
Μια ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση έκανε η Δώρα Χρυσικού, η οποία δημοσιοποίησε στο Facebook ένα απόσπασμα από το ημερολόγιο της μητέρας της, Μέλπως Λεκατσά η οποία υπέστη φρικτά βασανιστήρια την περίοδο της Χούντας.
"Νιώθω σπασμούς σ' όλο μου το σώμα. Είμαι τρομερά αδύναμη. Τα πόδια μου είναι σε τραγικά χάλια. Μελανιασμένα, δεν με κρατούν ούτε να φτάσω μέχρι τις τουαλέτες. Επειδή κουράστηκαν να με σέρνουν μου έδωσαν ένα σκουριασμένο τενεκεδάκι να εξυπηρετούμαι μόνη μου. Πονάω παντού και κυρίως στο κεφάλι" έγραφε η Μέλπω Λεκατσά από τις φυλακές, χρησιμοποιώντας ως χαρτί το περιτύλιγμα μίας σοκολάτας ΙΟΝ.
"Τ' αυτιά μου βουίζουν. Σχεδόν δεν ακούω. Συγκριτικά αυτό είναι πλεονέκτημα για να μην τρελαίνομαι από τα ουρλιαχτά του πόνου και της απελπισίας που με ζώνουν. Χθες έδερναν αλύπητα τον Σπύρο τον Γεωργάτο. Αδύναμη να πράξω οτιδήποτε. Παρακαλούσα τον Θεό να του δίνει κουράγιο" πρόσθεσε στο ημερολόγιό της.

Η Δώρα Χρυσικού αποκάλυψε ότι η μητέρα της μπήκε στη φυλακή στα 21 της χρόνια, μιλά για τις προσπάθειες που κατέβαλε ούτως ώστε να μην προδώσει τους συντρόφους της αλλά και για το πώς η ίδια έβλεπε τους αγώνες της μητέρας τη.
"Η " Χούντα δεν μπορεί να νικήσει μια Αμαζόνα" γράφει ο George Paxinos στο μυθιστόρημά του για τη Λορένα, την δική μας Melpo Lekatsa, τη μαμά μου. Η ζωή μας πάντα με τη στάμπα του Νοέμβρη θα είναι. 49 χρόνια κλείνουν από τότε κι εγώ είμαι ήδη 45, κι η αδερφή μου στα 30. Τους νίκησες κρινάκι μου. Και το μάρμαρο που έβλεπες στον ύπνο σου ότι γεννάς έγινε μωρό το 1977. Στα 21 φυλακή στα 24 μητέρα. Η ζωή που νίκησε το φόβο και το ξύλο. Πάντα θα νικάς. Το έμαθες από τότε που έσφιγγες τα δόντια για να μην προδώσεις τους συντρόφους σου" τόνισε σε μία ιδιαίτερα φορτισμένη εξομολόγηση καρδιάς.
Απευθυνόμενη στη μητέρα της, η ηθοποιός την ευχαριστεί για όλα και τη διαβεβαιώνει πως οι αγώνες της δεν ήταν μάταιοι.
"Κι εγώ πάντα θα μαι εκείνο το μικρό κορίτσι που κάθε 17 Νοέμβρη σε έβλεπα μυθικά πελώρια ζητώντας σου αντί για παραμύθια να μου διαβάζεις το ημερολόγιο της φυλακής πάνω σε χαρτί από ΙΟΝ αμυγδάλου, κι ας μην καταλάβαινα πολλά από λευτεριά και αγώνα. Με τα χρόνια έμαθα να σιωπώ αυτή τη μέρα, προσπαθώντας να μην ραγίσω τη θλίψη σου, κι έμαθα μέσα από σένα ο Νοέμβρης τι σημαίνει….. Θέλω να σου πω πως τίποτα από όσα έκανες δεν ήταν μάταιο κι ας μοιάζει έτσι. Νέα παιδιά θα ξεκινήσουν τους νέους αγώνες. Κάθε γενιά καλείται να δώσει τον δικό της αγώνα. Το κόκκινο σάλι σου απλώθηκε στον χρόνο, σύμβολο αγώνα και αξιοπρέπειας. Κι ο Νοέμβρης εκείνος πάντα θα βάζει φωτιά στα όνειρά μας. Θα μείνουμε όρθιοι Μάνα. Σ'ευχαριστώ για ολα! Σ αγαπώ" κατέληξε η ηθοποιός.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr