Π. Φάληρο: "Είδα το καροτσάκι και λέω αυτό είναι δικό μου παιδί" – Η μαρτυρία που "καίει" την 32χρονη μητέρα της 3χρονης

Ο μοναδικός άνθρωπος που φαίνεται να φροντίζει τα παιδιά της 32χρονης από την Αλγερία, και να είναι αρωγός στις οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας, είναι και αυτός που αποκαλύπτει στην κατάθεσή του την κακοποίηση της 3χρονης Τζένα. Ο 65χρονος οδηγός από την Αλβανία μίλησε για τα έντονα σημάδια που έβλεπε πάνω στο παιδί, τις αποκαλύψεις που έκαναν τα άλλα δύο παιδιά για τον "υπεύθυνο" της κακοποίησης, τις επικοινωνίες που έκανε μαζί της κρίσιμα χρονικά διαστήματα και τις αόριστες απαντήσεις που έλαβε από την 32χρονη, όταν την ρωτούσε για το πνιγμένο παιδί στο Π. Φάληρο και τα βίντεο που δημοσιοποιήθηκαν.

"… ο γιατρός δεν είναι χαζός"

"Αυτή η γυναίκα είναι σαν να είναι η γυναίκα μου, εγώ την ταΐζω, της πληρώνω τα νοίκια, την φροντίζω σαν οικογένεια. Δεν μέναμε μαζί, εγώ είχα άλλο σπίτι, δεν μπορούσα να μείνω εκεί, είναι μικρό το σπίτι. Μπροστά μου ποτέ δεν είχε χτυπήσει τα παιδιά. Ωστόσο κάθε μέρα, έβλεπα λίγο γρατζουνιά από εδώ, λίγο μαυρίλα από εκεί και λέω κάτι γίνεται. Όσο περνούσαν οι μέρες ήταν όλο και πιο έντονα τα σημάδια. Πήγα σούπερ μάρκετ για να τους ψωνίσω και βλέπω το παιδί με καπελάκι μπροστά καλυμμένο, λέω κάτι γίνεται. Φύγαμε από τα καταστήματα και πήγαμε στα άλλα παιδιά. Ρωτάω τα παιδιά, ποιος έκανε την μικρή έτσι; Και μου λένε η μαμά. Εγώ δεν μπορούσα να πω τίποτα. Της λέω κάποια στιγμή κοπέλα το παιδί είναι πολύ άσχημα, και μου έλεγε έπεσε από καναπέ και διάφορα. Της λέω και να πάμε νοσοκομείο, ο γιατρός δεν είναι χαζός, θα καταλάβει, δεν περνάνε εκεί αυτά. Δεν προλάβαμε να πάμε. Πήγαμε παραλία που πηγαίναμε για μπάνιο. Βάζει το παιδί στο καροτσάκι, βάζει πετσέτες γύρω-γύρω. Μην κλαις του λέει" αναφέρει στην κατάθεσή του, ο 65χρονος άνδρας.

"Είδα το καροτσάκι και λέω αυτό είναι δικό μου παιδί"

Συνεχίζοντας την κατάθεσή του, επικεντρώνεται στις μέρες λίγο πριν και αμέσως μετά τον θάνατο του παιδιού, που εκείνος δεν γνώριζε.

"Εγώ τελευταία επαφή μαζί της ήταν στις 19 Ιουλίου που πήγαμε για μπάνιο και 24 που πλήρωσα το νοίκι. Στις 26 πήγα Αγία Παρασκευή σε πανηγύρι γιατί γιόρταζε η μητέρα μου. Και μετά από την τηλεόραση που είδα, είχε φύγει από το σπίτι στις 19:30. Στις 27 Ιουλίου (μέρα εντοπισμού του παιδιού) την παίρνω τηλέφωνο με το messenger, και της λέω τι κάνεις, είναι άρρωστο το παιδί μου λέει, δεν μου είπε κάτι. Της λέω εγώ άκουσα στην τηλεόραση ότι βρήκαν μια κοπέλα νεκρή (κορίτσι) στη θάλασσα. Μου απαντά μη μου λες τέτοια πράγματα, εγώ θέλω να ακούω ευχάριστα πράγματα όχι τέτοια με δολοφόνους. Την επόμενη μέρα που έδειχνε η τηλεόραση δεν το έβλεπα καλά, σιγά-σιγά ήρθε το φως από το βίντεο που τράβηξαν οι άλλοι και είδα το καροτσάκι με το μωρό και λέω αυτό είναι δικό μου παιδί. Είδα τα παιδιά που δουλεύουμε, και μου είπαν να πάω στην αστυνομία να τους πω για το βίντεο έτσι και έτσι, αυτό το βίντεο είναι δικό μου το παιδί. Άμα πας εμάς δεν μας πιστεύουνε οι άλλοι"

"Με λένε παππού"

Ο 65χρονος μιλά για την σχέση του με τα παιδιά, πότε συνάντησε την 32χρονη και την κακοποίηση από τον προηγούμενο άνδρα της.

"Με λένε παππού-παππού. Όπου πάω με λένε παππού. Με φιλούσαν σαν να είμαι ο πατέρας τους. Τελευταία φορά που τους είδα είναι όταν πήγαμε στην Αγία Μαρίνα 17 του μήνα. Πήγαμε πανηγύρι, και μόλις τελείωσε, που πάμε, πάμε να φάμε ένα σουβλάκι στον Ζάχο στη Βάρκιζα. Το παιδί πεινούσε πολύ. Μου λέει θα πας να τα πάρεις; Πήραμε 5 σουβλάκια ψιλά πράγματα. Το φαγητό του παιδιού θα το πληρώνω πάντα εγώ εσύ μη δίνεις τίποτα για τα παιδιά της έλεγα. Δεν μου λέει τίποτα, δεν μου δείχνει κάτι για κακό. Εγώ το βλέπω εκεί στην Αγία Μαρίνα, χτυπημένο πάλι πιο έντονα. Τι να το κάνω τώρα; Λέω μάνα είναι, τι να πιστεύω. Μόνα τα παιδιά πίστευα που ήταν μέσα και μου το είπαν", αναφέρει ο 65χρονος.

Εκείνη τη μέρα, ένας από τους βασικούς μάρτυρες, διαπίστωσε τις προσπάθειας κάλυψης των τραυμάτων του παιδιού. "Φαινόταν ότι κάτι συμβαίνει στο σπίτι. Σηκωθήκαν στο δωμάτιο, μου λένε μη το βγάζει το παιδί έξω από το αμάξι, εγώ θα αφήσω τα παιδιά και η μαμά πήγε ψώνισε πάνω. Στο πάρκινγκ που κάθομαι κάτω. Και το παιδί είναι με καπελάκι. Την ώρα που βγαίνουν από την πολυκατοικία με το καροτσάκι, με το καπελάκι. Μπαίνουν στο αμάξι, εγώ βάζω το καροτσάκι στο πορτμπαγκάζ και φύγαμε".

Στην συνέχεια αναφέρεται στην συνάντησή τους και το ιστορικό: "Ήρθε πριν 5 χρόνια, 4 ημέρες πριν γεννήσει το πρώτο παιδί. Είχε έρθει σε δομή να κάνουν εγγραφή για να κάνουν μπάνιο, πλυντήριο, βοήθεια ρούχων, φαγητού. Ήταν στη δομή ΠΡΑΞΙΣ, εκεί γύρω-γύρω στην Πλατεία Καραϊσκάκη σε ένα κτίριο μεγάλο. Ήταν με τον άνδρα στην αρχή. Λέω εγώ μήπως τα πάνε καλά. Έμεναν σε ένα σπίτι που τους έδινε το κράτος για τους μετανάστες σαν οικογένεια. Από τότε ξεκινά ο άνδρας να δέρνει τη γυναίκα. Παίρνει εμένα τηλέφωνο, μου λέει Μόντι έλα γρήγορα έχουμε αίμα. Την παίρνω την κοπέλα και την πάω νοσοκομείο. Και το βλέπει ο γιατρός και μου λέει φίλε τι είσαι, του λέω φίλος της οικογένειας. Αυτό το χτύπημα δεν είναι από καναπέ είναι χτύπημα από άνθρωπο. Του λέω, γιατρέ, εγώ δεν ξέρω. Πέρασε εκεί το έραψε ο γιατρός, έλα σε λίγο. Μετά σε δύο εβδομάδες έσκασε πάλι στο ίδιο σημείο στο μάτι στο κόκκαλο".

"Λυπόμουν τα παιδιά"

"Τους βοηθούσα οικονομικά. Εκείνη μου λέει θα σου δώσω, θα σου δώσω, σε παρακαλώ μην με αφήνεις έτσι και εγώ για τα παιδιά που λυπάμαι τόσο πολύ, άστο πάει που πάει, μακάρι να μας βοηθήσει. Δεν ξέρω την οικογένεια. Αν έβλεπε η οικογένεια που είναι μαζί μου, ήταν ευχαριστημένη. Λυπάμαι πολύ την κοπέλα, έχασε και τα δύο παιδιά. Είναι κρίμα. Η άλλη οικογένεια δεν ξέρει κανένας, μόνο εγώ τα ξέρω".

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr