Πισπιρίγκου: Ατακτη υποχώρηση Κούγια μετά την παραπομπή για Μαλένα και Ίριδα - Τώρα ζητάει εξέταση για Μινχάουζεν

Αίτημα για την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης από δύο ψυχιάτρους ώστε να διαπιστωθεί αν η Ρούλα Πισπιρίγκου πάσχει από το Σύνδρομο Μινχάουζεν, ζήτησε ο συνήγορος της κατηγορουμένης Αλέξης Κούγιας.

Ο συνήγορος της κατηγορούμενης παράλληλα ανακοίνωσε στο δικαστήριο ότι η εντολέας του παραπέμπεται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών να δικαστεί και για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας. Εμφανής η βιαστική... αναδίπλωση του Αλέξη Κούγια μετά τις ραγδαίες εξελίξεις.

Μετά την έκδοση του βουλεύματος, για το οποίο ενημέρωσε ο κ. Κούγιας, η Ρούλα Πισπιρίγκου, που δικάζεται για την απόπειρα ανθρωποκτονίας και την ανθρωποκτονία της Τζωρτζίνας, πλέον αναμένει και τον προσδιορισμό της δίκης της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για τους άλλους δύο θανάτους.

Η 34χρονη μητέρα είναι προσωρινά κρατούμενη και για την δεύτερη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος της, η οποία την θεωρεί υπαίτια για τους θανάτους της Μαλένας 3,5 ετών, στις 13 Απριλίου 2019, στο Αγλαΐα Κυριακού όπου νοσηλευόταν μετά από επιτυχή θεραπεία λεμφαδενίτιδας και της μόλις έξι μηνών Ίριδας που οι δικαστικές αρχές θεωρούν ότι δολοφονήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021 στην κούνια της.

Διαβάστε Επίσης

Ρούλα Πισπιρίγκου: Ραγδαίες εξελίξεις - Παραπομπή σε δίκη και για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας

Η κατάθεση του γιατρού Α. Ηλιάδη - Η επίθεση Κούγια

Κατά την διάρκεια της σημερινής διαδικασίας ενώπιον του ΜΟΔ η υπεράσπιση της 34χρονης συνέχισε την εξέταση του επικεφαλής της ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πάτρας Ανδρέα Ηλιάδη, με επίκεντρο το σύνδρομο Μινχάουζεν. Η αναφορά του γιατρού ότι "δεν κατέστη δυνατό να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να πάσχει η Ρούλα Πισπιρίγκου από σύνδρομο Μινχάουζεν" προκάλεσε την αντίδραση του κ. Κούγια ο οποίος ζήτησε την διακοπή της δίκης ώστε να διοριστούν δύο ειδικοί προκειμένου να διενεργήσουν ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, για να αποφανθούν αν τίθεται θέμα του συγκεκριμένου συνδρόμου για την κατηγορουμένη.

Ο κ. Ηλιάδης δέχθηκε βροχή ερωτήσεων από τον κ. Κούγια, ο οποίος θεωρεί, όπως του είπε, ότι ο μάρτυρας από την αρχή "προσπάθησε να καταστήσει κατηγορούμενη τη Ρούλα Πισπιρίγκου με το σύνδρομο Μινχάουζεν". Μάλιστα, στην αναφορά του συνηγόρου πως ο γιατρός θα χάσει την άδειά του, επενέβη η πρόεδρος ανακαλώντας στην τάξη τον συνήγορο.

"Οι γιατροί δεν παγιδεύουν, θεραπεύουν" ήταν η απάντηση του εντατικολόγου στις αιχμές του κ. Κούγια, που άκουσε τον μάρτυρα να λέει ότι αυτό που τον κινητοποίησε για να ψάξει μήπως τίθεται το ζήτημα του συνδρόμου για την μητέρα, ήταν "οι αιφνίδιοι θάνατοι των άλλων δύο παιδιών της οικογένειας και η ξαφνική ανακοπή της Τζωρτζίνας. Ήταν αυτά που με κινητοποίησαν…έβαλα στο μυαλό μου την ξεκάθαρη εικόνα για τα παιδάκια (που είχαν πεθάνει) και τέθηκε στο μυαλό μου η διάγνωση για το σύνδρομο…".

Ο γιατρός επεσήμανε πως "στόχος ήταν η προστασία της μικρής Τζωρτζίνας". Ο μάρτυρας ανέφερε επίσης για το σύνδρομο ότι "η διαταραχή έχει συνέχεια και θα ακολουθούσε το παιδί όταν έφευγε από την ΜΕΘ".

Ο κ. Κούγιας επικέντρωσε τις ερωτήσεις του στο επίμαχο σύνδρομο αλλά και στις ενέργειες που έκανε ο κ. Ηλιάδης στην αναζήτηση της πιθανότητας να πάσχει η μητέρα. Ο γιατρός έχει καταθέσει ότι συνέστησε στην 34χρονη να δει τον ψυχίατρο του νοσοκομείου.

Αλ. Κούγιας: Της είπατε ότι υποψιάζεστε το σύνδρομο;

Μάρτυρας: Όχι! Η προσπάθεια να αγκαλιάσεις το σύνδρομο είναι περίπλοκη. Πρέπει να έρθεις κοντά με τον φροντιστή και αυτό έκανα.

Πρόεδρος: Πήγε με το ζόρι η μαμά;

Μάρτυρας: Όχι. Της είπα ότι θα είναι καλό να πάρει βοήθεια σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση…

Πρόεδρος: Σας είπε πως δεν θέλει να πάει;

Μάρτυρας: Όχι. Κλείστηκε το ραντεβού και ένιωσα ότι ήθελε να πάει μαζί με τον σύζυγο.

Διαβάστε Επίσης

Δίκη Πισπιρίγκου: Η ερώτηση Κούγια στον Ηλιάδη που εξόργισε τον Δασκαλάκη - Βγήκε από την αίθουσα

Ο κ. Κούγιας επεσήμανε στον μάρτυρα ότι ο Μάνος Δασκαλάκης μετά το ραντεβού με τον ψυχίατρο αντέδρασε λέγοντας "η γυναίκα μου δεν είναι τρελή" και ότι δεν επιθυμούν άλλη συνεδρία.

Όπως είπε ο κ. Ηλιάδης, στην καριέρα του "υπήρξε μάρτυρας" δύο ανάλογων περιπτώσεων της διαταραχής Μινχάουζεν. "Είναι μία διαταραχή που περιγράφεται στα ιατρικά συγγράμματα. Επειδή η διαταραχή αφορά το παιδί και θεωρείται κακοποίηση του παιδιού. Δεν ασχολήθηκα με την κατηγορούμενη αλλά με το παιδί" τόνισε.

Αλ. Κούγιας: Είχατε προβληματιστεί ξανά με τέτοια περίπτωση;

Μάρτυρας: Δύο φορές, κατά την εκπαίδευσή μου στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού.

Αλ. Κούγιας: Κι εκεί το θέμα το είχατε θέσει εσείς ή άλλοι;

Μάρτυρας: Είναι περίπλοκες και υπάρχουν και γκρίζες ζώνες. Ήμουν μάρτυς τέτοιων περιστατικών. Ήμουν παρών.

Αλ. Κούγιας: Σε ποιες περιπτώσεις;

Μάρτυρας: Αυτά είναι προσωπικά δεδομένα. Ήταν περιστατικά μέσα σε παιδιατρικές κλινικές. Μία μητέρα για παράδειγμα κοκκίνιζε τα ούρα του παιδιού. Έβαζε χρωστική στα ούρα του παιδιού και έφερνε το παιδί λέγοντας ότι έχει αιματουρία.

Πρόεδρος: Ήσασταν μάρτυς σε πραγματικό περιστατικό ή στον προβληματισμό ιατρών;

Αλ. Κούγιας: Έχει καμιά σχέση με το θέμα της αφαίρεσης ζωής που δικάζουμε; Το ό,τι κάποια έβαζε χρώμα στα ούρα;

Μάρτυρας: Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά υπάρχει διαβάθμιση. Η πιο δύσκολη μορφή είναι ο θάνατος ενός παιδιού.

Αλ. Κούγιας: Λέτε ότι είναι το ίδιο. Δεν είστε ψυχίατρος. Εμάς θα στείλετε στο τέλος στον ψυχίατρο. Γιατί αυτό με τα ούρα είναι σύνδρομο Μινχάουζεν;

Μάρτυρας: Δυστυχώς για τον κ. συνήγορο είναι το ίδιο σύνδρομο.

Αλ. Κούγιας: Πείτε μου έναν ψυχίατρο στην Ελλάδα να έχει κάνει τέτοια διάγνωση σε μητέρα.

Μάρτυρας: Σε αυτή τη διαταραχή εμπλέκονται δεκάδες ειδικότητες. Ψυχίατροι, παιδίατροι, κοινωνικές υπηρεσίες, εισαγγελία….

Αλ. Κούγιας: Ξέρετε μια περίπτωση;

Μάρτυρας: Η βιβλιογραφία βρίθει. Αν ανοίξει κάποιος θα μείνει με το στόμα ανοιχτό και για αυτό οι παιδίατροι έχουμε τεταμένη την προσοχή μας. Μια περίπτωση στην Ελλάδα είναι αυτή που σας ανέφερα.

Αλ. Κούγιας: Είπατε ότι κάνατε συνεδρίες με ψυχιάτρους του Ρίο. Γιατί;

Μάρτυρας: Πήγα σαν γιατρός της Τζωρτζίνας. Πήγα με το φάκελό μου με όλο το ιστορικό του παιδιού και τους ζήτησα να το συζητήσω επειδή ήταν ένα δύσκολο και λεπτό θέμα. Δεν ήταν ένα ραντεβού των πέντε λεπτών.

Αλ. Κούγιας: Γιατί πηγαίνατε σε συνεδρίες, είστε συγγενής;

Μάρτυρας: Για να αντλήσω περισσότερες πληροφορίες για αυτή τη διαταραχή.

Αλ. Κούγιας: Μιλήσατε για συγκεκριμένη μητέρα;

Μάρτυρας: Πήγα ως γιατρός της Τζωρτζίνας.

Αλ. Κούγιας: Επιτρέπεται αυτό; Να λέτε ότι η μητέρα ενός ασθενή έχει σύνδρομο; Μήπως πρέπει να ελεγχθείτε πειθαρχικά;

Μάρτυρας: Νομίζω επιβάλλεται και από τον όρκο του Ιπποκράτη. Θεωρείται κακοποίηση παιδιού και ως τέτοια δόθηκε στους ψυχιάτρους. Στόχος ήταν η προστασία της μικρής Τζωρτζίνας.

Αλ. Κούγιας: Από πότε είχατε την υποψία για το σύνδρομο Μινχάουζεν;

Μάρτυρας: Στην πορεία των ημερών.

Διαβάστε Επίσης

Αλέξης Κούγιας: Λιποθύμησε μέσα στο δικαστήριο - "Οι σφυγμοί μου έφθασαν στο ελάχιστο"

Τι είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν

Το σύνδρομο Μινχάουζεν είναι μια κλινική διαταραχή κατά τη διάρκεια της οποίας το άτομο επινοεί ή προκαλεί ασθένειες στον εαυτό του.

Σύμφωνα με το psychologynow.gr το σύνδρομο έχει πάρει το όνομα του από το βαρώνο Μινχάουζεν, Γερμανό συγγραφέα (1720-1797), και πρωταγωνιστή του βιβλίου του Ροδόλφου Ράσπε, του 1785, όπου και ο βαρώνος διηγείται τα υποτιθέμενα κατορθώματα του στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1768-1774), για να προκαλέσει το θαυμασμό των υπολοίπων.

Από τότε, έγινε ορόσημο δανείζοντας το όνομα του στην συγκεκριμένη διαταραχή, η οποία αποτελεί μία πρόκληση ως προς τη διάγνωση της, καθώς μπορεί να προηγηθούν χρόνια πριν κάποιος κοντινός άνθρωπος του ασθενούς ή το ιατρικό προσωπικό καταλάβει την προσποίηση. Όπως είναι αναμενόμενο, άτομα με αυτού του τύπου διαταραχή δεν ζητούν ποτέ βοήθεια από ψυχολόγο ή ψυχίατρο, καθώς αυτό θα σήμαινε πως θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την χειραγώγηση και να αποδεχτούν πως χρειάζονται βοήθεια.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως τα κίνητρα του ατόμου δεν είναι εξωτερικά, δεν αποσκοπούν δηλαδή σε υλικά οφέλη, αλλά έχουν να κάνουν με μία εσωτερική ανάγκη του ατόμου, να τραβάει την προσοχή και τον οίκτο των άλλων ανθρώπων ώστε να γίνει η σύνδεση με ένα νοσηρό τρόπο μέσω του οίκτου.

Κάποιος με σύνδρομο Μινχάουζεν έχει μελετήσει καλά τα συμπτώματα που θέλει να υποκριθεί, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να πείθει τον περίγυρο του για την κλινική του κατάσταση και όντως να παίρνει τον οίκτο που αρχικά αποσκοπούσε.

Όταν το σύνδρομο γίνεται δολοφονική απόπειρα

Το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου (Munchausen syndrome by proxy) είναι μία κλινική διαταραχή στην οποία ένας φροντιστής προκαλεί τεχνητά μία ασθένεια ή τραυματισμό σε ένα άτομο υπό τη φροντίδα του, όπως ένα παιδί, ένας ηλικιωμένος ενήλικας ή ένα άτομο με αναπηρία.

Έχει παρατηρηθεί τις περισσότερες φορές στην ακραία του μορφή, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της 34χρόνης μητέρας από την Αμερική, η οποία υπέβαλε τον 8 χρονο γιο της σε 13 επεμβάσεις χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, προκαλώντας του τεχνητές μολύνσεις και αδυναμία, και πείθοντας ακόμα και το δικαστήριο να αποκλείσει τον πατέρα από το να βλέπει το παιδί, κόβοντας έτσι κάθε ελπίδα σωτηρίας του ανηλίκου. Χρειάστηκαν χρόνια έως ότου το ιατρικό προσωπικό καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά, και ότι δεν υπάρχουν συμπτώματα έως ότου ειδοποιηθούν οι αρχές, και συλληφθεί η μητέρα.

Επομένως η διαταραχή είναι μια μορφή κακοποίησης παιδιών ή ηλικιωμένων. Από τη συγκεκριμένη διαταραχή εμπνεύστηκε το βιβλίο αιχμηρά αντικείμενα (sharp objects), στο οποίο βασίστηκε αργότερα και η ομότιτλη τηλεοπτική σειρά. Πρόκειται για μια ψυχοπαθολογία, η οποία είναι επικίνδυνη, καθώς οι αποδέκτες αυτής της νοσηρής φροντίδας μπορεί να οδηγηθούν και στο θάνατο.

Ο φροντιστής εισάγει στον οργανισμό του θύματος ουσίες ή χρησιμοποιεί πρακτικές (πχ κλύσματα), με στόχο να επιφέρει ασθένεια τεχνητά στο θύμα. Το σύνδρομο αυτό, στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5), αναφέρεται στην πρόκληση ή επινόηση νόσου από τον γονέα.

Η συγκεκριμένη διαταραχή, αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις δολοφονική απόπειρα, καθώς πολλές φορές τα θύματα δηλητηριάζονται σταδιακά και υποκύπτουν (όπως στην περίπτωση του βρέφους που έχασε τη ζωή του από υπερνατριαιμία), ενδιαφέρει πέρα από την ψυχιατρική επιστήμη, και την εγκληματολογία, καθώς, πολλές φορές όπως έχει αποδειχτεί, είναι φοβερά δύσκολο να γίνει η διάγνωση της διαταραχής ή είναι πολύ αργά καθώς το θύμα έχει φτάσει σε επικίνδυνο σημείο για την ζωή του και για την ψυχική του υγεία.

Η διαταραχή αυτή αφορά ως επί το πλείστον μητέρες (75%), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις εμπλέκονται σιωπηρά και αλλά μέλη της οικογένειας ως ηθικοί αυτουργοί. Η διαταραχή αυτή, όσο ξένη και να μας φαίνεται από την ελληνική πραγματικότητα, έχει κάποιες απολήξεις οι οποίες αφορούν πληθυσμό με κάποιου είδους αναπηρία, ή νοητική υστέρηση. Η παραμέληση ή η κακομεταχείριση ενός τέτοιου ανθρώπου ή ακόμα και ενός ηλικιωμένου θα πρέπει να διερευνάται εις βάθος.

Συνήθως οι γονείς με την διαταραχή έχουν και οι ίδιοι το σύνδρομο και στην πρώτη του μορφή

(χρήση παθολογίας ή συμπτωμάτων για τους ίδιους, την οποία προβάλουν και στο παιδί).

Συνήθως τα χαρακτηριστικά που μας παραπέμπουν στη διαταραχή είναι:

- Υποφαινόμενη ασθένεια ή συμπτωματολογία του θύματος στην οποία ο θύτης επιμένει και έχει άρτια γνώση (εδώ να πούμε πως τα συμπτώματα είναι πραγματικά, καθώς το παιδί ή το θύμα μπορεί να έχει θανατηφόρα συμπτώματα όπως ποσοστά ουσιών στο αίμα, αιμορραγία, κακώσεις στο έντερο ή στον οισοφάγο κλπ αλλά αυτό που ισχυρίζεται ο θύτης, πχ καρκίνος, λευχαιμία κλπ, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση).

- Συνεχής αναζήτηση ιατρικής φροντίδας και συχνές επισκέψεις σε νοσοκομεία ή συχνή χρήση φαρμάκων.

- Άρνηση του θύτη για οποιαδήποτε ευθύνη ή ανάμειξη στο πρόβλημα ή τη νόσο (κάνει έντονα πως δεν ξέρει ενώ πριν λίγο περιέγραφε με γλαφυρότητα τα συμπτώματα).

- Άμεση υποχώρηση των συμπτωμάτων, όταν το παιδί απομακρύνεται από τον φροντιστή (πχ μείνει στο νοσοκομείο ή κάποιες μέρες στους παππούδες).

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr