Mια διπλή κρίση μεγαλώνει την απελπισία στην «αποθήκη ψυχών» της Ελλάδας σχολιάζει ο Observer σε ένα ρεπορτάζ στο κέντρο της Αθήνας, στην Πλατεία Βικτωρίας με τους εκατοντάδες μετανάστες.
Το δημοσίευμα αναφέρεται, από μια άλλη οπτική στις φρικτές συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια χώρα που βιώνει μια επώδυνη οικονομική κρίση. Την ώρα που χιλιάδες Ελληνες προσφέρουν από το υστέρημά τους στους μετανάστες, η βρετανική εφημερίδα «βλέπει» στην Πλατεία Βικτωρίας τα παράνομα στέκια του σεξ.
Στην Πλατεία Βικτωρίας, όταν πέφτει η νύχτα μια «νέα οικονομία» αναδύεται... Το Σάββατο, ένας αγόρι από το Αφγανιστάν έδειξε σε έναν μεσήλικα που περπατούσε με το σκυλί του, το νέο του φίλο.
Ο μεσήλικας μαζί με άλλους άνδρες εμφανίζεται τη νύχτα λέει ο νεαρός αφγανός στην δημοσιογράφο Τρέισι ΜακΒέι. «Είναι εντάξει. Δε θέλουν ανήλικους - παίρνουν τους νέους άνδρες που πάνε οικειοθελώς στα σπίτια τους, κάνουν ντους και πληρώνονται 10 ή 15 ευρώ για σεξ. Κάποιοι πάνε, όσοι δεν έχουν καθόλου λεφτά». Σοκαριστικές εικόνες της νέας πραγματικότητας. Ο Αμπντούλ εγκατέλειψε το Αφγανιστάν και έφτασε στην Ελλάδα πριν περίπου δύο μήνες, είναι 13 ετών και προσπαθεί να φτάσει στην αδελφή του Μίνα, η οποία ζει στην Γερμανία εδώ και έξι χρόνια. Η μητέρα του πέθανε, ο πατέρας έμεινε πίσω στην Καμπούλ.
Του δείχνουν ακόμη μία καφετέρια της οποίας ο ιδιοκτήτης δεν επιτρέπει να πλησιάσουν, καθώς και μία άλλη, "φιλικότερη", στην οποία μπορούν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα, αν όμως αγοράσουν έναν καφέ. Εκεί κοντά είναι οι θάμνοι και το δέντρο που 'χρησιμοποιούνται" αν δεν αγοράσουν καφέ... συνεχίζει το δημοσίευμα.
"Ήταν πολύ σοκαριστικό, πολύ ξαφνικό. Δεν είπαν ότι θα το κάνουν, ξαφνικά πήδηξαν. Ο ένας, όπως μαθαίνουμε, πέθανε. Ο άλλος είναι ακόμη στο νοσοκομείο", λέει ο επίσης Αφγανός Σακίμπ Σαρζάι περιγράφοντας τις απόπειρες αυτοκτονίας που έγιναν πριν μερικές ημέρες.
Το μεσημέρι, οι κουβέρτες με τις οποίες τυλίγονται τα βράδια έχουν ήδη διπλωθεί. Υπάρχουν πολλές νέες αφίξεις στην περιοχή όπου κάθονται στον ήλιο για να αποφύγουν το κρύο. Κάποιοι συζητούν μεταξύ τους, ενώ τα παιδιά κάθονται στα πόδια των γονιών τους. Η ησυχία που επικρατεί μοιάζει παράξενη για ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων. "Απλά αναμονή. Για δύο ώρες, δύο ημέρες, τρεις μήνες", λέει ο Σαρζάι για να συμπληρώσει: "Άκουσες τίποτα για τα σύνορα;", ρωτάει με την ελπίδα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Στην πλατεία φτάνουν αρκετοί πολίτες, κρατώντας σακούλες με φαγητό, πορτοκάλια και ψωμί. Στις 20:00 το βράδυ του Σαββάτου ο Θανάσης, ιδιοκτήτης εστιατορίου στην Καισαριανή, φτάνει φέρνοντας αρκετές μερίδες ψαρόσουπας. Λίγο αργότερα φτάνει κι ένας 76χρονος, κρατώντας τέσσερα σάντουιτς που έφτιαξε ο ίδιος.
«“Φέρνει σάντουιτς όποτε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά - όχι ότι έχει την οικονομική δυνατότητα”, λέει η Ευαγγελία Παπαγιαννίδου, μία πρώην σκηνοθέτης και δασκάλα από την Αθήνα. Συνήθιζε να φέρνει μπαγιάτικο ψωμί για να ταΐσει τα περιστέρια και τις γάτες στην πλατεία Βικτωρίας. Τώρα ταΐζει ανθρώπους», γράφει η βρετανική εφημερίδα.
Στη συνέχεια επικαλούμενο δηλώσεις της, το δημοσίευμα, συμπληρώνει: «Οι περισσότεροι φούρνοι μου δίνουν αυτά που θα πετούσαν ούτως ή άλλως. Σε κάποιους πρέπει να λέω ότι είναι για την οικογένειά μου. Ενας μπάσταρδος στη γωνία, ρίχνει χλωρίνη στο ψωμί που πετάει».
Ο Observer αναφέρεται στην απόπειρα αυτοκτονίας δύο μεταναστών στην Πλατεία Βικτωρίας, στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης αλλά και στην προσφορά των απλών πολιτών.
«Το ότι οι Έλληνες πιστεύουν πως η υπόλοιπη Ευρώπη θα μπορούσε να κάνει περισσότερα είναι περιττό», γράφει η ΜακΒέι και αναφέρεται στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από την πρεσβεία της Αυστρίας στην Αθήνα, έπειτα από την σκληρή στάση της χώρας απέναντι στην Ελλάδα.
Ο Αφγανός περιγράφοντας όσα άφησε πίσω του κάνει λόγο για τις θηριωδίες των τζιχανιστών και διερωτάται ποια άλλη επιλογή θα είχε, να παραμείνει στη χώρα του και να σκοτωθεί ή να φύγει και να αναζητήσει μία καλύτερη ζωή: «Στη χώρα μου υπάρχει το Ισλαμικό Κράτος, οι Ταλιμπάν, οι βόμβες κάθε ημέρα και δεν υπάρχουν δουλειές. Το Ισλαμικό Κράτος απαγορεύει το ραδιόφωνο, προσφέρει χρήματα σε όσους εντάσσονται (στην οργάνωση), πολλά χρήματα, και σκοτώνει όσους δεν συμμετέχουν. Αυτή η οργάνωση βρίσκεται μόλις 100 χλμ από την Καμπούλ. Έτσι, δραπέτευσα. Τι θα μπορούσα να κάνω;».
Η Ανίσα από το Αφγανιστάν επέστρεψε με τα λεωφορεία από την Ειδομένηξ στην Αθήνα αφού περίμενες τρεις εβδομάδες να περάσει τα σύνορα μαζί με την οικογένειά της. «Είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να επιστρέψεις την στιγμή που το μόνο που θέλεις είναι να συνεχίσεις» λέει. Βγάζει από μια σακούλα ένα πορτοκάλι και το μοιράζει στα τρία της αγόρια «είναι αρκετό» τους λέει γιατί... «ξέρετε μετά θα πρέπει να πάτε στην τουαλέτα».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr