Πρόσφυγες: Τα απομεινάρια μιας μέρας

Πρώτα είναι τα πορτοκαλί σωσίβια. Αυτά που τους κράτησαν στη ζωή.

Τα σωσίβια που φτάνοντας στα ελληνικά νησιά εγκαταλείπουν στην ακτή, κρεμούν στα δένδρα και συχνά, μεταποιούν σε ταχυδρόμους της ανάγκης: «Μαμά να ξέρεις ότι σ' αγαπώ» -κάπου εκεί ένα όνομα, ένα τηλέφωνο.

Το Reuters περιδιαβαίνει στις ζωές των προσφύγων μέσα από τα «ίχνη» τους.

Τί αφήνουν οι απελπισμένοι φεύγοντας και φθάνοντας...

Άλλοτε είναι μία φωτογραφία στο χώμα. Μία τόση δα εικόνα.Ένας άνθρωπος που ελπίζει ότι αυτός που τον αναζητά, θα καταλάβει ότι πέρασε από εκεί. Θα κρατήσει ζωντανή την ελπίδα της επανασύνδεσης.

'Ενα ζευγάρι παπούτσια, ένα παιδικό πανωφόρι, που ίσως θεωρήθηκε βάρος στο γεμάτο κινδύνους θαλάσσιο ταξίδι, καμιά φορά ένα παιχνίδι...

Ρούχα καθημερινά, μπλουζάκια, πανταλόνια, πεταμένα, εγκατελειμένα, απομεινάρια μιας κανονικότητας που έχει χαθεί προ πολλού...

... Ένα μάρσιπος,σημάδι ότι εκεί βρισκόταν μέχρι πριν λίγο μία μαμά με το μωρό της. Το πολύτιμο, λιλιπούτειο φορτίο της ζωής που ο πατέρας ή η μάνα θα προσπαθήσει πάση θυσία να κρατήσει το κεφαλάκι του έξω από το νερό...

Ένα πακέτο αραβικά τσιγάρα που βράχηκαν και δεν μπορούν να παρηγορήσουν κανέναν...

Ένα αεροπορικό εισιτήριο, Ντουμπάι - Κωνσταντινούπολη, ένα ταξίδι που δεν θα κάνει τελικά κανείς...

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr