Σφίγγουν την καρδιά και γεμίζουν με δάκρυα τα μάτια, τα λόγια που λένε οι εγκλωβισμένοι στους διασώστες, όσο περιμένουν να τους βγάλουν από τα συντρίμμια σε Τουρκία και Συρία και να τους μεταφέρουν με ασφάλεια στα ασθενοφόρα και από εκεί στο νοσοκομείο.
Ο Μανώλης Κωστίδης του ΣΚΑΪ συνεχίζει το οδοιπορικό στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας: Οσμανίγιε, Αλεξανδρέττα, Αντιόχεια. Παντού καταστροφή. Ερείπια, θάνατος, πόνος και απόγνωση. Στην ισοπεδωμένη Αλεξανδρέττα εκατοντάδες κτίρια έχουν καταρρεύσει. Ολόκληρες γειτονιές, με τις εικόνες να είναι το λιγότερο σοκαριστικές.
Οι Αρχές κάνουν αναφορές για εκατοντάδες εγκλωβισμένους ενώ τις τελευταίες ώρες τα σωστικά συνεργεία που εργάζονται δεν βρίσκουν ζωντανούς κάτω από τα ερείπια. Δυστυχώς στην Αλεξανδρέττα υπάρχουν εκατοντάδες νεκροί. Ήδη έχουν ανακοινωθεί πάνω από 800 ενώ πολλοί αγνοούνται. Διασώστες και εθελοντές σκάβουν με τα χέρια να φτάσουν όλο και πιο χαμηλά προκειμένου να εντοπίσουν, να ακούσουν μια φωνή, να καταφέρουν να απεγκλωβίσουν έναν ακόμα άνθρωπο ζωντανό κάτω από τα συντρίμμια.

Στην πόλη Οσμάνιγιε είναι ορατός ο πόνος αλλά και η απόγνωση. Κάτοικοι αναφέρουν πως ακόμα δεν έχουν νέα για τα παιδιά τους, ότι κοιμούνται στα αμάξια τους ή σε ένα τρένο που έχει πάει στο σημείο, ενώ περιμένουν στην ουρά για φαγητό.
Στο δρόμο προς την Αντιόχεια στον αυτοκινητόδρομο από Άδανα, Αλεξανδρέττα, επικρατεί ένα ατέλειωτο μποτιλιάρισμα δεκάδων χιλιομέτρων από τη μία έρχονται νταλίκες από την άλλη ανθρωπιστική βοήθεια, λεωφορεία, άνθρωποι που θέλουν να φτάσουν στη πόλη τους.
Για ακόμη μια νύχτα οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να κοιμηθούν έξω ή μέσα σε αυτοκίνητα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες καθώς τα σπίτια τους έχουν καταστραφεί.
Γίνονται όμως και θαύματα, 85 ώρες μετά δίνοντας δύναμη στους διασώστες και ελπίδα στους σεισμόπληκτους. Οι διάλογοι μάλιστα μεταξύ διασωστών και εγκλωβισμένων, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων διάσωσης στα χαλάσματα είναι συγκινητικοί:
ΚΑΧΡΑΜΑΝΜΑΡΑΣ
Η μόλις έξι ετών Ζουμπεϊντέ εκπέμπει φως μέσα στο σκοτάδι της καταστροφής.
Διασώστης: Ζουμπεϊντέ ήσουν στο σπίτι;
Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Ναι... Είμαι στο σπίτι τώρα;
Διασώστης: Ναι, αυτό είναι το σπίτι σου.
Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Εσείς πώς μπήκατε στο σπίτι μου;
Διασώστης: Ορίστε;
Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Πώς μπήκατε στο σπίτι μου;
Διασώστης: Από το παράθυρο μπήκαμε.
Διασώστης: Είδαμε το παράθυρο και είπαμε να μπούμε.
Διασώστης: Είπαμε "α μυρίζει πολύ ωραία, μήπως η Ζουμπεϊντέ φοράει αυτό το ωραίο άρωμα;"
Διασώστης: Παίζαμε κρυφτό μαζί... Θυμάσαι;
Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Ναι, αμέ.
Διασώστης: Βεβαίως!
Διασώστης: Κι εγώ μετά σε βρήκα και σε έπιασα...
Οι διασώστες της ξεγελούν εκείνη και ξεγελά τον θάνατο.

Στο Καχραμάνμαρας μία μητέρα κρατά στη ζωή την 18 μηνών κόρη της θηλάζοντάς την.
Διασώστης: Επιβίωσε 55 ώρες. Τώρα είναι ξανά στην αγκαλιά του πατέρα της.
Δύο αδέλφια, ο Χαμζά και ο Κεϊβσέρ, παλεύουν για να κρατηθούν στη ζωή. Οι διασώστες. Τους δίνουν κουράγιο.
Εγκλωβισμένος: Ευχαριστώ για το νερό.
Διασώστης: Να είσαι καλά... Είσαι λιοντάρι!
Διασώστης: Πιες το νερό και μπες κάτω από την κουβέρτα. Εντάξει; Λίγο μας έχει απομείνει...
Διασώστης: Μην φοβάσαι. Σε λίγο θα σε βγάλουμε. Εντάξει;
Διασώστης: Κούνησε το χέρι σου να σε δω…
Διασώστης: Χαμζά σε τρία λεπτά θα σε βγάλουμε.
Διασώστης: Θα σου φιλήσω το χέρι.
Διασώστης: Εσύ είσαι άντρας και εγώ έχω έναν γιο σαν κι εσένα. Το ήξερες;
Εγκλωβισμένος: Τρέχει αίμα σε όλο μου το σώμα…
Διασώστης: Το ασθενοφόρο είναι εδώ και περιμένει. Όπου τρέχει αίμα θα το φροντίσουμε μονάκριβέ μου.
Εγκλωβισμένος: Εντάξει.
Διασώστης: Μην φοβάσαι καθόλου.
Διασώστης: Κεϊβσέρ… λίγο έμεινε…
Εγκλωβισμένος: Βγάλτε αυτό από πάνω μου...
Διασώστης: Θα το βγάλουμε. Όμως, όταν το βγάλουμε, θα μπορείς να βγεις μόνος σου;
Εγκλωβισμένος: Δεν μπορώ δεν μπορώ αισθάνομαι το βάρος παντού.
Διασώστης: Εσύ μόνος σου μπορείς να βγεις;
Εγκλωβισμένος: Θα προσπαθήσω.
Διασώστης: Άντε μονάκριβέ μου, προσπάθησε.
Καλούν τους γονείς τους στο τηλέφωνο που ελπίζουν σε καλά νέα.
Διασώστης: Ο Κεϊβσερ είναι δίπλα μας και είναι καλά
Γονείς: Εντάξει... Ο Χαμζά είναι καλά;
Διασώστης: Ακούμε και τον Χαμζά και τον Κεϊβσέρ... Πρώτα θα βγάλουμε τον Χαμζά και μετά τον Κεϊβσέρ.
Εγκλωβισμένος: Έλα μπαμπά δίπλα μου.. Έλα μπαμπά...

ΓΚΑΖΙΑΝΤΕΠ
Η Ντουρού νικά τον φόβο με το κλάμα της.
Διασώστης: Πώς το λένε το παιδί;
Διασώστης: Την λένε Ντουρού!
Διασώστης: Ντουρού!
Διασώστης: Ένα μαχαίρι. Δώστε μου ένα μαχαίρι.
Διασώστης: Πρόσεξε το κεφάλι
Διασώστης: Έλα - Έλα
Διασώστες: Ο Θεός είναι μεγάλος!
Με ένα φιλί η Ντουρού τυλίγεται σε μία ροζ κουβέρτα. Οι διασώστες της δίνουν ξανά οξυγόνο.

ΧΑΤΑΪ
Το κλάμα των μωρών παραμένει οδηγός για τα σωστικά συνεργεία που δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειες.
Η λίγων μηνών Ελένη βγαίνει ζωντανή από τα χαλάσματα 68 ώρες μετά το χτύπημα των δίδυμων φονικών σεισμών την περασμένη Δευτέρα.
Διασώστης: Θα έδινα τη ζωή μου για εσένα ψυχή μου. Θεέ μου σε ευχαριστώ!
Η Χαζάλ βλέπει ξανά το φως της ημέρας 72 ώρες μετά. Είναι μόλις πέντε ετών.
Διασώστης: Όμορφο μου κορίτσι!
Διασώστης: Σε λίγο παιδί μου θα ζεσταθείς.
Διασώστης: Θέλεις να φας κάτι;
Χαζάλ διασωθείσα: Δεν μπορώ να φάω. Δεν έχω υποβληθεί ακόμη σε εξετάσεις.
Διασώστης: Πόσων ετών είσαι;
Χαζάλ διασωθείσα: Είμαι πέντε ετών.
Διασώστης: Πηγαίνεις στον παιδικό σταθμό;
Χαζάλ διασωθείσα: Όχι δεν πάω.
Διασώστης: Δεν έχεις πάει ακόμη;
Χαζάλ διασωθείσα: Όχι...
Διασώστης: Πόσα είναι τα δάχτυλα που σου δείχνω Χαζάλ
Χαζάλ διασωθείσα: Είναι τέσσερα.

Μόλις δύο ετών ο Μερτ κλαίει γοερά. Επί 79 ώρες ήταν ολομόναχος στο σκοτάδι.
Διασώστης: Εντάξει. Εντάξει.
Διασώστης: Φέρτε να του φορέσουμε το κολάρο για τον αυχένα.
Σε άλλο περιστατικό διασώστης σκάβει με γυμνά χέρια. Η μικρή Εύα τον περιμένει.
Εύα: Που είναι το μαξιλάρι μου;
Διασώστης: Είναι καλά στην υγεία της;
Διασώστης: Πρώτα να πάρουμε το παιδί...
Η μικρή κοιτάει τον διασώστη όσο εκείνος παραμερίζει τα μπάζα...
Διασώστης: Tώρα παιδί μου.. τώρα...
Διασώστης: Προσπάθησε να βγάλεις το παιδί...
Ζητάει τη μαμά της...
Εύα: Μαμά...
Διασώστης: Περίμενε γλυκό μου παιδί...
Διασώστης: Η μαμά της όταν μας είδε σήκωσε το κεφάλι και άφησε την τελευταία της πνοή.
Λίγα μέτρα μακριά... Η ζωή ξαναπαίρνει την σκυτάλη από τον θάνατο...
Διασώστης: Είναι θέλημα Θεού!
Οι διασώστες ξεσπούν σε κλάματα. Μόλις κατάφεραν να απεγκλωβίσουν ένα κοριτσάκι δύο ετών.
Διασώστες: Είναι θέλημα Θεού!
Διασώστες: Ανοίξτε, ανοίξτε να περάσει
Σχηματίζουν μία ανθρώπινη αλυσίδα... Το παιδί παραμένει ήρεμο στην αγκαλιά της διασώστριάς του.
Διασώστες: Πάμε όλοι μαζί. Ας χειροκροτήσουμε.

ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ
Στην Αντιόχεια ο μικρός Αχμέτ έπειτα από 71 ώρες θαμμένος μέσα στα ερείπια αναρωτιέται γιατί τον πάνε στο νοσοκομείο... Αύριο λέει έχει να πάει στο σχολείο.
Αχμέτ: Που με πάτε; Αύριο έχω να πάω στο σχολείο.
Οι προσπάθειες διάσωσης συνεχίζονται. Στο Χατάι ο δεκάχρονος Μεχμέτ ξεγελάει τον θάνατο.
Διασώστης: Βγήκε από τα χαλάσματα 65 ώρες μετά...
Το κρίσιμο παράθυρο των 72 ωρών έχει πλέον παρέλθει αλλά οι διασώστες δεν εγκαταλείπουν. Άλλη μία διάσωση ενός μικρού παιδιού κρατάει την ελπίδα ζωντανή.
ΣΥΡΙΑ
Στη Συρία ένας πατέρας με το κορμί του έσωσε τη ζωή του γιου του.
- Διασώστης: Ο Θεός είναι μεγάλος
- Διασώστης: Σιγά. Σιγά! Παιδιά!
- Διασώστης: Το παιδί είναι ζωντανό!
- Διασώστες: Ο Θεός είναι μεγάλος!
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr