Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι αποχαιρέτησαν τον Βασίλη Λυριτζή

Το τελευταίο αντίο είπαν στον δημοσιογράφο Βασίλη Λυριτζή, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοί του, στο Α' νεκροταφείο Αθηνών. Εκπρόσωποι του πολιτικού και του δημοσιογραφικού κόσμου, έφτασαν σήμερα το μεσημέρι για να αποχαιρετήσουν τον δημοσιογράφο, που άφησε χθες την τελευταία του πνοή στα 62 του χρόνια.

Στο Α' Νεκροταφείο βρέθηκαν μεταξύ άλλων, ο υπουργός ΨΗΠΤΕ, Νίκος Παππάς, ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος, ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας, Νεκτάριος Σαντορινιός, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης , Στέργιος Πιτσιόρλας, η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής 'Αμυνας, Πάνος Ρήγας, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλης Αποστόλου, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας,ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρος Κοντονής, ο βουλευτής της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης, η βουλευτής της ΝΔ, 'Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ο βουλευτής της ΝΔ, Σίμος Κεδίκογλου, η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο επικεφαλής του κόμματος ΠΟΤΑΜΙ, Σταύρος Θεοδωράκης, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, ο ανεξάρτητος βουλευτής, Σπύρος Δανέλλης, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Παύλος Γερουλάνος, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Οικονόμου, ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, ο δημοσιογράφος Τάσος Παππάς,ο δημοσιογράφος Σεραφείμ Κοτρώτσος, ο Τζόνι Καλημέρης, ο Γιώργος Μητσικώστας, ο Σταμάτης Μαλέλης ,ο Κώστας Λαλιώτης κ.α

Ο συγκινητικός επικήδειος του Νίκου Φίλη

«Αποχαιρετούμε σήμερα έναν ακριβό σύντροφο, έναν συνάδελφο με ήθος, ένα καλό παιδί»

Ο Βασίλης ήταν ένα παιδί της μεταπολίτευσης, ένα από τα χιλιάδες παιδιά που στον απόηχο του Πολυτεχνείου, ένιωσαν την ανάγκη να ονειρευτούν ένα νέο κόσμο και τη δύναμη να αλλάξουν τη ζωή τους, μέσα από τη συλλογική δράση, μέσα από τα κινήματα και τις οργανώσεις νεολαίας. Ειδικότερα ο Βασίλης, -όπως και πολλοί από εμάς- μέσα από τον ΡΗΓΑ και το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, μέσα σε ένα συνεχές συγκινήσεων, απογοητεύσεων, αναθαρρήσεων, λες και μας διακατείχε μια ισχυρή ιστορική αισιοδοξία, με τη δημοκρατία ως βασική πυξίδα για το σήμερα και το αύριο, για τον ανθρώπινο σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.

Αυτή η μικρή εποποιΐα της Ανανεωτικής Αριστεράς έμελλε να αφήσει ισχυρές παρακαταθήκες, παρότι είχε σφραγιστεί κατά τρόπο αποδιαρθρωτικό από τις βιασύνες και τις εσωτερικές αντιφάσεις της. Ακόμη και μετά το 1989, όταν η διάλυση του «υπαρκτού» συμπαρέσυρε ή επηρέασε τελικώς όλες τις εκδοχές της Αριστεράς, ήταν αυτή η «μικρή Αριστερά μας» που συνέβαλε στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς, στο άνοιγμα και το αντάμωμα με άλλες διαδρομές και τελικά στην ανάδυσή της ως ηγεμονική πολιτική δύναμη.

Πριν φθάσουμε όμως στο απροσδόκητο τέλος που αποδείχθηκε ότι υπήρξε μια νέα αρχή, είχαμε την ικανοποίηση να ζήσουμε νεανικά χρόνια με εντάσεις. Με την ένταση του έρωτα, με την πεποίθηση ότι το προσωπικό είναι και πολιτικό, με την επιδίωξη της ισοτιμίας, με τον αντιαυταρχισμό, με τους αγώνες για τον εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης, με τη δίψα για γνώσεις και εμπειρίες, με την ανοιχτή πρόσληψη των νέων πολιτιστικών ρευμάτων και ευαισθησιών, καθρέφτισμα των οποίων ήταν τα φεστιβάλ της ΑΥΓΗΣ και του ΘΟΥΡΙΟΥ. Κι όλα αυτά σαν ορμητικά κύματα προς έναν ορίζοντα ελευθερίας, που έδινε υπόσταση εδώ και τώρα στη ζωή μας και δεν αποτελούσε μια απόμακρη Δευτέρα Παρουσία.

Κι αυτή η βιωμένη αίσθηση ελευθερίας, συλλογικού προσδιορισμού και ατομικής αυτοπραγμάτωσης, έδωσε στον καθένα μας πολλές στιγμές και μνήμες που ανάλογα με τη ζωή που ακολουθήσαμε τις κουβαλούσαμε και τις κουβαλάμε πότε σαν τα χρόνια της αθωότητας και πότε σαν τα ισχυρά θεμέλια αξιών που επηρεάζουν την υποψιασμένη πια ζωή μας.

Ο Βασίλης (και δεν το λέω αυτό συμβατικά τη στιγμή του αποχαιρετισμού) υπήρξε μια μορφή, που γύρω της δημιουργήθηκαν ισχυροί προσωπικοί δεσμοί και πολιτικές συνομιλίες, αυτό που κάπως τετριμμένα πια ονομάζεται συντροφικότητα. Μια συντροφικότητα που προσδιόρισε ανεξίτηλα παρά με τις μελλοντικές διαφορετικές πορείες όχι μόνο την πολιτική και κοινωνική χειραφέτησή μας αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις μας. Μια μορφή, ο Βασίλης, τόσο στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρξε σημαντικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος, κεντρικό στέλεχος της Σπουδάζουσας και αργότερα ο αγαπημένος καθοδηγητής των μαθητών του ΡΗΓΑ, αλλά και μετέπειτα στην Αθήνα.

Ο Βασίλης, πάντα με το χαμόγελό του, το διακριτικό και ιδιαίτερο χιούμορ του, την ηθική του συγκρότηση, την πλατιά μόρφωση, την ικανότητά του να επιχειρηματολογεί χωρίς να βάζει τον άλλον απέναντί του, τη γενναιοδωρία του σε αισθήματα και πρακτική βοήθεια. Πάντα με σταθερή την προσήλωσή του στις αρχές της Ανανεωτικής Αριστεράς, αλλά, ταυτόχρονα ανοιχτός στο διάλογο και τις επισημάνσεις, ο Βασίλης εκείνα τα χρόνια υπήρξε το παράδειγμα ενός καθοδηγητή, όχι αφ` υψηλού, αλλά δίπλα, σαν αδελφός.

Αυτή η ευγένεια χαρακτήρα και η δημοκρατικότητα του Βασίλη καλλιεργημένη μέσα στη δημοκρατικότητα και τις αξίες της Ανανεωτικής Αριστεράς υπήρξε η ισχυρή πολιτική-πολιτισμική προδιάθεση που τον ενέπνευσε να περάσει από τη βιωματική πολιτική δράση στην επαγγελματική δημοσιογραφία. Ο Βασίλης γνώριζε ότι είδηση δεν είναι ό,τι συμφέρει το κόμμα κι ακόμη χειρότερα ό,τι συμφέρει την εργοδοσία και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Απεχθανόταν τον λαϊκισμό και τον κιτρινισμό. Είχε συνείδηση της κοινωνικής αποστολής του δημοσιογράφου, του δικαιώματος, δηλαδή, του πολίτη να πληροφορείται χωρίς να χειραγωγείται. Κι αυτή η πολιτική στάση του επαγγελματία δημοσιογράφου Λυριτζή είχε ακόμη μεγαλύτερη αξία, γιατί ο Βασίλης δεν εργάστηκε σε προστατευμένο περιβάλλον αλλά έπεσε στα βαθιά νερά του ανταγωνισμού σε μια περίοδο που η δημοσιογραφία στιγματιζόταν από συμπεριφορές κυνισμού και μετατρεπόταν συχνά σε θεραπαινίδα της διαπλεκόμενης πολιτικής εξουσίας.

Ο Βασίλης κατόρθωσε να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του, δεν υπέκυψε στις επιταγές του life style και στη φτήνια και κέρδισε μια ειλικρινή καθημερινή σχέση με τον πολίτη, κατέκτησε την εκτίμηση των συναδέλφων του και την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη του κοινού. Γι` αυτό η αναπάντεχη είδηση του θανάτου του προκάλεσε τόσο μεγάλη συγκίνηση σε γνωστούς και αγνώστους καθώς δεν θα ξαναδούμε ποτέ στους δέκτες μας το γλυκό χαμόγελό του, την ευαισθησία και τη στοχαστικότητά του, στοιχεία τόσο εμφανή στην καθημερινή παρουσία του.

Αντίο Βασίλη!

Θα σε θυμόμαστε να σηκώνεις τα μανίκια σου, να κοιτάς μέσα από τα γυαλιά σου κι από κάτω προς τα πάνω, να χαϊδεύεις το γενάκι σου, παίζοντας μέσα στα δάκτυλά σου σκέψεις, οράματα, επιχειρήματα, πάντα δυναμικά επιχειρήματα, ώστε, να αναδειχθούν όχι μόνο οι αντιθέσεις αλλά και οι προσεγγίσεις. Και κυρίως για να αναδειχθούν οι αντιφάσεις εντός κάθε μιας από αυτές τις ιδέες και τις προσεγγίσεις. Θα θυμόμαστε το αφοπλιστικό χάρισμά σου, όπως είναι το χάρισμα εκείνου που στοχάζεται και βλέπει, βλέπει και νιώθει. Θα σε θυμόμαστε πάντοτε στη δύσκολη πορεία της γενιάς μας αλλά και των νεότερων γενιών που προσπαθούν να φτιάξουν τη δική τους ιστορία μέσα από τους δικούς τους δρόμους, μέσα στην κρίση, την ανασφάλεια, τον βαθύ σκοταδιστικό συντηρητισμό που εξαπλώνεται, την ακροδεξιά που σηκώνει κεφάλι και τις απειλητικές νουθεσίες των ισχυρών.

Θα σε θυμόμαστε και θα σε φανταζόμαστε πια παρέα με τον αγαπημένο σου Θέμο Βαφιά που προηγήθηκε κι αυτός τόσο πρόωρα και άδικα πριν λίγους μήνες, να επιδίδεστε σε ατέλειωτους διαλόγους, πειράγματα και παιχνίδια.

Αγαπημένε μας Βασίλη,

Ο Απρίλης στάθηκε ο μήνας ο σκληρός. Στην αγαπημένη σου σύντροφο Ελένη, στα λατρεμένα σου παιδιά Μαριλένα και Δημήτρη μένει η ζεστασιά και η περηφάνεια της παρουσίας σου, η εντιμότητα και οι ηθικές βάσεις του παραδείγματός σου.

Αντίο Βασίλη!»

Από την πλευρά του ο δημοσιογράφος και κουμπάρος του, Στρατής Τριλίκης, μιλώντας για το Βασίλη Λυριτζή επισήμανε: « Μας άφησε κάποια ανεξίτηλα αποτυπώματα, τα αποτυπώματα του ήθους, των αρχών , των κανόνων, των αξιών, του σεβασμού και της τιμής. Ο Λυριτζής δεν ήταν ένας δημοσιογράφος της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Ήταν ένας άνθρωπος που έμπαινε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στα σπίτια μας, στα αυτοκίνητά μας, στις ζωές μας και καθόταν δίπλα μας. Ήταν κομμάτι των οικογενειών μας. Ο Βασίλης άκουγε αλλά δεν σιωπούσε, μίλαγε αλλά δεν επέβαλε, επέμενε αλλά δεν απαγόρευε». Και προσέθεσε: «Ο Βασίλης ήταν μπροστά στις κάμερες ή στα μικρόφωνα κατά καιρούς αλλά δεν στάθηκε ποτέ μπροστά από συναδέλφους. Ήταν πάντα δίπλα τους και με πολύ μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση. Πάντα δίπλα τους ποτέ μπροστά. Πάντα κρατούσε το χέρι και σεβόταν οποιαδήποτε άποψη , με οποιονδήποτε τρόπο και να αποτυπωνόταν από οποιονδήποτε». «Ο Βασίλης δεν κρυβόταν, ούτε στρογγύλευε τα πράγματα και τα λόγια του. Υπερασπιζόταν με πάθος αυτά που πίστευε. Δεν χαριζόταν αλλά σεβόταν και τους συντρόφους και τους αντιπάλους του. Δε γούσταρε την κρύα θάλασσα τους υποκριτές και τους φασίστες. Ήταν ανοικτός, δεκτικός και πρόθυμος να σε ακούσει , να σε στηρίξει, με όποιον τρόπο , με όποια δύναμη είχε, όσες ώρες κι αν χρειαζόταν να το κάνει», κατέληξε ο κ. Τριλίκης.

Εκ μέρους της ΕΣΗΕΑ και σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης ο γενικός γραμματέας, Σταύρος Καπάκος, τόνισε: «Τίμησες τη δημοσιογραφία και την κοινωνική λειτουργία της ενημέρωσης. Ήσουν ένα ξεχωριστό και πολύτιμο πετράδι της γενιάς της μεταπολίτευσης. Έπειθες όσο λίγοι με το προσωπικό σου παράδειγμα. Η γενιά μας, εσύ, εμείς, μπήκαμε μαζικά στην πολιτική δράση με μεγάλα όνειρα και υψηλές προσδοκίες. Περάσαμε στη δημοσιογραφία σχεδόν υποχρεωτικά θα έλεγα για να υπηρετήσουμε την ενημέρωση με αξιοπιστία και πλουραλισμό, γνωρίζοντας ότι η κοινωνική της λειτουργία είναι η άλλη πλευρά της πολιτικοποιημένης νεότητάς μας».

Καταλήγοντας υπογράμμισε: «'Αφησες ανεξίτηλο το αποτύπωμά σου και θα μείνεις για πάντα στο βιβλίο της μνήμης μας. Η ΕΣΗΕΑ σε αποχαιρετά και σε ευγνωμονεί και συμμετέχει στη θλίψη των δικών σου ανθρώπων. Όλοι εμείς της γενιάς μας θέλουμε να υποσχεθούμε ότι κρατάμε τη φλόγα της γενιάς της μεταπολίτευσης».

Επιπλέον, ο δημοσιογράφος Χρήστος Μαχαίρας, ανέφερε μεταξύ άλλων: « Η δουλειά μας των δημοσιογράφων, είναι να γράφουμε λέξεις, λέξη για όλα, για τα μεγάλα, τα μικρά, τα δύσκολα. Μερικές φορές όμως οι λέξεις στραβώνουν και αντιστέκονται. Στην περίπτωση του Βασίλη Λυριτζή οι λέξεις μοιάζουν με τους κόμπους που ανεβαίνουν στο λαιμό, σε πνίγουν από τη θλίψη». Και προσέθεσε: «Ο Λυριτζής δεν παραδόθηκε ποτέ μέχρι τέλους. Πολέμησε μέχρι την τελευταία ώρα, με αυτοπεποίθηση, με αξιοπρέπεια, φροντίδα και αγάπη , μεγάλη αγάπη για την οικογένειά του. Η απουσία του είναι μία απώλεια πραγματικά επώδυνη για όσους τον γνώρισαν και δούλεψαν μαζί του. Ο Βασίλης άλλωστε ήταν ένας άνθρωπος παθιασμένος , είτε το πάθος του ερχόταν από τα παλιά, από το ΡΗΓΑ και την Ανανεωτική αριστερά είτε ερχόταν από το ‘'Καραισκάκη''».

«Ο Βασίλης μάτωνε για την άποψή του. Και ένιωθε πάντα όπως του άρεσε να λέει ένας αναθεωρητής της αριστεράς. Η θλίψη για το συνάδελφο, το σύντροφο, τον φίλο τον αγαπημένο, είναι τόση που δεν χωράει στις λέξεις», κατέληξε ο κ. Μαχαίρας.

Επιθυμία της οικογένειας του δημοσιογράφου ήταν αντί για στεφάνια να υπάρξει ενίσχυση της «Φλόγας», του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με καρκίνο.

Στεφάνια απέστειλαν μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, η πρεσβεία της Παλαιστίνης, το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η εφημερίδα ‘'Έθνος'', ο τηλεοπτικός σταθμός OPEN BEYOND, και ο Πέτρος Κόκκαλης.

Το τελευταίο αντίο με τον δικό του μοναδικό τρόπο που συνοψίζει σε λίγες γραμμές όλα όσα ήταν ο Βασίλης, λέει ο συνάδελφος και φίλος του, Κώστας Γιαννακίδης με άρθρο του στο Protagon για το «Βράδυ που πέθανε ο Βασίλης»

Ο Βασίλης Λυριτζής τον τελευταίο μήνα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας και έδινε αθόρυβα τη δική του μάχη. Το θλιβερό αυτό γεγονός έκανε γνωστό στο κοινό ο επί χρόνια συνοδοιπόρος του σε ραδιόφωνο και τηλεόραση, Δημήτρης Οικονόμου. «Έφυγε από τη ζωή στις 5.30 νικημένος από τον καρκίνο. Ευτυχώς δεν ταλαιπωρήθηκε πολύ. Έδωσε μάχη τον τελευταίο μήνα στο νοσοκομείο, στον Άγιο Σάββα. Κουμπαριάσαμε. Βάφτισα τον γιο του μαζί με έναν άλλο συνάδελφο. Η κηδεία του Βασίλη θα είναι πολιτική και θα γίνει το απόγευμα στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών».

Φωτογραφίες: INTIMENEWS, Eurokinissi

Loading More...

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr