Ράγισε καρδιές η μητέρα της Κέλλυς Πορφυρίδου η οποία "έχασε” τη ζωή της στην τραγωδία των Τεμπών. Η Άννα Καρατζόγλου παρέλαβε το πτυχίο της αδικοχαμένης κόρης της από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο οποίο σπούδαζε η κόρης της Θεολογία και στη συνέχεια έβγαλε έναν συγκλονιστικό λόγο.
"Η Κέλλυ μου ήταν ένα από τα θύματα του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη. Ήταν μόλις 23 ετών. Το τι έγινε το βράδυ εκείνο πιστεύω πως όλοι γνωρίζετε. Εδώ σε αυτόν τον χώρο, τέτοια μέρα δεν επιθυμώ ούτε αρμόζει να αναφερθώ στη φρίκη εκείνης της νύχτας. Θέλω μόνο μέσα από κάποια λόγια μου να σας γνωρίσω την κόρη μου, την κούκλα, την Κέλλυ μου. Από την πρώτη στιγμή που την κράτησα στην αγκαλιά μου αισθάνθηκα τη ζωηράδα της. Από παιδί, ακούραστη, ζωηρή, περίεργη, ανυπόμονη, με ένα συνεχόμενο: Μετά, μαμά; Πού θα πάμε μετά, μαμά; Τι θα κάνουμε μετά, μαμά; Μάτια εκφραστικά, χαρούμενα, φαντασία αστείρευτη, αίσθηση του φόβου καμία. Πάντα με το χαμόγελο. Δύσκολα σου άφηνε να καταλάβεις αν ήταν λυπημένη, αγχωμένη, κουρασμένη. Δυνατό και διαπεραστικό γέλιο. Φίλη πολύ. Η ψυχή της παρέας. Αυτή που ξεσήκωνε, που οργάνωνε, που ξεκλείδωνε τους ντροπαλούς και κλειστούς. Δοτική πολύ, πρόθυμη να βοηθήσει, προσπερνώντας οτιδήποτε ανούσιο" ήταν τα πρώτα της λόγια.
"Λίγα γνώριζα. Τα περισσότερα μου τα είπαν οι φίλοι της, αφότου έφυγε. Την αποκαλούσα τη φασαρία του σπιτιού μας. Πολλές φορές προσπαθούσα να σταματήσω λίγο τη φόρα της, την έντασή της. Τώρα με πνίγει η ησυχία, μου είναι αφόρητη η απόλυτη τάξη. Δεν βαριόμουν ποτέ μαζί της. Γέλιο, έντονες συζητήσεις, διαφωνίες, πειράγματα και ήταν τρομερή στις μιμήσεις. Μου λείπει απίστευτα η ματιά της απέναντι στη ζωή, ο παρορμητισμός της, η παρέα της, η δυνατή αγκαλιά της. Η Κέλλυ είχε το ταλέντο να μετατρέπει οτιδήποτε απλό, δίνοντάς του χρώμα και πολλές φορές νόημα. Αγαπούσε πολύ τα ζώα, ήθελε να γνωρίζει ανθρώπους. Κατανοούσε και δικαιολογούσε με γενναιοδωρία ανθρώπους. Έκανε πολλά πράγματα μαζί, ήταν σαν να μην την έφτανε ο χώρος και χρόνος. Η Κέλλυ ήταν η προστατευτική και πολύτιμη αδερφή της μικρής μου. Η Θεά της μικρής μου, μιας μικρής τόσο μεγάλης πλέον σε οτιδήποτε αφορά εκείνη για τη δικαίωση εκείνης”.
Η Κέλλυ Πορφυρίδου ήταν 23 ετών και φοιτήτρια Θεολογίας στο ΑΠΘ. Δύο χρόνια μετά, το ΑΠΘ της απένειμε το πτυχίο της.
Το γκράφιτι για την Κέλλυ
Στο 6ο Γενικό Λύκειο Καλαμαριάς, στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει ένα γκράφιτι για την Κέλλυ στο οποίο απεικονίζεται μία κοπέλα που έχει τα χαρακτηριστικά της Κέλλυς.
"Έχω κάνει έναν ήλιο στο μισό του προσώπου της, γιατί ήταν ένα φωτεινό κορίτσι, και στο πίσω μέρος, βλέπουμε να βγαίνει από το τούνελ το τρένο και να κατευθύνεται προς το δέντρο της ζωής, και τα πουλιά είναι για όλες τις ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη", είχε αναφέρει ο δημιολυργός Γιώργος Κουμαντάς.
"Το γκράφιτι συμβολίζει την αιωνιότητα, ότι το τρένο καταφέρνει να βγει από το τούνελ και κατευθύνεται προς τα εκεί. Προσωπικά δεν γνώριζα την Κέλλυ. Όλοι μας είμαστε επηρεασμένοι από το δυστύχημα. Ήρθα σε επικοινωνία με την αδερφή της Κέλλυς και βγάλαμε το σχέδιο. Θέλαμε να αντιπροσωπεύει την Κέλλυ και το δυστύχημα".
Στο συγκεκριμένο σχολείο, φοιτά και η αδελφή της αδικοχαμένης Κέλλυς Πορφυρίδου, Νικολέττα η οποία είχε την ιδέα για το γκράφιτι και βρισκόταν στο σημείο κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του και παρακολουθούσε όλη τη διαδικασία.