Κόλαφος από την Κυπριακή δικαιοσύνη στην Ελλάδα για την επίμαχη υπόθεση του οικοπέδου 8 στρεμμάτων που η Μονή Κύκκου είχε μεταβιβάσει στο ελληνικό κράτος το 1999 για την ανέγερση κτιρίου για την Ελληνική πρεσβεία και την κατοικία του εκάστοτε Έλληνα πρέσβη.
Το οικόπεδο αυτό εντάχθηκε στο Ταμείο Αξιοποίησης Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου ΤΑΙΠΕΔ που το έβγαλε προς πώληση καλώντας ενδιαφερομένους να υποβάλουν προσφορές για το ακίνητο.
Το οικόπεδο αυτό εντάχθηκε στο Ταμείο Αξιοποίησης Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου ΤΑΙΠΕΔ που το έβγαλε προς πώληση
Η Μονή Κύκκου έκανε ασφαλιστικά μέτρα και τώρα Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας διά του δικαστή Νικόλαου Σάντη καλεί την Ελλάδα να το επιστρέψει. Η Μονή Κύκου θα της επιστρέψει το ποσό των 500.000 λιρών Κύπρου(854.300 ευρώ), που ήταν η τιμή στην οποία της το πώλησε, πλέον τόκους από το 1999.
Το story
H Μονή Κύκκου είχε συμφωνήσει τον Δεκέμβριο του 1998 να παραχωρήσει οκτώ στρέμματα απέναντι από το Μετόχι της στην Έγκωμη επί της οδού Αγίου Προκοπίου στο ελληνικό κράτος για την ανέγερση της πρεσβείας Στην ίδια περιοχή βρίσκονται οι πρεσβείες των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Γαλλίας.
Τα τέσσερα από τα οκτώ στρέμματα παραχωρήθηκαν δωρεάν και τα άλλα στο μισό της τότε εκτιμημένης αξίας τους.
Η Μονή Κύκκου είχε θέσει και χρονοδιάγραμμα στο ελληνικό κράτος, αν εντός δέκα ετών το έργο της ανέγερσης πρεσβείας και κατοικίας εγκαταλειπόταν, η γη να επιστραφεί και η Μονή ήταν υποχρεωμένη να δώσει στο Ελληνικό Δημόσιο 500.000 λίρες Κύπρου.
Αν και στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας ο τίτλος μεταβίβασης «είναι καθαρός, χωρίς κανένα όρο», ο δικηγόρος της Μονής Κωνσταντίνος Βελάρης ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ότι ο όρος υπάρχει σε σχετική αλληλογραφία.
Στο ερώτημα γιατί η Μονή δεν ενεργοποίησε τον όρο το 2009, ο ίδιος εξηγούσε ότι η Αθήνα είχε επισημάνει πως το έργο θα καθυστερήσει, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Σημειώνεται ότι τα γραφεία της πρεσβείας της Ελλάδος στεγάζονται σε οίκημα, το οποίο ενοικιάζεται από τον Ιερό Ναό Φανερωμένης.
Τι υποστήριξαν στο δικαστήριο οι δυο πλευρές
Η βασική μαρτυρία, από την πλευρά της Μονής , δόθηκε από τον Ηγούμενο της , Μητροπολίτη Νικηφόρο, ο οποίος «καταρχήν δέχθηκε ότι η συμφωνία δεν έγινε ποτέ γραπτώς, αλλά ουσιαστικά αφορούσε ¨συμφωνία κυρίων¨». Για το ότι δεν ζητήθηκε η σύναψη γραπτής συμφωνίας, ο Μητροπολίτης, όπως αναφέρεται στην απόφαση, το απέδωσε ως εξής: «...λόγω της αγάπης και αφοσίωσης των Κυπρίων προς την Ελλάδα και τα ελληνικά ιδεώδη με τα οποία η γενιά μου είχε ανατραφεί και την επιθυμία μου να έχω κοντά στο μοναστήρι μου την πρεσβεία της μητέρας πατρίδας».
Για την Ελλάδα κατέθεσε ο τότε πρεσβευτής, Κυριάκος Ροδουσάκης, ο οποίος είχε συντάξει υπηρεσιακό σημείωμα σε σχέση με τα συμφωνηθέντα επί του τεμαχίου και τους όρους παραχώρησης. Στο δικαστήριο ο κ. Ροδουσάκης εξήγησε πως όταν συνέτασσε το σημείωμα, δεν είχε υπόψη ότι έγραφε ένα νομικό κείμενο.
Η μαρτυρία του ουδόλως αμφισβητήθηκε από τον δικαστή, αφού και ο κ. Νικηφόρος δέχθηκε ότι η διαφορά ανέκυψε έξι χρόνια μετά τη σύνταξη του σημειώματος, όταν δηλαδή περιήλθε σε γνώση της μονής το 2013 ότι η Ελλάδα διέθετε το τεμάχιο προς πώληση.