
Στις δύο από τις τρεις υποθέσεις που σφράγισαν τα ποινικά χρονικά την τελευταία δεκαετία, οι αποφάσεις της δικαιοσύνης προκάλεσαν θόρυβο, αντιδράσεις και πολλά ερωτήματα. Τόσο η υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι όσο και η δικογραφία της Χρυσής Αυγής, θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο. Στην μεν πρώτη γιατί κάηκαν ζωντανοί 104 άνθρωποι, στη δε δεύτερη γιατί πρώτη φορά ένα ολόκληρο κόμμα οδηγήθηκε στη φυλακή, γιατί κρίθηκε ότι "φοράει" τον μανδύα του πολιτικού σχηματισμού, πίσω όμως από τον οποίο κρύβεται ένα ναζιστικό μόρφωμα. Η τρίτη υπόθεση είναι αυτή του δυστυχήματος των Τεμπών, που ήδη προκαλεί αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό, με τη δικογραφία να βρίσκεται ακόμη στα χέρια του εφέτη ανακριτή Λάρισας, και την αντιπολίτευση να ζητεί την παραπομπή του Κώστα Καραμανλή σε δίκη.
Στις δύο πρώτες υποθέσεις, οι εφέσεις που όπως όλα δείχνουν θα ασκηθούν από τους Εισαγγελείς Εφετών, δείχνουν ηχηρή διαφωνία με την δικανική κρίση που σχηματίστηκε. Στο Μάτι για το ύψος των ποινών και την μετατροπή τους σε χρηματική, με κανέναν από τους κατηγορούμενους να μην οδηγείται στη φυλακή, στη δε περίπτωση του Νίκου Μιχαλολιάκου να κρίνεται ότι η συμπεριφορά του μέσα στη φυλακή αλλά και το προχωρημένο της ηλικίας του, μπορούν να τον οδηγήσουν εκτός των…τειχών. Παρέβησαν τον νόμο οι δικαστές που αποφάσισαν; Η απάντηση είναι όχι, όπως λένε δικαστικές πηγές. Τότε γιατί ο εισαγγελέας Εφετών ετοιμάζεται και στις δύο περιπτώσεις να ζητήσει την επανεξέτασή τους;

Με αυστηρότερη ματιά
Δικαστικοί κύκλοι που γνωρίζουν καλά και τις δύο υποθέσεις εξηγούν ότι ο δικαστής θα πρέπει να αντιλαμβάνεται κάθε φορά το μέγεθος του αποτυπώματος και της σοβαρότητας της δικογραφίας που δικάζει. "Η ανθρωποκτονία από αμέλεια σε ένα τροχαίο, δεν μπορεί να είναι η ίδια με την ανθρωποκτονία από αμέλεια στο Μάτι" λένε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι εάν είχε επιβληθεί υψηλότερη ποινή βάσης (σ.σ για παράδειγμα 4 ή 5 χρόνια) τότε δεν θα μπορούσε να μετατραπεί σε χρηματική και κάποιοι κατηγορούμενοι θα εξέτιαν ένα μέρος της ποινής τους στη φυλακή, εκτός εάν έπαιρναν αναστολή μέχρι το Εφετείο.
Στην περίπτωση του Νίκου Μιχαλολιάκου, όπως λένε δικαστικές πηγές, δεν υπήρξε "σφάλμα" όσον αφορά την κρίση της αποφυλάκισης με βάσει τον νόμο, γιατί πράγματι και είχε το δικαίωμα να καταθέσει αίτηση για υφ’όρων απόλυση και την ποινή που προβλέπεται έχει εκτίσει. Η βαρύτητα της πράξης για την οποία καταδικάστηκε ωστόσο (σ.σ διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης) ελήφθη τόσο σοβαρά όσο θα έπρεπε; Η αντίθετη άποψη του εισαγγελέα που έκρινε ότι δεν έχει μεταμεληθεί μέσα στη φυλακή, δεν ακούστηκε; Πιθανώς οι παραπάνω σκέψεις είναι αυτές που οδήγησαν την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ζητήσει να ερευνηθεί εάν χωρεί έφεση στο απαλλακτικό σκέλος της απόφασης για το Μάτι αλλά και για το ύψος των ποινών που επιβλήθηκαν, αλλά και τον Εισαγγελέα Εφετών Λαμίας να προσανατολίζεται στην άσκηση έφεσης σε βάρος του βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου Λαμίας, που είπε "ναι" στην αποφυλάκιση υπό όρους του Νίκου Μιχαλολιάκου. Κρίνοντας πιθανώς ότι οι δικαστές θα πρέπει να δικάζουν με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, ίσως και αυστηρότητα σε ορισμένες υποθέσεις που συγκλόνισαν. Λαμβάνοντας πάντα υπ΄όψιν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πράξεων, τους κατηγορουμένους που έχουν απέναντί τους, τον νόμο και την συνείδηση τους.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr