Μετά την ομόθυμη (ευτυχώς) καταδίκη της επίθεσης με γκαζάκια στην πολυκατοικία του Αρη Πορτοσάλτε, γνωστοί αρθρογράφοι στις εφημερίδες Καθημερινή και Τα Νέα, σχολίασαν την επίθεση και τους γνωστούς (πλην όμως μονίμως ασύλληπτους) δράστες.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης, σε άρθρο του με τίτλο η Ελευθερία του κ. Πορτοσάλτε, γράφει για τους δράστες. "Αγράμματα παιδάκια σε μεγάλες επαναστατικές φούριες, παίρνουν τους δρόμους για να εκδικηθούν, γνωρίζοντας μάλιστα ότι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ. Με τα μυαλά γεμάτα συνθήματα περί "καταστολής του αστικού κράτους", "λεκτικής βίας", συστημικών ΜΜΕ κλπ, χτυπούν αδιακρίτως. Προ ετών έδειραν στα Εξάρχεια σκηνοθέτη επειδή τον πέρασαν για δημοσιογράφο.
Η κ. Λιάνα Κανέλλη προπηλακίστηκε από Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα την ώρα που πήγε να καταψηφίσει το μνημόνιο, σκιτσογράφος έφαγε της χρονιάς του διότι φορούσε λευκό κράνος μοτοσικλέτας που έμοιαζε με αστυνομικού κ.α. Υπάρχει όμως και ένα ακόμα παράδοξο από την εγκληματική επίθεση. Ολοι αυτοί που έσχιζαν τα ιμάτιά τους για την κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα δεν δείχνουν να ανησυχούν ότι τα γκαζάκια στο σπίτι του κ. Πορτοσάλτε θα στείλουν χαμηλότερα την Ελλάδα από την 108η θέση που της επιφύλαξαν οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα. Δικαίως δεν θορυβούνται.
Όπως γράφαμε παλιότερα, "η έκθεση ορθώς αναφέρεται στις αήθεις επιθέσεις κάποιων κατά της Ολλανδής δημοσιογράφου Ingeborg Beugel , αλλά δεν λέει λέξη για το γεγονός ότι ο Αρης Πορτοσάλτε έχει σχεδόν κάθε μήνα Αγανακτισμένα καλόπαιδα στο σπίτι του να τον απειλούν με τοιχογραφίες."
Ο Ηλίας Κανέλλης έγραψε στα Νέα, ότι "η επίθεση με γκαζάκια στο σπίτι του δημοσιογράφου Αρη Πορτοσάλτε, μετά τα τρικάκια και τις υβριστικές μουντζούρες στους τοίχους είναι αναβαθμισμένο "μέτρο πάλης"…Είναι αδιανόητο ότι στη σημερινή Ελλάδα συνεχίζουν να ευδοκιμούν εστίες μίσους κατά δημοσιογράφων. Και φορείς αυτού του μίσους, που επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν πρόσωπα οι αναλύσεις των οποίων δεν συμφωνούν μαζί τους."
Και αφού αναφέρεται στις δολοφονικές επιθέσεις της 17Ν εναντίον δημοσιογράφων θυμίζοντας τις περιπτώσεις του Νίκου Μομφεράτου και του Παύλου Μπακογιάννη, συνεχίζει: Ορθώς ο Αρης Πορτοσάλτε μιλάει για τρομοκρατική επίθεση εναντίον του. Θέτει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έναντι της ευθύνης του. Μαζί, και τις ενώσεις των δημοσιογράφων που χθες πρέπει να κατάλαβαν τι σημαίνουν οι διαγραφές δημοσιογράφων για τις απόψεις τους. Η Ελλάδα είναι δημοκρατία. Και βασικό συστατικό της δημοκρατίας είναι η ελευθερία της έκφρασης. Το κράτος οφείλει την προστασία της."
Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος, έγραψε στη στήλη του στην Καθημερινή, ένα κείμενο που συνδέει την επίθεση στο σπίτι του δημοσιογράφου με τις πυρκαγιές της Πεντέλης. Ο τίτλος είναι Μετά τον Πορτοσάλτε η Πεντέλη. Και εξηγεί γιατί είναι στόχος ο Αρης Πορτοσάλτε: "Θεωρώ ότι είναι σύμπτωμα της κοινωνικής υποκρισίας μας. Υπάρχει ενας τόνος της υποκρισίας. Δεν έχει σημασία τι λες. Σημασία έχει να τα λες με τέτοιον τρόπο ώστε κανείς να μην θίγεται. Κι αυτό είναι το ζήτημα με τον Αρη Πορτοσάλτε. Όταν υπερασπίζεται κάποια θέση την υπερασπίζεται χωρίς να νοιάζεται ποιους θα θίξει και ποιους θα δυσαρεστήσει. Αυτοί οι ηλίθιοι που τον έχουν κάνει στόχο απλώς υποφέρουν από την γνωστή πενία της ημετέρας παιδείας. Την αδυναμία κατανόησης κειμένου.
Όμως ακόμα κι αν ο Πορτοσάλτε είναι μίσθαρνο όργανο μιας δεξιάς νεοφιλελεύθερης, χουντικής κυβέρνησης- κάθε επίθετο ευπρόσδεκτο. Τι δουλειά έχουν τα γκαζάκια στο σπίτι του; Ακούς γκαζάκια και λες εντάξει δεν έγινε και τίποτε. Κάτι σαν τις μολότοφ. Πόσοι σκοτώθηκαν από μολότοφ. Περισσότεροι πάντως από όσους σκοτώθηκαν από αστοχίες της αστυνομίας.
Και στο σημείο αυτό εμφανίζεται ο ρόλος της οργανωμένης πολιτείας. Πόσους αστυνομικούς θα ρίξει στον δρόμο; Δεν ξέρω και δεν νομίζω ότι ενδαφέρουν οι αριθμοί. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι ο εντοπισμός και η σύλληψη όσων επιτέθηκαν στο σπίτι του Πορτοσάλτε πριν προλάβουν να κάψουν ότι δεν έχει καεί ακόμα στην Πεντέλη."