Πριν 34 χρόνια μια ομάδα γυναικών που είχε βιώσει προσωπικά τον καρκίνο του μαστού αποφάσισε να ιδρύσει έναν σύλλογο, το Άλμα Ζωής. Στα χρόνια που πέρασαν περισσότερα από δυόμιση χιλιάδες μέλη δίνουν καθημερινά τον αγώνα της πρόληψης και της στήριξης μέσα από κοινωνικές, ψυχολογικές και νομικές υπηρεσίες, όλων των γυναικών που έρχονται αντιμέτωπες με τον καρκίνο.
Γιατί η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση, η οργανωμένη αλληλοβοήθεια, η ενδυνάμωση, η ψυχική και κοινωνική στήριξη των γυναικών με καρκίνο του μαστού μπορούν να δώσουν μία διαφορετική ποιότητα ζωής να δώσουν αισιοδοξία και κίνητρα για μια νικηφόρα μάχη.
Τα τελευταία χρόνια το Αλμα Ζωής σε συνεργασία με δύο οίκους νυφικών την Bridal Loft και την Fedra Collection "επιστρατεύουν” αγαπημένα δημόσια πρόσωπα και σημαντικούς φωτογράφους προκειμένου το μήνυμα της πρόληψης και της υποστήριξης για τον καρκίνο του στήθους να γίνει πιο δυνατό να ξεπεράσει στερεότυπα και στεγανά, να δημοσιοποιηθεί και να ντυθεί με την ροζ κορδέλα το διεθνές σήμα που δηλώνει την ορατότητα της ασθένειας και το σεβασμό προς τις γυναίκες που έχασαν τη μάχη.
Φέτος τέσσερις γυναίκες από από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους η ηθοποιός Λένα Δροσάκη, η ηθοποιός Δανάη Παπά, η ραδιοφωνική παραγωγός και παρουσιάστρια Ελένη Βουλγαράκη και η τραγουδίστρια Ειρήνη Παπαδοπούλου αποδέχτηκαν την πρόσκληση να φωτογραφηθούν από τον γνωστό φωτογράφο μόδας Δημήτρη Κλεάνθους για λογαριασμό του Αλματος Ζωής.
Το ΤheΤoc μίλησε με όλους τους συντελεστές του σημαντικού αυτού project που δυναμώνει την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση με σύγχρονες προσεγγίσεις και τη σύνδεση με άτομα που έχουν επιρροή.
Άραγε εξακολουθεί στις μέρες μας ο καρκίνος να αποτελεί στίγμα ή έχουν ξεπεραστεί τα ταμπού και οι προκαταλήψεις του παρελθόντος;
"Νομίζω πως είναι τόσο επώδυνη διαδικασία που ακόμα και τώρα που ο καθένας μας έχει μια ιστορία να διηγηθεί για μια κατάσταση που έχει ζήσει από κοντά , δεν τολμάμε καν να πούμε το όνομα της ασθένειας γιατί μας έχει αφήσει σχεδόν την πληγή ανοιχτή.Δεν νομίζω πια όμως πως αντιμετωπίζεται ως στίγμα” λέει η Λένα Δροσάκη.
''Είναι καιρός να φωνάζουμε την λέξη καρκίνος δυνατά'' τονίζει η Ελένη Βουλγαράκη
"Σίγουρα με τα μέσα που διαθέτουμε στην εποχή μας και αφορούν στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού, μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας απέναντι σε μια τόσο σοβαρή ασθένεια αλλά αντιμετωπίσιμη . Να την λέμε την λέξη "καρκίνος" , και να την φωνάζουμε και να την ξορκίζουμε".
''Ακόμα και σήμερα υπάρχει στην κοινωνία το στίγμα του καρκίνου'', αναφέρει η Ειρήνη Παπαδοπούλου.
"Ναι ακόμα και σήμερα το στίγμα είναι κάτι που υφίσταται στην κοινωνία μας. Πιστεύω όμως ότι ο καλύτερος φίλος του καρκίνου δεν είναι ο θάνατος αλλά ο φόβος. Μέσα απ’ αυτόν ενισχύεται το ότι δεν τολμάμε να αναφερθούμε στον καρκίνο”
Ο Δημήτρης Κλεάνθους από την πλευρά του πιστεύει ότι "ο κόσμος μεταβάλλεται συνέχεια, η επιστήμη εξελίσσεται και ένα μέλλον με τον καρκίνο ως πλήρως ιάσιμη ασθένεια μπορεί να μην είναι πολύ μακρινό. Όμως μέχρι τότε τα στατιστικά δείχνουν πως ο καρκίνος είναι στις πρώτες αιτίες θανάτου παγκοσμίως . Στο κοντινό μας περιβάλλον, οικογενειακό ή φιλικό όλοι έχουμε ανθρώπους που έχουν ασθενήσει από καρκίνο, γι αυτό ίσως και να μην τολμάμε να την πούμε με το όνομά της. Το θεωρώ ανθρώπινο. Όσο κι αν πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές σε τέτοιες καταστάσεις, ο καθένας τις διαχειρίζεται διαφορετικά και είναι απόλυτα λογικό”.
Μια φωτογράφιση για τον καρκίνο του στήθους μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους που παρακολουθούν και θαυμάζουν τη δουλειά δημοσίων προσώπων να διώξουν το φόβο και την αίσθηση οτι είναι μόνοι και δεν μπορούν να μοιραστούν το πρόβλημα τους;
"Ελπίζω και εύχομαι να το νιώθουν και να το βιώνουν έτσι οι άνθρωποι που το έχουν ανάγκη” απάντα η Λένα Δροσάκη. " Είναι ωραίο να μοιράζεσαι το πρόβλημα και να απευθύνεσαι στους ανθρώπους για βοήθεια . Κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος σε καμία περίπτωση”
"Ο φόβος είναι κάτι πολύ εσωτερικό και ο καθένας το βιώνει διαφορετικά και μακάρι μια τέτοια ενέργεια να μπορούσε να αποτελέσει πηγή δύναμης για όποιον τη χρειάζεται” αναφέρει η Ελένη Βουλγαράκη . Προσθέτει όμως ότι "μια φωτογράφιση για τον καρκίνο του μαστού με απώτερο σκοπό τα έσοδα από τις πωλήσεις των προϊόντων ή των ρούχων που απεικονίζονται να διατεθούν στον οποιονδήποτε σύλλογο ή οργανισμό που αφορά στον Καρκίνο του Μαστού, νομίζω πως έτσι ναι, μπορεί να βοηθήσει και μάλιστα έμπρακτα”.
Η Ειρήνη Παπαδόπουλου λέει ότι "Σίγουρα η αναγνωρισιμότητα βοηθάει σε τέτοιου είδους καμπάνιες ώστε να παρακινηθούν περισσότερο οι άνθρωποι να κάνουν προληπτικές εξετάσεις , αν λοιπόν μπορώ μέσα από αυτό να προσφέρω κάτι τέτοιο τότε σίγουρα είμαι χαρούμενη που μπορώ να βοηθήσω”
"Σε θέματα υγείας, ο καθένας από εμάς έχει την ανάγκη να νιώθει πως δεν είναι μόνος. Δεν πιστεύω πως μία φωτογράφηση διώχνει τον φόβο από μία γυναίκα με καρκίνο του στήθους” λέει ο Δημήτρης Κλεάνθους και προσθέτει: "Λόγω της καμπάνιας που κάναμε έχω λάβει πάρα πολλά μηνύματα από γυναίκες και άντρες που εξομολογούνται το τραύμα τους, ανοίγονται, και νιώθουν ωραία γιατί ξεκινάει μία συζήτηση και θίγεται ένα θέμα που τους αφορά άμεσα και που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν ταμπού στη χώρα μας. Αυτός είναι ο λόγος που ασχολήθηκα με το project.
Ο Οκτώβρης είναι μόνο η αφορμή για ευαισθητοποίηση και αφύπνιση σε ένα θέμα που πρέπει να μας κινητοποιεί κάθε μέρα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μέχρι το 1970 ο καρκίνος του μαστού ήταν περίπου αόρατος και κάθε γυναίκα τον "κλείδωνε " στο σπίτι της. Eπικρατούσε η ντροπή, ο φόβο και η μηδενική κοινωνική υποστήριξη”.
Η πρόληψη είναι η πιο σημαντική κίνηση για να προλάβει και να αντιμετωπίσει κάποιος τον καρκίνο του στήθους. Η επιστήμη δίνει πια την δυνατότητα μέσα από εξετάσεις γενετικού υλικού να αποκαλυφθεί ένας κληρονομικός καρκίνος και να προληφθεί ακόμα και χειρουργικά όπως έκανε η Angelina Jolie
Ποια είναι η προσωπική στάση όσων πήραν μέρος στην φωτογράφιση στο θέμα της πρόληψης;
"Προσωπικά κάνω τους απαραίτητους ελέγχους στην γιατρό μου για να γνωρίζω που βρίσκομαι .Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη θεραπεία .Η επιστήμη έχει εξελιχθεί και μας έχει προσφέρει πολλά . Εκεί που πρέπει να επέμβουμε καλό είναι να την υπακούσουμε με ευλάβεια σε συννενόηση με τον γιατρό μας”, αναφέρει στο TheToc η Λένα Δροσάκη.
Γενικά στη ζωή μου λειτουργώ υπέρ της πρόληψης. Φροντίζω να κάνω εξετάσεις συχνά και είμαι πολύ τυπική σε αυτό το κομμάτι λέει η Ελένη Βουλγαράκη. "Τώρα στις γυναίκες που υπάρχει η πιθανότητα κληρονομικότητας, η άποψη μου είναι να μην αφήνονται και να μην ξεχνούν τις εξετάσεις τους και προφανώς η κάθε μια από εμάς να κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας για να είμαστε προετοιμασμένες να δώσουμε την οποιαδήποτε μάχη για την ζωή μας, μικρή ή μεγάλη”.
''Πρέπει να αξιοποιήσουμε τα εργαλεία που μας δίνει η επιστήμη', δηλώνει με έμφαση η Ειρήνη Παπαδόπουλου. "Είναι μια εξέταση που οφείλουμε να την κάνουμε όλοι. Ειναι ένα δεδομένο που φανερώνει ότι ο κληρονομικός καρκίνος επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως ο τρόπος με τον οποίο κληρονομείται, ας εκμεταλλευτούμε λοιπόν τα εργαλεία που έχουμε χωρίς δεύτερη σκέψη
Η Αντζελίνα Τζολί θεωρώ ότι τόλμησε και έκανε ξεκάθαρο το μήνυμα απέναντι στην κοινωνία , δεν έχει σημασία ποιος- α είσαι, αν είσαι ανώνυμος η επώνυμος, φτωχός η πλούσιος σημασία έχει να ξέρεις πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνεις αυτό που χρειάζεται όταν χρειάζεται χωρίς δεύτερες σκέψεις”
Τι διαφορά μπορεί έχει μία φωτογράφηση με θέμα τον καρκίνο του στήθους τόσο σε επίπεδο συναισθηματικής εμπλοκής όσο και σε επίπεδο στάσης απέναντι στον φωτογραφικό φακό;
"Ήταν η πρώτη φορά που φωτογραφιζόμουν για ένα τέτοιο σκοπό. Υπήρχε μια συγκίνηση και όλοι οι συντελεστές το αντιμετωπίσαμε με μια τεράστια χαρά. Όλοι ενωθήκαμε για έναν ιερό σκοπό. Δεν ήταν δουλειά ήταν κάτι πάνω από αυτό”αναφέρει η Λένα Δροσάκη.
Η Ειρήνη Παπαδόπουλου λέει ότι "ειναι δύο διαφορετικά πράγματα. Σε τέτοιου είδους καμπάνιες το συναίσθημα είναι πιο έντονο έχει άλλη βαρύτητα. Η αξία της διαφορετική και το μήνυμα που στέλνεις είναι για κάτι πιο πάνω από σένα”
''Η στιγμή που βρεθήκαμε μπροστά στο φωτογραφικό φακό και ένωση με τα χέρια μας ήταν μια πολύ δυνατή στιγμή'', αναφέρει η Ελένη Βουλγαρακη.
"Πάντα ο μήνας Οκτώβρης με όλες αυτές τις δράσεις που γίνονται για την ενημέρωση και την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού είναι συναισθηματικά φορτισμένος, ειδικά όταν συμμετέχουν και συμβάλλουν σε αυτό το έργο γυναίκες μαχήτριες και νικήτριες της ζωής και μοιράζονται τις προσωπικές τους ιστορίες.
Όταν σταθήκαμε μπροστά στον φακό, στο σετ ήμουν με την Δαναη και όταν φωτογραφηθήκαμε μαζί και ενώσαμε τις παλάμες μας μια γροθιά, ήταν μια πολύ ωραία και έντονη στιγμή”.
Η φωτογράφιση κράτησε πάνω από 4 ωρες και ο Δημήτρης Κλεάνθους αναφέρει πως έδωσε την ψυχή του αντιμετωπίζοντας την όλη φωτογράφιση όχι απλά ως κάτι μόνο επαγγελματικό.
"Η φωτογράφηση πορτραίτου είναι εξ ορισμού μια ματιά στην ψυχή του άλλου και μία ανταλλαγή συναισθημάτων. Επικοινωνία και αλληλεπίδραση με τον φωτογραφιζόμενο. Στην καμπάνια ενημέρωσης που δημιουργήσαμε για τον καρκίνο του μαστού όλο αυτό έγινε στο μέγιστο. Γιατί όταν δείχνεις την ευαισθησία σου για ένα θέμα που απασχολεί τόσο κόσμο γίνεσαι ένα με τον φωτογραφιζόμενο , δίνεις την ψυχή σου, τη ματιά σου και το όραμα σου σε εικόνες. Αυτό αποτελεί και την πιο δημιουργική διαδικασία καθώς και τον λόγο που ασχοληθήκαμε με αυτό. Ρίξαμε τις άμυνες, συζητήσαμε ανοιχτά και εικονοποιήσαμε ένα θέμα που μας αφορά όλους”.
Υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή σας που λόγω εμπειρίας σας έκανε να αλλάξετε στάση απέναντι στο θέμα του καρκίνου του στήθους και να ευαισθητοποιηθείτε περισσότερο;
''Πάντα μια προσωπική εμπλοκή σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά'', απάντα η Λένα Δροσάκη.
"Η εμπειρία μου σχετίζεται με την απώλεια δυο αγαπημένων προσώπων” αναφέρει η Ειρήνη Παπαδοπούλου . "Όπως και με μια νικη δικού μου ανθρώπου που καταπολέμησε τον καρκίνο του μαστού . Είναι κάτι που αλλάζει την οπτική σου απέναντι στην ζωή. Κατανοείς ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, καλείσαι να ξαναπροσδιορίσεις εκ νέου μια διαφορετική πραγματικότητα για σένα για την οικογένεια σου. Αυτό με έκανε πιο δυνατή και περισσότερο ευαισθητοποιημένη και γι’αυτούς που νοσούν αλλά και για τα στάδια που καλείται να περάσει όλη η οικογένεια”
''Η απώλεια ενός δικού μου προσώπου με έκανε να κατανοήσω πόσο σημαντική είναι η πρόληψη'', αναφέρει ο Δημήτρης Κλεάνθους .
"Από μικρός είχα ευαισθησία γενικότερα με θέματα υγείας λόγω προσωπικού μου ενδιαφέροντος αλλά η ενημέρωση και σωστή πληροφόρηση απουσίαζαν. Εδώ και πολλά χρόνια όμως έχω χάσει γυναίκα από το συγγενικό μου περιβάλλον από καρκίνο του μαστού. Ήταν η αφορμή για να ψάξω περισσότερο, να ενημερωθώ και να κατανοήσω πόσο σημαντική είναι η πρόληψη.Η ολοκλήρωση από την άλλη που φέρνει το να μεταφέρεις μία άσχημη ανάμνηση σε κάτι που βοηθά, που δίνει δύναμη και θάρρος στις γυναίκες και μεταφέρει συναισθήματα προς κάθε κατεύθυνση είναι ο λόγος όχι μόνο για το συγκεκριμένο πρότζεκτ αλλά που κάνω αυτή τη δουλειά”.
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται στις γυναίκες που θα δουν τις φωτογραφίες σας και θα διαβάσουν την συνέντευξη σας;
Λένα Δροσάκη: "Να προσέχουμε τον εαυτό μας . Να τον αγαπάμε ,να τον φροντίζουμε, να μην τον συγκρίνουμε με κανέναν και να τον ακούμε”
Ειρήνη Παπαδοπούλου: "Ότι δεν είναι μόνες! Μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον καρκίνο, μόνο με τέτοιες ενέργειες μπορούμε να σβήσουμε τον φόβο από την λέξη καρκίνος, μόνο τότε μπορούμε να τα καταφέρουμε”
Ελένη Βουλγαράκη : "Οι προληπτικές εξετάσεις σώζουν ζωές! Και δόξα τω θεώ ζούμε σε μια εποχή που έχουμε όλα τα όπλα σε ότι έχει να κάνει με εξετάσεις και τον προληπτικό έλεγχο . Να μην το ξεχνάμε και να μην το αμελούμε. Να μας αγαπάμε”.
Δημήτρης Κλεάνθους : "Στην φωτογράφηση που κάναμε όπως και στη ζωή πολλές φορές προσεγγίζουμε θέματα από σύγχρονες οπτικές παρουσιάζοντας τα πράγματα όμορφα και φωτεινά με σκοπό την παρακίνηση και την αφύπνιση. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναιρείται η σημαντικότητα και η δυναμική του προβλήματος. Μέσα από την φωτογράφηση αυτή θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλες τις γυναίκες τη σημασία της εντατικής ιατρικής εξέτασης. Η ενημέρωση είναι η αρχή και κατάληξη πρέπει να είναι ένας κόσμος χωρίς θανάτους από καρκίνο του μαστού και ποιότητα ζωής για κάθε γυναίκα που ζει με την ασθένεια. Είμαι λοιπόν δίπλα σε όλες τις γυναίκες που βιώνουν ή έχουν βιώσει κάτι τέτοιο και θα συνεχίσω να είμαι με όποιο τρόπο μπορώ”.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Κλεάνθους