Δεν χωρά αμφιβολία πως η αλεγρία του καλοκαιριού και η χαλαρή ατμόσφαιρα του θέρους, επιτρέπει στον καθένα να ηρεμήσει και να εκτιμήσει λίγο περισσότερο τις μικρές χαρές της ζωής. Ένα καλοφτιαγμένο cocktail συμπεριλαμβάνεται σίγουρα σε αυτές, τουλάχιστον για μένα. Και μοιραία, κάποιες επιλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με διακοπές του παρελθόντος - ελπίζω και του μέλλοντος, άμεσου ή και πιο μακρινού.
Πρώτο cocktail η Margarita και πρώτο connotation με προορισμούς η Κρήτη και οι Κυκλάδες. Σίγουρα κάτι που δε θα είχε σκεφτεί σε καμία περίπτωση ο Carlos "Danny” Herrera στο μπαρ του ξενοδοχείου Rancho la Gloria, στην Τιχουάνα του Μεξικό, το 1938, όταν και πρωτοέφτιαξε τη συνταγή.
Το μάλλον πιο δημοφιλές του είδους του ποτό στην Ελλάδα, διαθέτει την αλμύρα του αλατιού στο rim του ποτηριού του, σχεδόν σαν φυσική συνέχεια της πιο έντονης γεύσης του ελληνικού καλοκαιριού, που δε θα μπορούσε να είναι άλλη από εκείνη της θάλασσας. Οι διαφοροποιήσεις βεβαίως, τουλάχιστον στο δικό μου γευστικό σύστημα, σχετίζονται με τον τρόπο σερβιρίσματος. Για παράδειγμα, στην Κρήτη, έχω συλλάβει τον εαυτό μου να παραγγέλνει σχεδόν πάντοτε την πιο κλασική εκδοχή της, δηλαδή τεκίλα, (μπόλικο) χυμό λάιμ και triple sec. Από την άλλη, στις Κυκλάδες η φάση είναι λίγο πιο fun, ιδιαίτερα στις πιο ανέμελες αυτών. Οπότε τι πιο διασκεδαστικά απολαυστικό από μία frozen Margarita, οποιασδήποτε γευστικής προσέγγισης; Είτε μεσημέρι στην παραλία, είτε απόγευμα στη Μικρή Βενετία, είτε βράδυ σε κάποια πανέμορφη Χώρα, θα κάνει τη δουλειά και με το παραπάνω.
Έπειτα, οι διακοπές στα Επτάνησα. Στο μυαλό μου είναι συνδεδεμένες με ένα άκρως ιταλικό cocktail. Το Ιόνιο και τα περισσότερα νησιά του άλλωστε έχουν έντονες επιρροές από τη γείτονα χώρα σχεδόν σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς τους: Από την ντόπια αρχιτεκτονική και την ατμόσφαιρα μέχρι τις ντοπιολαλιές και τους τοπικούς ιδιωματισμούς.
Όχι, το ποτό που προτιμώ δεν είναι κανένα από αυτά που σκέφτεσαι. Ούτε Negroni, ούτε Spritz, ούτε καν Bellini. Αλλά Garibaldi. Μιλώντας για αυτό, αναφερόμαστε σε ένα από τα πιο κλασικά ιταλικά cocktails. Και ένα εκ των πιο απλών από αυτά. Χρειάζονται ουσιαστικά μόλις δύο βασικά συστατικά για την παρασκευή του και αυτά δεν είναι άλλα από το Campari και τον φρέσκο χυμό πορτοκαλιού, συν κάποια extra twists που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και διαφέρουν κάθε φορά αναλόγως του ποιος φτιάχνει το ποτό και πού.
Το μυστικό του είναι πως ο χυμός πορτοκαλιού θα πρέπει να είναι όσο πιο φρέσκος γίνεται - ιδανικά, να στύβεται εκείνη την ώρα στο ποτήρι. Ένα ακόμη χρήσιμο στοιχείο στην παρασκευή του Garibaldi είναι η ανάδευση, που θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη ταχύτητα και πριν την προσθήκη πάγου, ώστε να αποκτήσει αφρώδη υφή, που εξομαλύνει την πικρότητα του ιταλικού κόκκινου λικέρ. Ό,τι χρειάζεται κανείς δηλαδή για να απολαύσει ένα ειδυλλιακό ηλιοβασίλεμα στην Κέρκυρα, την Ιθάκη ή τους Παξούς.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr