Για πρώτη φορά, για δεκάξι μέρες, μισό εκατομμύριο άνθρωποι θα έχουν την ευκαιρία να περπατήσουν επάνω στο νερό, στη νέα εγκατάσταση του διάσημου 80χρονου καλλιτέχνη Κρίστο, στην Ιταλική λίμνη Iseo, στη Λομβαρδία.
Γνωστός από τις εγκαταστάσεις του σε μεγάλη κλίμακα στις πόλεις του κόσμου ο Κρίστο ετοιμάζει το καινούργιο του έργο, το πρώτο μετά από το έργο Gates που έκανε στη Νέα Υόρκη το 2005 και το πρώτο μετά από τον θάνατο της συντρόφου του και καλλιτεχνικού του alter-ego Ζαν Κλοντ. Το έργο του ονομάζεται The Floating Piers.
Από το Νοέμβριο, ο καλλιτέχνης Βουλγαρικής καταγωγής και η ομάδα του έχουν την επίβλεψη της συναρμολόγησης από 220.000 υψηλής πυκνότητας κύβων πολυαιθυλένιου που θα επιπλέουν στη λίμνη, επιτρέποντας στους επισκέπτες να περπατήσουν επάνω στους κίτρινους διαδρόμους και να κάνουν τη διαδρομή των 4,5 χιλιομέτρων. Τον Δεκέμβριο οι δύτες τοποθέτησαν 145 τόνους άγκυρες 300 πόδια βαθιά στη λίμνη Iseo. Το έργο θα έχει διάρκεια 16 ημερών, θα γίνει τον Ιούνιο και στη συνέχεια θα αποσυναρμολογηθεί και θα ανακυκλωθεί. Επιστήμονες, μηχανικοί και δύτες ήδη εργάζονται εντατικά ενώ έχουν ελεγχθεί η δομική ακεραιότητα των προβλητών. Ο Κρίστο ήδη έχει κάνει μια δοκιμή της εγκατάστασης σε μια λίμνη της Γερμανίας προκειμένου να ελέγξει το αισθητικό αποτέλεσμα. Οι «Πλωτές προβλήτες», θα συμπέσουν με τις δύο τελευταίες ημέρες της Art Basel, του κορυφαίου γεγονότος της τέχνης.
Η τελική πινελιά θα μπεί τις επόμενες ημέρες με τους επιπλέοντες κύβους να καλύπτονται από ένα φωτεινό κίτρινο ύφασμα, που υφάνθηκε στη Γερμανία και το οποίο θα μεταμορφώνεται σε βαθύ χρυσό υπό την επίδραση του φωτός και της υγρασίας. Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των επισκεπτών θα βρίσκονται εκεί 150 εθελοντές και ναυαγοσώστες, ενώ η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.
Η χρηματοδότηση του έργου που στοίχισε 15 εκατομμύρια ευρώ έγινε από τον καλλιτέχνη. Τα έργα των Κρίστο και Ζαν Κλοντ επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Πέντε εκατομμύρια έφτασαν στο τυλιγμένο με πανί Ράιχσταγκ το 1995, περπάτησαν στο εμβληματικό τους έργο Πύλες, στο Σέντραλ παρκ, το 2005, το πρώτο δημόσιο έργο τέχνης που δημιουργήθηκε μετά από την πτώση των Δίδυμων Πύργων το 2001. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ, θεώρησε την εγκατάσταση που έκαναν στο Σέντραλ Παρκ ως το πιο ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό μήνυμα σε μια πόλη που τέσσερα χρόνια πριν είχε χτυπηθεί από την τρομοκρατία. Οι χρυσαφένιες «Πύλες» τους στο Σέντραλ Παρκ προσέλκυσαν τέσσερα εκατομμύρια επισκέπτες υπενθυμίζοντας ότι το καλλιτεχνικό πνεύμα της πόλης είναι ζωντανό και ακμαίο.
Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ έχουν δημιουργήσει και άλλα έργα στην Ιταλία όπως το "Wrapped Fountain and Wrapped Medieval Tower"στο Σπολέτο, 1968, το "Wrapped Monuments"στο Μιλάνο, 1970 και το wrapped Roman wall, το 1974. Η νέα δουλειά του 80χρονου καλλιτέχνη είναι παρόμοια με το πρότζεκτ Surrounded Islands (1983) όπου 11 νησίδες στο Biscayne Bay, στο Μαϊάμι, περικυκλώθηκαν από ροζ νάιλον ύφασμα πολυπροπυλενίου που στηρίζεται πάνω στο νερό.
Όταν το 2009 πέθανε η Ζαν-Κλοντ, η σύντροφος και συν-δημιουργός των έργων του Κρίστο, πολλοί πίστεψαν ότι έφτασε και το τέλος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Το ιστορικό αυτό ζευγάρι, O Christo Javacheff από τη Βουλγαρία, και η σύζυγός του Ζαν-Κλωντ ντε Guillebon από το Μαρόκο, θρυλικοί στον κόσμο της τέχνης για την τόλμη με την οποία προσέγγισαν τις εγκαταστάσεις και το εφήμερο και για την επιμονή τους να παρουσιάζουν τα έργα τους στα πιο απρόβλεπτα μέρη, είχαν ήδη σφραγίσει με την καλλιτεχνική του δημιουργία εμβληματικά μέρη σε όλο τον κόσμο.
Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ, πίστεψαν πολύ στο έργο τους και έκαναν μεγάλη υπομονή σε όλη τη διάρκεια της παραγωγικής ζωής τους. Η αναμονή των απαντήσεων από κυβερνήσεις που άλλαζαν συχνά ήταν σχεδόν βασανιστική. Περίμεναν 32 χρόνια για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους «Wrapped Trees», στο Berower της Ελβετίας, σχεδόν 25 χρόνια για να πάρουν πράσινο φως και να εγκαταστήσουν το αλησμόνητο στους Νεοϋορκέζους έργο τους "The Gates" στο Central Park, 24 χρόνια μέχρι να δώσει η γερμανική κυβέρνηση άδεια για να τυλίξουν το Ράιχσταγκ στο Βερολίνο σε ασημένιο ύφασμα, 10 χρόνια μέχρι οι γαλλικές αρχές να εγκρίνουν το «τύλιγμα» της Pont Neuf στο Παρίσι με ύφασμα στο χρώμα της σαμπάνιας, 7 χρόνια για να καταφέρουν να φυτέψουν ένα δάσος από ομπρέλες σε ορυζώνες κοντά στο Τόκιο και κατά μήκος των λόφων της Νότιας Καλιφόρνιας.
Τα έργα του Κρίστο και της Ζαν Κλοντ δείχνουν τη δύναμη της τέχνης να μεταμορφώνει το τοπίο. Είναι κατορθώματα της μηχανικής. Μοιάζουν πάντα με ποταμό υλικού, φαίνονται παράξενα στη σύλληψή τους και κινούνται με τα στοιχεία της φύσης. Την βροχή και τον αέρα, φωσφορίζουν στο φως, δημιουργούν παράξενους όγκους στο σκοτάδι χάνονται και εμφανίζονται πίσω από δέντρα, σκεπάζουν με ένα τρόπο σχεδόν ιδιοφυή τα νερά. «Όλα τα έργα μας αφορούν πραγματικά πράγματα - πραγματικό άνεμο, τον ήλιο πραγματικό, πραγματικό υγρό, πραγματικό κίνδυνο, πραγματικό δράμα. Και αυτό είναι πολύ αναζωογονητικό για μένα», λέει ο Κρίστο.
Τα έργα τους είναι κινούμενα, ελαφρά και συγκεντρώνουν γύρω τους εκατομμύρια επισκέπτες. Ο Ιταλός επιμελητής Germano Celant, θεωρεί τα έργα τους μέρος ενός ονείρου. Ένα οπτικό κατόρθωμα που έχουν καταφέρει λίγοι καλλιτέχνες και έργα με τα οποία μπορούν να συνομιλήσουν όλοι.