O Δημήτρης Ιωάννου είναι φωτορεπόρτερ, ο οποίος ταξιδεύει και αποτυπώνει με την κάμερά του υπέροχες εικόνες από όλο τον κόσμο.
Πήγε στην Τουρκία τον περασμένο Ιούλιο αλλά λόγω της οικονομικής κρίσης, αποφάσισε να ταξιδέψει με την μέθοδο του Couchsurfing, δηλαδή ως φιλοξενούμενος.
Ο ίδιος μας γράφει για το ταξίδι του:
Το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς εν μέσω οικονομικής κρίσης είναι μάλιστα και το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Το ταξίδι. Υπάρχουν βέβαια και τρόποι (αν φυσικά έχεις κάποιο μικρό budget, αλλά και την απαραίτητη θέληση) με τους οποίους παρά τις όποιες οικονομικές δυσκολίες όλα γίνονται πιο εύκολα. Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα να δοκιμάσω έναν από αυτούς, που δεν είναι άλλος από το Couchsurfing.
Παρότι είμαι μέλος στη δημοφιλή ιστοσελίδα από το 2012 περίπου, αυτή ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να την χρησιμοποιήσω. Και πως λειτουργεί το Couchsurfing; Εσύ απλά γράφεις ποιες μέρες θα βρίσκεσαι σε κάποιο μέρος και όποιος ντόπιος έχει χρόνο και έναν ελεύθερο καναπέ ή κρεβάτι σε φιλοξενεί αφιλοκερδώς στο σπίτι του. Έτσι, από τα τέλη Ιουνίου και για έναν μήνα ταξίδεψα σε ολόκληρη την Τουρκία! Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Παμούκαλε (Ντένιζλι), Ικόνιο, Άδανα, Γκαζιαντέπ, Χαλφέτι, Κιλίς, Μάρντιν, Χασάνκεϊφ, Ντιγιάρμπακιρ, Βαν, Τραπεζούντα και Καππαδοκία. Στόχος μου ήταν να φωτογραφίσω, αλλά και να καταγράψω ανθρώπους, μέρη και ιστορίες που θα μου κινούσαν το ενδιαφέρον.
Από την κοσμοπολίτικη Κωνσταντινούπολη, μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και το μακρινό Βαν, είχα την τύχη να επισκεφτώ απίστευτα μέρη και να γνωρίσω φοβερούς ανθρώπους. Όλοι τους με καλωσόρισαν με τον καλύτερο τρόπο και στις όποιες δυσκολίες συνάντησα στον δρόμο μου, εκείνοι ήταν που με βοήθησαν να τις ξεπεράσω. Οι περισσότεροι οικοδεσπότες μου μιλούσαν άπταιστα αγγλικά και το να συνεννοηθούμε ήταν αρκετά εύκολο. Ακόμα όμως και εκείνες τις φορές που είμασταν πραγματικά «χαμένοι στη μετάφραση» η καλή θέληση, αλλά και το google translate έκαναν θαύματα!
Το να μεταφερθείς από πόλη σε πόλη δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθώς υπάρχουν πολλές ταξιδιωτικές εταιρίες με πούλμαν για κάθε προορισμό και σε αρκετά οικονομικές τιμές, αν αναλογιστείς τις τεράστιες αποστάσεις που διανύουν. Βέβαια, όσοι είναι κυνηγοί της περιπέτειας μπορούν να ταξιδέψουν με τη βοήθεια του οτοστόπ. Μάλιστα στο Facebook υπάρχουν αρκετά γκρουπ τα οποία βοηθούν τους ταξιδιώτες να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους και έτσι να κανονίσουν το πρόγραμμά τους από κοινού. Για όσους πάλι προτιμούν τα τρένα, όσον αφορά την Τουρκία καλύτερα θα ήταν να τα ξεχάσουν, μιας και από τα μισά της χώρας και προς τα μέσα δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου εν ενεργεία σιδηροδρομικές γραμμές. Αντιθέτως τα αεροπλάνα είναι μια καλή ιδέα, καθώς αν γνωρίζεις από νωρίς τα μέρη που θες να επισκεφτείς μπορείς να βρεις εισιτήρια σε πολύ χαμηλές τιμές.
Οι μέρες που βρέθηκα στη γειτονική χώρα συνέπεσαν με το Ραμαζάνι, μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του Ισλάμ. Αυτό σημαίνει πως κατά τη διάρκεια της ημέρας απαγορεύεται να φας ή να πιεις το οτιδήποτε. Φυσικά και δεν ακολουθούσαν όλοι τη νηστεία, όμως από πόλη σε πόλη τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Στην Κωνσταντινούπολη, ως το ευρωπαϊκό κομμάτι της Τουρκίας, υπήρχε μια πιο φιλελεύθερη αντιμετώπιση, αφού βέβαια πολλοί από όσους κυκλοφορούσαν στους δρόμους ήταν τουρίστες. Από την άλλη πλευρά, στο Ικόνιο, την πιο βαθιά θρησκευόμενη πόλη της χώρας, κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν μπορούσες καν να βρείς ανοιχτά εστιατόρια. Τα ένα-δυο που μπορεί να πήγαιναν κόντρα στα θρησκευτικά ήθη ήταν κυριολεκτικά κρυμμένα από την κοινή θέα, τοποθετώντας τεράστια σεντόνια στις προσόψεις τους που κάλυπταν τους λιγοστούς που επέλεγαν να αντιταχθούν στις παραδόσεις.
Η Τουρκία είναι μια χώρα με τεράστιες αντιθέσεις, πράγμα που την κάνει ιδιαίτερα ελκυστική. Αλλά και η ισοτιμία Τουρκικής Λίρας με το Ευρώ (1 ευρώ περίπου 3 λίρες), είναι ένας σημαντικός λόγος να την επιλέξεις για διακοπές. Πριν ξεκινήσω πολλοί ήταν εκείνοι που εκφράζοντας μικροαστικές αντιλήψεις με καλούσαν να ξανασκεφτώ ένα τέτοιο ταξίδι και μάλιστα στη συγκεκριμένη χώρα. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ακριβώς το αντίθετο και μάλιστα πολύ καλύτερο από αυτό που και εγώ ο ίδιος περίμενα. Ήταν πραγματικά μια εμπειρία ζωής. Και παρότι ξέρω πως πιθανότατα δεν θα μπορούν να το διαβάσουν, θέλω να πω ένα τεράστιο «ευχαριστώ» σε όλους όσους γνώρισα, γιατί χωρίς εκείνους τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. Και ελπίζω να τους συναντήσω όλους ξανά μια μέρα.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο φωτογκάλερι και στον λογαριασμό του Δημήτρη Ιωάννου στο instagram.