To πακέτο της ΔΕΘ έχει κλειδώσει. Ύστερα από εκατοντάδες ασκήσεις επί χάρτου που έτρεξαν το τελευταίο διάστημα, ελήφθησαν αποφάσεις: το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου δημοσιονομικού χώρου των 1,5 δις. ευρώ θα διατεθεί για την χρηματοδότηση μιας καινούργιας φορολογικής κλίμακας ενώ το πακέτο θα διανθιστεί και με άλλα μικρότερης εμβέλειας αλλά στοχευμένα μέτρα στήριξης.
Δεν αναμένονται παρεμβάσεις στο "μέτωπο" των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ παρά τις πιέσεις της αντιπολίτευσης αλλά και της αγοράς και δεν δρομολογούνται ουσιαστικές αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ.
Γιατί φορολογική κλίμακα; Διότι το μέτρο ενσωματώνει τρία βασικά χαρακτηριστικά: είναι άμεσης απόδοσης, είναι σχεδόν καθολικής εφαρμογής και έχει μόνιμο χαρακτήρα. Επίσης, δίνει -σε έναν βαθμό που θα φανεί μόλις γνωστοποιηθεί και η τελευταία λεπτομέρεια- απάντηση και στην (δικαιολογημένη) κριτική που δέχεται η κυβέρνηση ότι με την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας επί σειρά ετών ουσιαστικά "απομιζά" τις ονομαστικές αυξήσεις στο εισόδημα των φορολογουμένων είτε πρόκειται για μισθωτούς είτε για συνταξιούχους είτε για αυτοαπασχολούμενους.
Γιατί η αλλαγή της κλίμακας είναι μέτρο άμεσης απόδοσης; Διότι τα εκατομμύρια των μισθωτών και των συνταξιούχων που πληρώνουν φόρο εισοδήματος (σ.σ περίπου τα 4 από τα 9 εκατομμύρια των πολιτών που εμφανίζονται στις φορολογικές δηλώσεις βάζουν το χέρι στην τσέπη καθώς οι υπόλοιποι απολαμβάνουν της προστασίας του αφορολογήτου είτε της μη δήλωσης εισοδήματος) θα δουν το όφελος υπό μορφή μείωσης παρακράτησης φόρου με την 1η μισθοδοσία του Ιανουαρίου του 2026. (πη τη σύνταξη αντίστοιχα). Γιατί η αλλαγή της κλίμακας είναι καθολικό μέτρο; Διότι με εξαίρεση αυτούς που δεν πληρώνουν καθόλου φόρο, όλοι οι υπόλοιποι έχουν όφελος. Μικρότερο ή μεγαλύτερο.
Η νέα φορολογική κλίμακα προσφέρεται και για κάτι ακόμη: στοχευμένες παρεμβάσεις ώστε να πέσει μεγαλύτερο βάρος εκεί που υπάρχει περισσότερο πρόβλημα. Η κριτική στην κυβέρνηση δεν αφορά μόνο στην μη τιμαριθμοποίηση της κλίμακας. Αφορά και στο γεγονός ότι η Ελλάδα εφαρμόζει μια από τις χειρότερες φορολογικές πολιτικές της Ευρώπης για τις οικογένειες με παιδιά. Ειδικά οι οικογένειες που δουλεύει μόνο ο ένας και υπάρχουν δύο προστατευόμενα τέκνα, βρίσκονται σε μια από τις τέσσερις χειρότερες θέσεις της Ευρώπης.
Όλες οι δημοσκοπήσεις αναδεικνύουν την ακρίβεια (είτε στο supermartket είτε και σε ότι αφορά στο κόστος στέγασης) σε νούμερο ένα πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία. Στην κυβέρνηση συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ποντάρουν πολλά στον έλεγχο των τιμών. Πότε η μείωση της παραγωγής του ελαιολάδου, πότε η περιβαλλοντική κρίση που πλήττει τον καφέ και την σοκολάτα, πότε το ενεργειακό και -κυρίως- το στεγαστικό, καθιστούν απρόβλεπτη σε πολύ μεγάλο βαθμό την πορεία του πληθωρισμού. Πέραν του ότι, ακόμη και να… μηδενιστεί αυτή τη στιγμή ο τιμάριθμος, τα επίπεδα στα οποία έχουν αναρριχηθεί οι τιμές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού.
Πώς κολλάει με αυτή τη συζήτηση η φορολογική κλίμακα; Με το ότι είναι το εργαλείο έμμεσης αύξησης των καθαρών αποδοχών που ενδιαφέρουν σε τελική ανάλυση και τους πολίτες. Είναι το εργαλείο που θα διασφαλίσει ότι οι όποιες ονομαστικές αυξήσεις γίνουν του χρόνου (και έχουμε μπροστά μας την νέα αύξηση του κατώτατου μισθού, την επίδραση στους δημοσίους υπαλλήλους αλλά και τις αυξήσεις συντάξεις) δεν θα κουτσουρευτούν από την φορολογική πολιτική αλλά αντίστοιχα θα ενισχυθούν.