Ο πρωθυπουργός άλλαξε πρόσωπα στις κυβερνητικές θέσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την "τσέπη" (είτε στο σκέλος των εξόδων όπως συμβαίνει με την ακρίβεια και τους φόρους είτε στο σκέλος των εσόδων όπως συμβαίνει με την απασχόληση) και τώρα ζητά από τους νέους υπουργούς και υφυπουργούς να φέρουν άμεσα απτά αποτελέσματα ώστε να γίνει γρήγορα αντιληπτό στην κοινωνία ότι το "μήνυμα της κάλπης ελήφθη".
Η αλλαγή του υφυπουργού Οικονομικών που χειρίστηκε σε τεχνοκρατικό επίπεδο το θέμα του νέου τρόπου φορολόγησης των αυτοαπασχολουμένων αποσκοπεί στο να ανοίξει άμεσα η συζήτηση για το ποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν στον νόμο ώστε να μην υπάρχει αίσθημα αδικίας στους επαγγελματίες.
Η αλλαγή του υπουργού Ανάπτυξης φέρνει στην πρώτη γραμμή το θέμα της ακρίβειας και το ζητούμενο από τον νέο υπουργό είναι να δείξει στην κοινή γνώμη ότι αυτά που ειπώθηκαν προεκλογικά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό (διεθνοποίηση του θέματος της ακρίβειας και παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ώστε να πιεστούν οι πολυεθνικές να ρίξουν τις τιμές όπως επίσης και αντιμετώπιση των ολιγοπωλίων που έχουν σχηματιστεί σε πολλούς κλάδους της οικονομίας) θα γίνουν πράξη και άμεσα. Από την άλλη, στο υπουργείο Εργασίας πέφτει μεγάλο μέρος το βάρους υλοποίησης μιας κεντρικής πολιτικής δέσμευσης που έχει να κάνει με την αύξηση του μέσου μισθού.
Είναι ένα μεγάλο "στοίχημα" καθώς αυτή τη φορά, λεφτά να χρηματοδοτηθεί αυτή η αύξηση από το κράτος των δεν υπάρχουν. Η αύξηση του κατώτατου μισθού δρομολογήθηκε με κυβερνητική απόφαση αλλά για τους τρεις στους τέσσερις εργαζόμενους που περιμένουν τις αυξήσεις να έρθουν από την υπογραφή νέων συμβάσεων (ατομικών, επιχειρησιακών ή συλλογικών) το ζήτημα είναι να διαμορφώνονται όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες στην αγορά εργασίας και σε αυτό, το υπουργείο Εργασίας έχει να παίξει σημαντικό ρόλο. Το υπουργείο Εργασίας έχει να διαχειριστεί και ακόμη μια κοινωνική βόμβα η οποία τελεί σε γνώση των συνταξιούχων δημιουργώντας έντονο προβληματισμό: τις συντάξεις χηρείας.
Εν μέσω κύματος ακρίβειας, θα βγει η κυβέρνηση να υλοποιήσει τον νόμο και να κόψει χρήματα από χιλιάδες συνταξιούχους που λαμβάνουν δεύτερη σύνταξη χηρείας; Όσο και αν υπάρχουν "τεχνοκρατικά" επιχειρήματα (σ.σ συμβαίνει για τις συντάξεις του δημοσίου δεν συμβαίνει για τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα) δεν παύει να είναι ένα καυτό θέμα το οποίο απαιτεί πολύ λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς.
Για το κυβερνητικό σχήμα που συγκροτήθηκε μετά τον χθεσινό ανασχηματισμό, υπάρχει αυξημένος βαθμός δυσκολίας για την επίτευξη των στόχων που απλά διότι ήδη από φέτος, δεν υπάρχουν τα περιθώρια για "εύκολες" πολιτικές επιλογές παροχών. Και αυτό συμβαίνει ουσιαστικά για πρώτη φορά στις δύο θητείες της σημερινής κυβέρνησης. Η περίοδος από το τέλος του 2019 μέχρι και το τέλος του 2023 κύλησε με μέτρα στήριξης δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ λόγω πανδημίας και ενεργειακής κρίσης και τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο που πρακτικά τα μέτρα στήριξης "απαγορεύονται" από την Ευρώπη η οποία και ζητά "σφικτούς" προϋπολογισμούς όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Έτσι, οι αλλαγές -για παράδειγμα- στο σύστημα φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων δεν μπορούν να ανοίξουν δημοσιονομική "τρύπα" κάτι που απλά σημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομικών δεν μπορεί να προγραμματίσει εντυπωσιακές κινήσεις παρά μόνο να πείσει για την ορθότητα της πολιτικής ή να φροντίσει ώστε τα πραγματικά εισοδήματα των αυτοαπασχολούμενων να αποκαλυφθούν έτσι ώστε να μην χρειάζονται στην πράξη τα ελάχιστα πλαφόν. Γι’ αυτό είναι πολύ μεγάλο στοίχημα οι ηλεκτρονικοί έλεγχοι και τα ηλεκτρονικά τιμολόγια. Ο επαγγελματίας που υφίσταται ένα ελάχιστο ποσό φόρου χωρίς να διερευνάται ποια είναι η πραγματική οικονομική του κατάσταση ενδεχόμενως να δικαιούται να διαμαρτύρεται. Ο επαγγελματίας που αποδεικνύεται στην πράξη ότι έχει κέρδη και γι’ αυτά πρέπει να φορολογηθεί όπως όλοι, δεν έχει επιχείρημα.
Αντίστοιχα, στο υπουργείο Εργασίας, οι πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης, η "πίεση" για την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων και η αξιοποίηση των εργαλείων κατάρτισης ώστε να μην παρατηρείται το παράδοξο να έχουμε τη δεύτερη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη και ταυτόχρονα χιλιάδες κενές θέσεις που δημιουργούν ανάγκη "εισαγωγών" εργατικού δυναμικού είναι τα πεδία στα οποία θα δοκιμαστεί η νέα πολιτική ηγεσία.