Bloomberg: Με τον κορονοϊό το χρήμα χάνει πλέον κάθε έννοια νοήματος

Το να κάνει κανείς "ό,τι χρειάζεται" για να σώσει την παγκόσμια οικονομία από την πανδημία του κορονοϊού θα κοστίσει πολλά χρήματα. Μόνον η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ήδη ξοδέψει μερικά τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα της χώρας (Federal Reserve) δημιουργεί εκ του μηδενός μερικά ακόμη τρισεκατομμύρια προκειμένου να αποτρέψει την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

O δείκτης του Bloomberg ο οποίος μετρά τα στοιχεία προσφοράς χρήματος Μ2 (σ.μ. περιλαμβάνει όλες τις ρευστές καταθέσεις σε μια οικονομία) για 12 μεγάλες οικονομίες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας, δείχνει ότι η συνολική προσφορά χρήματος είχε ήδη υπερδιπλασιαστεί στα 80 τρισεκατομμύρια δολάρια από την περίοδο πριν την οικονομική κρίση 2008-2009 μέχρι και πριν την έναρξη της νέας κρίσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αναβάλλονται για το 2021 πακέτα διακοπών

Αυτοί οι αριθμοί είναι τόσο μεγάλοι που χάνουν πλέον το νόημα τους. Είναι απλώς θεωρητικές - αφαιρετικές έννοιες. Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που οι άνθρωποι στοχάζονταν πάνω στην έννοια του χρήματος, αλλά και στον σκοπό της ύπαρξής του.

Η γενική ιδέα είναι ότι το χρήμα έχει αξία, με την τελευταία ωστόσο να μην είναι αυθαίρετη. Ο πρώην πρόεδρος της Fed, Paul Volcker, είχε δηλώσει κάποτε σε συνέντευξή του ότι "είναι ευθύνη των κυβερνήσεων να διαφυλάσσουν την αξία του νομίσματος το οποίο εκδίδουν. Όταν δεν το πράττουν, αυτό υπονομεύει την απαραίτητη εμπιστοσύνη προς τις κρατικές αρχές".

Ο διπλασιασμός της ποσότητας του χρήματος που έχει μπει σε κυκλοφορία στην περίοδο από την χρηματοοικονομική κρίση του 2008-2009 μέχρι σήμερα

Το δολάριο δεν έχει πραγματική εγγενή αξία, αφού υποστηρίζεται αποκλειστικά και μόνο από την πιστωτική εγγύηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Υπό το καθεστώς του παραστατικού χρήματος (σ.μ. μέσο πληρωμής το οποίο δεν καλύπτεται από αποθεματικό άλλων υλικών - π.χ. χρυσός - και επομένως στερείται κάποιας εσωτερικής αξίας έστω και έμμεσα), η κυβέρνηση είναι ο μόνος παράγοντας που εγγυάται ότι ένα νόμισμα του ενός δολαρίου αξίζει πραγματικά ένα δολάριο. Η ανταλλακτική αξία του τελευταίου σε σχέση με άλλα νομίσματα ή σε σχέση με τον χρυσό καθορίζεται στις παγκόσμιες αγορές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λαγκάρντ: Η ΕΚΤ προετοιμάζεται για μία μεγάλη συρρίκνωση της οικονομίας της Ευρωζώνης

Ο χρυσός θεωρείται ένα αντικειμενικό μέσο αποθήκευσης αξίας, οπότε η πρόσφατη άνοδος της αξίας του κίτρινου μετάλλου αποτιμημένης σε δολάρια μπορεί να εκφραστεί και αντίστροφα, δηλαδή ως απώλεια αξίας του δολαρίου έναντι του χρυσού. Αυτό υποδηλώνει ότι η αγορά έχει αποφασίσει σχετικά με την αξία, ή μάλλον, σχετικά με την αγοραστική δύναμη που αντιπροσωπεύει.

Ο κλονισμός του χρήματος ως μέσου αποθήκευσης αξίας

Οι τρεις κύριες λειτουργίες ενός νομίσματος είναι εκείνες της λογιστικής μονάδας, του μέσου ανταλλαγής και του μέσου αποθήκευσης αξίας. Η τελευταία αυτή λειτουργία του είναι και η πιο σημαντική. Υπό ιδανικές συνθήκες, μια κεντρική τράπεζα λογικά επιθυμεί το νόμισμα που εκδίδει να διατηρεί την αξία του με την πάροδο του χρόνου.

Η εποχή των ευέλικτων νομισματικών προτύπων, ωστόσο, επιτρέπει στις κεντρικές τράπεζες να χειραγωγούν την αξία ενός νομίσματος προκειμένου να βοηθούν στην καταπολέμηση της ύφεσης, καθώς και να εξομαλύνουν και να επιμηκύνουν, με παράπλευρο κόστος την αύξηση του πληθωρισμού.

Ακόμη όμως και ο χαμηλός πληθωρισμός, για παράδειγμα της τάξης του 2%, διαβρώνει μακροπρόθεσμα, σε μεγάλο βαθμό, την αγοραστική δύναμη που εκφράζει ένα νόμισμα.

Διαβάστε περισσότερα στο capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr