
Εκατοντάδες πυρκαγιές το καλοκαίρι και ακραία καιρικά φαινόμενα το φθινόπωρο: Καταστροφές που ήρθαν διαδοχικά για να αλλάξουν για πάντα την Ελλάδα. Πέρα όμως από την ερήμωση κατοικημένων περιοχών και τον αφανισμό επιχειρήσεων, ζωικού και φυτικού κεφαλαίου, το ερώτημα είναι αν οι τραγωδίες αυτές είναι ικανές να αλλάξουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε για την ασφάλιση.
Οι πυρκαγιές που αφήνουν το σημάδι τους κάθε χρόνο, αλλά και οι άνω των 6.000 ασφαλισμένες ζημίες που προκάλεσε η κακοκαιρία Daniel έφεραν στο προσκήνιο ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα της ιδιωτικής ασφάλισης. Τόσο το πρώτο βήμα για την ασφάλιση περιουσίας με παροχή κινήτρων, όσο και η υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων με τζίρο άνω των 2 εκατ ευρώ, αποτελούν τη βάση για τον διάλογο που ακολουθεί. Σίγουρα γεννιούνται ερωτηματικά για το πώς θα φτάσουμε σε ένα μοντέλο υποχρεωτικής ασφάλισης στη χώρα μας. Για να τα απαντήσουμε όμως, πρέπει πρώτα να γίνει σαφές ποιο είναι το σημείο εκκίνησης.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα αναφορικά με την ασφάλιση;
Στο κομμάτι των κατοικιών, μόλις το 15% ασφαλίζεται και το ποσοστό αφορά κυρίως τα σπίτια που αγοράστηκαν με δανειοδότηση. Η σύγκριση με την Πορτογαλία, μια χώρα όμοια σε πολλά με την Ελλάδα, είναι αποκαλυπτική: Το 2019 σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ, τα ασφάλιστρα της πορτογαλικής αγοράς αντιστοιχούσαν στο 5,5% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα ήταν 2,2%.
Στο επιχειρείν η εικόνα είναι μικτή: Οι μεγάλες επιχειρήσεις, εκείνες που έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 2 εκατ. ευρώ είναι σε μεγάλο βαθμό ήδη ασφαλισμένες. Δεν βασίζονται στην κρατική αρωγή για να σταθούν στα πόδια τους μετά από μια καταστροφή. Στον αντίποδα, οι μικρές επιχειρήσεις , η "ραχοκοκαλιά" της ελληνικής οικονομίας είναι εκτεθειμένη στα ρίσκα σε μεγαλύτερο βαθμό.
Υπάρχει ασφαλιστικό κενό και οφείλεται στην έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης που επικρατεί στη χώρα. Απαιτείται αλλαγή κουλτούρας: Η ασφάλιση δεν είναι χαράτσι, είναι αναγκαιότητα, ασπίδα προστασίας του ισολογισμού και ανάπτυξη εκ του ασφαλούς. Προσφέρει ώθηση στις επιχειρήσεις, και αίσθημα ασφάλειας στους ιδιώτες για τις περιουσίες τους.
Τι θα αλλάξει με την τόνωση της ασφαλιστικής συνείδησης; Θα απελευθερωθούν επιχειρηματικές δυνάμεις και θα μπουν οι βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον, που σχεδιάζεται χωρίς ασάφειες και ανασφάλεια, αλλά με γνώμονα την ανάπτυξη. Παράλληλα, με την προστασία των κόπων μιας ζωής θα γεννηθεί αίσθημα ασφάλειας, ώστε να μπορεί ο κάθε πολίτης να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, πατώντας σε γερά θεμέλια.
Προφανώς, δεν είναι το μόνο πρόβλημα η έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης. Η κλιματική κρίση είναι υπαρκτή απειλή. Ο ασφαλιστικός κλάδος, όμως είναι εδώ και μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις. Με εμπειρία και τεχνογνωσία μπορεί να προσεγγίσει το ρίσκο, να το μοντελοποιήσει και να θωρακίσει ιδιώτες και επιχειρήσεις. Με όραμα για το μέλλον μπορεί να στηρίξει την πράσινη μετάβαση για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Και το κυριότερο, μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους, τις ζωές και τις περιουσίες τους, απορροφώντας τα σοκ που προκαλούν οι κίνδυνοι οι οποίοι γίνονται δυσμενή γεγονότα.
Ο διάλογος που έχει ανοίξει μεταξύ Πολιτείας και ασφαλιστικού κλάδου θα είναι σίγουρα γόνιμος και θα μας φέρει πιο κοντά στο ζητούμενο, στην προστασία για ό, τι έχει αξία, τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο για τους ιδιώτες.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr