2017: Annus Mirabilis ή Horribilis;
Η επιλογή είναι στα χέρια μας! τιτλοφορείται η πρώτη έκθεσή του ΣΕΒ για το νέο έτος.
Ο Σύνδεσμος χτυπάει καμπανάκι επισημαίνοντας πως η κορυφαία μεταρρύθμιση για το 2017 είναι πολιτική ηγεσία και διοίκηση να γίνουν...ευρωπαϊκές.
« Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να γίνει εντός του 2017 είναι να ξεκινήσει η πολιτική ηγεσία, και κατά προέκταση η Ελληνική διοίκηση, να συμμετέχει πιο ενεργά και συντονισμένα σε όλες τις διεργασίες της Ε.Ε., σε όλα τα επίπεδα» σημειώνεται.
Διαφορετικά εκτιμά ότι αν συνεχίσει η χώρα τη διαρκή εξάρτηση από τους ξένους τεχνοκράτες που ελέγχουν την καλή εφαρμογή της συμφωνίας στο τέλος είτε θα μείνουμε σε καθεστώς ειδικής επιτροπείας ή θα αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
« Καθώς η χώρα εισέρχεται στο 8ο μνημονιακό έτος είναι ξεκάθαρο ότι τα μνημόνια καθώς και οι αξιολογήσεις, οι διαπραγματεύσεις και η αβεβαιότητα που τα συνοδεύουν δεν αποτελούν μια παροδική αναστάτωση αλλά πλέον μια μόνιμη, μεσομακροπρόθεσμου ορίζοντα, κατάσταση της χώρας. Η διαρκής εξάρτηση της χώρας από την επιτροπεία μιας ομάδας τεχνοκρατών που, επί της ουσίας, ελέγχουν την καλή εφαρμογή μιας συμφωνίας που συμπληρώνεται υπό τους ασφυκτικούς χρόνους πολιτικών διαπραγματεύσεων υψηλής έντασης αντανακλά ένα κρίσιμο έλλειμμα σχεδιασμού και άσκησης πολιτικής. Η κρίση της χώρας δεν αποτυπώνεται μόνο στη δημοσιονομική εκτροπή του 2009, που απλά επισφράγισε τις παθογένειες της μεταπολίτευσης. Ούτε και στην αδυναμία της χώρας, στη συνέχεια, να θεραπεύσει τις παθογένειες αυτές, αξιοποιώντας εποικοδομητικά την, πρωτοφανή -παρά τις εκατέρωθεν αστοχίες που πάντα αναδεικνύονται όταν κακοφορμίζει μια κατάσταση- βοήθεια που παρείχαν οι εταίροι μας. Αποτυπώνεται διαχρονικά, κυρίως, στην αδυναμία της να συντάξει μια εθνική μεταρρυθμιστική στρατηγική και να την υλοποιήσει μόνη της.
Η αδυναμία εποικοδομητικής διασύνδεσης της ημεδαπής διοίκησης με τις διεργασίες της Ευρώπης δεν μπόρεσε να καλυφθεί από τις ομάδες τεχνικής βοήθειας ή την τρέχουσα πρακτική ελέγχου από τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας, όπως και οι στρατιές συμβούλων δεν μπόρεσαν ποτέ να καλύψουν το κενό συντονισμού της δημόσιας διοίκησης. Ούτε μπορούν λίγοι δεκάδες τεχνοκράτες ξένων δανειστών ή πολιτικών γραφείων να καλύψουν το κενό ροής πληροφορίας και την απουσία οικοδόμησης στενών σχέσεων συνεργασίας που να αντανακλούν τη λειτουργική διασύνδεση της δημόσιας διοίκησης με τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη.
Σημειώνει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ
«αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά, με υποκατάσταση της απουσίας ουσιαστικής συμμετοχής από κάποια ειδική επιτροπεία, είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ βασικός στόχος για το 2017 πρέπει να είναι η αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας στην άσκηση των κατάλληλων δημοσιονομικών και αναπτυξιακών πολιτικών που θα δημιουργήσουν τη νέα Ελλάδα που παράγει και αποταμιεύει εντός της Ε.Ε. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί αν δεν κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις δική μας υπόθεση. Μόνο, έτσι, θα βγούμε στις αγορές και θα ξαναμπούμε στην Ενιαία Αγορά, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς στη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων, και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Το κυρίαρχο ζητούμενο παραμένει η αλλαγή στο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση μείωσης της υπερφορολόγησης των συνεπών φορολογουμένων και οργανωμένων επιχειρήσεων.
Κάτι τέτοιο είναι δυνατόν αφενός με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, τη χρήση πλαστικού χρήματος και ηλεκτρονικής τιμολόγησης στις συναλλαγές, και αφετέρου με τη μείωση των λειτουργικών δαπανών μέσω βελτίωσης της παραγωγικότητας στον δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα, απαιτείται η περαιτέρω στοχευμένη μετεξέλιξη του ασφαλιστικού και προνοιακού συστήματος προς ένα πιο ανταποδοτικό, σύστημα εισφορών και συντάξεων και ένα αποτελεσματικό σύστημα καταπολέμησης της φτώχειας, στο πλαίσιο μιας σύγχρονης ευέλικτης και ευνομούμενης αγοράς εργασίας, όπως διαμορφώνεται από τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Κοινός παρονομαστής είναι η χωρίς καθυστερήσεις εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων φιλικών προς την επιχειρηματικότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
Οι επιχειρήσεις από την πλευρά τους, πρέπει να αναπτύξουν μεγαλύτερη εξαγωγική δραστηριότητα, εντασσόμενες στενότερα στις ευρωπαϊκές και διεθνείς παραγωγικές αλυσίδες αξίας. Μόνο, έτσι, οι ελληνικές επιχειρήσεις θα αυξήσουν το μέγεθός τους, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, θα προσφέρουν καλύτερους μισθούς και η ανάκαμψη της οικονομίας θα συντελεστεί σε κλίμα όσο το δυνατόν μεγαλύτερης οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής συνοχής. Η ανάπτυξη δεν χαρίζεται, κερδίζεται!»