« Επιζητούμε ένα περιεκτικό πρόγραμμα που να μπορεί να υποστηριχθεί από το ΔΝΤ» ξεκαθάρισε την Πέμπτη από την Ουάσιγκτον ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του Ταμείου παραμένοντας «σφίγγα» ως το πότε θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Είναι πάντως γεγονός ότι ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του Ταμείου απέφυγε χαρακτηρισμούς και προσδιορισμούς για το πώς οδεύει η αξιολόγηση, σε αντίθεση με δύο εβδομάδες πριν όταν είχε γίνει λόγος για «καλή πορεία των διαπραγματεύσεων».
'Οσα πάντως αποφεύγουν να πουν καθαρά οι επιτελείς του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και τις σχέσεις με τους ευρωπαίους τα αποκαλύπτει το Ταμείο σε ένα «μικρό κεφάλαιο» σε νέα έκθεση με τίτλο «H ενίσχυση του διεθνούς νομισματικού συστήματος –ένας απολογισμός».
Στην 31η σελίδα από τις συνολικά 38 περιγράφεται η συνεργασία ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους στα προγράμματα στήριξης και εμμέσως τους επιρρίπτει ευθύνες για τον εκτροχιασμό προγραμμάτων.
Συγκεκριμένα αναφέρεται: «η συνεργασία στο σχεδιασμό και τις προϋποθέσεις των προγραμμάτων έχουν αντικατοπτρίσει γενικά την εντολή και το συγκριτικό πλεονέκτημα του κάθε ιδρύματος ( ΔΝΤ, EFSF, ESM). Το Ταμείο και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ συντόνισαν το μακροοικονομικό πλαίσιο, τον σχεδιασμό του προγράμματος και τις προϋποθέσεις πριν τις συζητήσεις με τις αρχές. Σε γενικές γραμμές, το Ταμείο έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο στο σχεδιασμό του μακροοικονομικού πλαισίου και την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους, ενώ η ευρωπαϊκή πλευρά πήρε τα ηνία στα διαρθρωτικά θέματα και την αξιολόγηση των δημοσιονομικών στόχων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη συνοχή με τους κανόνες σε επίπεδο ΕΕ και θεσμικών οργάνων».
Τα ευρωπαϊκά μνημόνια πρόσθεσαν όρους & επηρέασαν την ικανότητα εφαρμογής
«Η συνεργασία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων έρχεται σε αντίθεση με τις κρίσεις του παρελθόντος, όπου, παρόλο που ενεπλάκησαν άλλοι πιστωτές, το Ταμείο σχεδίασε αποκλειστικά και μόνο του τα προγράμματα. Αυτή τη φορά, οι παράμετροι των προγραμμάτων τέθηκαν στο Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής (MEFP) του Ταμείου, καθώς και στο μνημόνιο κατανόησης (ΜoU) της ευρωπαϊκής πλευράς. Τα ευρωπαϊκά μνημόνια πρόσθεσαν όρους, μερικοί από τους οποίους ήταν εκτός της περιοχής της ευθύνης του Ταμείου, αυξάνοντας έτσι την πίεση στην ικανότητα εφαρμογής των χωρών που βρέθηκαν σε πρόγραμμα (αναφέρεται σε Κύπρο, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία). Επιπλέον, οι περιφερειακές δεσμεύσεις των θεσμικών οργάνων της ΕΕ περιόρισαν κατά καιρούς το περιθώριο ελιγμών για το σχεδιασμό της πολιτικής. Η εμπειρία του ΔΝΤ με τον EFSF και τον ESM υπογραμμίζει την ανάγκη να εκβαθυνθεί η συνεργασία με τους περιφερειακούς εταίρους, διατηρώντας παράλληλα σαφείς ρόλους που θα αντανακλούν τις αντίστοιχες εντολές των θεσμών» σημειώνει η έκθεση.
Όπως τονίζει το ΔΝΤ στην έκθεση, «κοιτώντας στο μέλλον, είναι επίσης σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι αυτή η συνεργασία συνεχίζει να λαμβάνει χώρα σύμφωνα με την εντολή του Ταμείου, το νομικό πλαίσιο, τις πολιτικές και τις διαδικασίες».