Η ιστορία του ελληνικού δαιμόνιου έχει πολλάκις εξυμνηθεί διεθνώς. Το μύθο του, τον έχουν χτίσει ιστορίες σαν αυτή του φτωχού μετανάστη Αθανάσιου Θωμά Καρβέλα, ο οποίος κατάφερε από το τίποτα γίνει ένας από τους πιο πετυχημένους επιχειρηματίες στις ΗΠΑ και να μείνει στην ιστορία ως ο εφευρέτης του παγωτού μηχανής.
Ο Έλληνας ομογενής έζησε στο 100% το αυτοαποκαλούμενο "The American Dream". Το όνομά του σήμερα έχει γίνει συνώνυμο του παγωτού στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού καθώς είναι ο άνθρωπος που σύστησε και γνώρισε στους Αμερικανούς το "soft icecream". Η ζωή του βέβαια δεν ήταν στρωμένη εξ αρχή με ροδοπέταλα.

Ο γεννημένος στις 14 Ιουλίου του 1906 Θωμάς Καρβέλας ή καλύτερα Τομ Κάρβελ, όπως έγινε γνωστός στις ΗΠΑ, μετανάστευσε με τους γονείς του από την Αθήνα στην Νέα Υόρκη όταν ήταν 4 ετών. Όπως οι περισσότεροι ομογενείς της εποχής που στοιβάζονταν στα πλοία και περνούσαν εξονυχιστικούς ελέγχους στο Ellis Island στα ανοιχτά του Μανχάταν, που τότε ήταν ο κύριος σταθμός υποδοχής των μεταναστών που έφταναν στην Αμερική, όταν πια μεγάλωσε, προσπαθούσε να βγάλει τα προς το ζην με χαμαλοδουλειές.
Το ατύχημα που του άλλαξε τη ζωή
Ανάμεσα στις δουλειές που έκανε μεγαλώνοντας ήταν αυτή του δοκιμαστή αυτοκινήτων, ενώ από μικρή ηλικία καταπιανόταν με μαστορέματα στο γκαράζ του σπιτιού του, τέχνη που θα του φανεί ιδιαιτέρως χρήσιμη στη μετέπειτα πορεία του. Σε ηλικία 28 ετών όμως η ζωή του θα αλλάξει οριστικά. Ο Θωμάς Καρβέλας φύσει ανήσυχο πνεύμα, θα εκμεταλλευτεί μια συγκυρία τυχαίων γεγονότων και θα καταφέρει να χρίσει μια αυτοκρατορία, με 15 δολάρια και ένα σκασμένο λάστιχο.
Το 1934 δανείζεται από την σύντροφο και μετέπειτα σύζυγό του Άγκνες Στιούαρτ το παραπάνω ποσό και αγοράζει ένα μεταχειρισμένο φορτηγάκι, το οποίο φόρτωσε με παγωτό και βγήκε στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στην εθνική γιορτή Memorial Day (Ημέρα Πεσόντων), σκάει το λάστιχο στο φορτηγάκι που οδηγούσε. Καταφέρνοντας να κινήσει όσο μπορεί το αυτοκίνητο θα φτάσει σε ένα κοντινό κατάστημα από το οποίο θα προμηθευτεί ηλεκτρικό ρεύμα και θα σώσει το παγωτό, το οποίο είναι και αυτό που φέρνει εισόδημα στο σπίτι του.

Οι Αμερικανοί βρίσκονταν κατά χιλιάδες έξω γιορτάζοντας την εθνική επέτειο. Πολλοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης θα περάσουν από τον αυτοσχέδιο πάγκο που είχε στήσει ο Καρβέλας και θα μαγευτούν από το μισολιωμένο παγωτό που θα γευτούν. Ο "Τομ" ξεπούλησε όλο το παγωμένο γλύκισμα που είχε στη διάθεσή του και έβγαλε το αδιανόητο για την εποχή ποσό των 3.500 δολαρίων που σε σημερινή αξία ξεπερνούν τα 65.000 δολάρια.
Εκείνη η ημέρα θα αποδειχτεί κομβική για την ιστορία του. Τότε συνειδητοποίησε επίσης ότι η πώληση παγωτού από σταθερή τοποθεσία οδηγούσε σε μεγαλύτερη κερδοφορία και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το 1936 ο Καρβέλας αγόρασε το κατάστημα που δύο χρόνια νωρίτερα του είχε δώσει ρεύμα, μετατρέποντάς το σε παγωτατζίδικο και στο πρώτο σημείο πώλησης του brand Carvel. Την ίδια χρονιά ανέπτυξε μια φόρμουλα παγωτού με απολαυστική, κρεμώδη υφή και πατεντάρισε ένα σύστημα που του επέτρεπε να το διατηρεί παγωμένο στη μηχανή αλλά να σερβίρεται μαλακό. Τη γνωστή μηχανή δηλαδή και το παγωτό μηχανής με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.

Η αυτοκρατορία, οι "δίκες" του παγωτού και η κληρονομιά
Το παγωτό μηχανής έγινε μέσα στα επόμενα χρόνια το next big thing στην street γαστρονομία των ΗΠΑ. Μετά τα δύσκολα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του επέτρεψε να ξεκινήσει την πρώτη αλυσίδα franchising στον χώρο. Όχι μόνο κατοχύρωσε το εμπορικό σήμα του, αλλά ίδρυσε και τη δική του σχολή εκπαίδευσης στην τέχνη του παγωτού.
Η επιχείρηση που "χτίστηκε" στην καρότσα ενός φορτηγού απαριθμούσε το 1979 περίπου 750 καταστήματα franchise σε 13 πολιτείες των ΗΠΑ, έχοντας καθαρά κέρδη το χρόνο που έφταναν τα 2,9 εκατ. δολάρια. Μάλιστα σύμφωνα με τη Washington Post, η εταιρεία του Έλληνα ομογενή έφτασε να είναι η τρίτη μεγαλύτερη που πουλούσε παγωτό πίσω μόνο από την Dairy Queen και τον κολοσσό της Haagen-Dazs.

Το όνομά του συνδέθηκε επίσης τις επόμενες δεκαετίες κυρίως αυτών του 1950 και του 1960 με τις διαφημίσεις για τα προϊόντα του, στις οποίες είχε επιλέξει να εμφανίζεται ο ίδιος συγκεντρώνοντας όμως την αρνητική κριτική του Τύπου της εποχής ο οποίος καυτηρίαζε τα συντακτικά λάθη που έκανε στον αέρα. Απαντώντας σε ερωτήσεις του γιατί στα σποτ πρωταγωνιστούσε ο ίδιος απαντούσε κυνικά πως "ήμουν η πιο οικονομική επιλογή".
Στο επίκεντρο της αρνητικής κριτικής είχε βρεθεί και για τις περίφημες "δίκες" του παγωτού. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, στον Καρβέλα είχε ασκηθεί δίωξη για αθέμιτες πρακτικές όσον αφορά τις αλυσίδες καταστημάτων. Συγκεκριμένα κατηγορήθηκε ότι επέβαλε στους ιδιοκτήτες franchise της εταιρείας του να ακολουθούν συγκεκριμένες μεθόδους στις πως θα διαφημίζουν και πως θα πωλούν τα προϊόντα τους. Ωστόσο οι κατηγορίες κατέπεσαν και ο ίδιος αθωώθηκε.
Ο Θωμάς Καρβέλας δούλευε σκληρά μέχρι τα βαθειά γεράματα. Μάλιστα είχε δηλώσει πως "κάθε μέρα εργάζομαι από τις 8 το πρωί μέχρι την ώρα που θα εξαντληθώ. Αποφάσισε να αποσυρθεί το 1989 σε ηλικία 83 ετών, όταν πούλησε το μερίδιό του έναντι 80 εκατ. δολαρίων στους υπόλοιπους μετόχους της εταιρείας. Ένα χρόνο αργότερα πέθανε και θάφτηκε μαζί με τη γυναίκα του σε ένα νεκροταφείο κοντά στο κατάστημα όπου κάποτε είχε ξεκινήσει τη θριαμβευτική επαγγελματική διαδρομή του, αφήνοντας πίσω μια τεράστια αυτοκρατορία με περισσότερα από 400 καταστήματα σε όλο τον κόσμο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr