Σε φιάσκο εξελίσσεται η δίκη για το πολύκροτο σκάνδαλο υπεξαίρεσης 42 εκατ. ευρώ από την Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ), δηλαδή την εταιρία που είχε αναλάβει τη διανομή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στους καλλιτέχνες.
Παρά τη διαπιστωμένη οικονομική "τρύπα" στα ταμεία από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, όπως αποκαλύπτει η έκθεση ορκωτών ελεγκτών που προέκυψε από εισαγγελική παραγγελία, και τον προφανή πλουτισμό του βασικού κατηγορουμένου, οι αρχές που ανέλαβαν την έρευνα και τη δικογραφία δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Το αποτέλεσμα; Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν μειωμένες ποινές, τα χρήματα δεν έχουν ανακτηθεί και το σκάνδαλο κινδυνεύει να καταλήξει σε δικαστική αποτυχία.
Στις πρώτες συνεδριάσεις, η αίθουσα του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ήταν γεμάτη με καλλιτέχνες, συνθέτες και στιχουργούς, που παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τη διαδικασία. Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο πως στο παρελθόν, η ΑΕΠΙ ήταν υπεύθυνη για τη διανομή πνευματικών δικαιωμάτων σε 15.000 καλλιτέχνες, οι οποίοι περιμένουν από το 2017 τη δικαίωση, αλλά προπάντων τις αμοιβές για την εργασία τους.
Στη συνέχεια, ωστόσο, η παρουσία τους μειώθηκε αισθητά. Αποκορύφωμα της φθίνουσας συμμετοχής ήταν η αγόρευση των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής και του Εισαγγελέα, που πρότεινε την αθώωση δύο εκ των τριών κατηγορουμένων και την ενοχή του Δημήτρη Ξανθόπουλου για υπεξαίρεση, σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα.
Από σκάνδαλο σε δικαστικό τραγέλαφο
Η υπόθεση ξεκινάει από το μονοπώλιο που κατείχε η ΑΕΠΙ στη διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τέτοιοι οργανισμοί ελέγχονται από το δημόσιο ή συλλογικά σωματεία, η ΑΕΠΙ ήταν μια ιδιωτική Ανώνυμη Εταιρία, ιδιοκτησίας της οικογένειας Ξανθόπουλου. Το 2010, ο Δημήτρης Ξανθόπουλος ανέλαβε τη διεύθυνση από τον πατέρα του, εδραιώνοντας περαιτέρω τον έλεγχο της εταιρείας.
Η ΑΕΠΙ εισέπραττε δικαιώματα από αναπαραγωγές μουσικών έργων, αλλά η διανομή τους γινόταν με έναν αδιαφανή αλγόριθμο, που δεν είχε λάβει καμία έγκριση. Οι καλλιτέχνες δεν λάμβαναν τα δικαιώματα που τους αναλογούσαν, αλλά τα ποσά διανέμονταν με κριτήρια που είχε θέσει ο πατέρας του Δ Ξανθόπουλου. Το 2011, όταν ανέλαβε ο υιός, η απόδοση των δικαιωμάτων καθυστερούσε όλο και περισσότερο, έως ότου σταμάτησε τελείως το 2017, αφήνοντας ένα έλλειμμα 42 εκατ. ευρώ.

Ένα δικαστήριο γεμάτο αντιφάσεις
Στη διάρκεια της δίκης, ήρθαν στο φως απίστευτες λεπτομέρειες. Ο κατηγορούμενος Ξανθόπουλος, που διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος, λίγο μετά την αποχώρηση του πατέρα του, προχώρησε σε εκκαθαρίσεις παλαιών στελεχών, φέρνοντας δικά του πρόσωπα στη διοίκηση.
Στον τρόπο διοίκησής του περιλαμβάνονταν μικροπρέπειες, όπως το να αφήνει τον οικονομικό διευθυντή να περιμένει έξω από το γραφείο του χωρίς λόγο, αλλά και βίαια ξεσπάσματα, όπως σπασίματα γραφείων για να απομακρύνει ανεπιθύμητους συνεργάτες.
Το πιο εξωφρενικό στοιχείο της υπόθεσης είναι η διαχείριση των κεφαλαίων. Ο περιβόητος αλγόριθμος της ΑΕΠΙ, εκτός από τις ελλειμματικές αποδόσεις στους καλλιτέχνες, είχε επίσης υπολογίσει ότι ο Γερμανός συνθέτης Ρόμπερτ Σούμαν, ο οποίος πέθανε το 1856, δικαιούνταν 3 εκατ. € το 2017, υποδεικνύοντας το επίπεδο αυθαιρεσίας της εταιρίας.
Σκάνδαλο χωρίς υπευθύνους;
Κατά την απολογία του, ο Δημήτρης Ξανθόπουλος υποστήριξε ότι όλα τα θετικά της ΑΕΠΙ οφείλονται στον ίδιο, ενώ όλα τα προβλήματα προέρχονται από τον πατέρα του. Παρουσίασε τον εαυτό του ως το μοναδικό πρόσωπο που μπορούσε να διαχειριστεί σωστά την εταιρία, αγνοώντας το γεγονός ότι η διακοπή των πληρωμών και η κατάρρευση της ΑΕΠΙ έγιναν κατά τη δική του θητεία.
Το μεγαλύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι: Πώς γίνεται μια υπόθεση τόσο ξεκάθαρη να μην έχει δικαστική κατάληξη; Η κακοστημένη δικογραφία, η έλλειψη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων για τις επιπλέον κατηγορίες της απιστίας και της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και η ασθενής επιχειρηματολογία της κατηγορούσας αρχής, δημιουργούν αμφιβολίες για την τελική έκβαση.
Αν τελικά ο Δημήτρης Ξανθόπουλος αθωωθεί ή τιμωρηθεί με μικρή ποινή, θα πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα νομικά φιάσκα στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών. Και το σύνθημα που ακούστηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, "ΑΕΠΙ θα λέτε και θα κλαίτε", θα παραμείνει επίκαιρο, όχι για τους λόγους που το εννοούσε ο κατηγορούμενος, αλλά ως υπενθύμιση της αποτυχίας του ελληνικού κράτους να αποδώσει δικαιοσύνη σε ένα από τα πιο κραυγαλέα οικονομικά σκάνδαλα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr