Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμορφώσει ένα σκηνικό αισιοδοξίας, τη χρήση του οποίου αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Η πολιτική της βρίσκεται υπό κρίση αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, με την ψήφο εμπιστοσύνης, σε δυο μήνες με τον προϋπολογισμό, τον Φεβρουάριο με την προεδρική εκλογή και τελικά στην κάλπη.
Αν εξαιρεθεί το πρώτο, όλα τα άλλα είναι στον αέρα. Η κυβέρνηση θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά δεν αποκλείεται να αντιμετωπίσει προβλήματα κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού, ενώ δεν προκύπτει ότι της βγαίνει η προεδρική εκλογή και για τις εκλογές οι προοπτικές είναι κατάμαυρες.
Με αυτά τα στοιχεία, η φυγή προς τα εμπρός με ενέσεις αισιοδοξίας είναι συνήθης πρακτική. Για την κυβέρνηση είναι και η μοναδική - δεν έχει τίποτε άλλο να προβάλει.
Αξιοποιεί λοιπόν την κατάθεση του προϋπολογισμού, για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το επόμενο έτος δικαιολογεί προκαταβολική ικανοποίηση. Και σε αυτό το πλαίσιο επιστρατεύτηκε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με σχετική δήλωση.
Από μια άποψη δεν ενοχλεί αυτός καθαυτός ο προϋπολογισμός, που δεν μπορούσε να είναι καλύτερος, βάσει της ασκούμενης πολιτικής. Είναι η προσπάθεια να μεγεθυνθούν ορισμένα στοιχεία του και να υποβαθμιστούν άλλα - για να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι επέρχεται το τέλος της κρίσης.
Πρόκειται για κινήσεις πολιτικού μάρκετινγκ ώστε να ωραιοποιηθεί η κατάσταση με τη βοήθεια του επικοινωνιακού ιμπέριουμ που διαθέτει η κυβέρνηση. Αλλά ταυτόχρονα είναι και κινήσεις θνησιγενείς. Μετά τις πρώτες εντυπώσεις, συγκρούονται με την πραγματικότητα, η οποία παραμένει αμείλικτη.
Σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική κατάσταση των πολιτών, έτσι όπως αναμένεται να διαμορφωθεί τον επόμενο χρόνο
Με απλά λόγια, οι κυβερνητικές θριαμβολογίες με τα κατ' αρχήν στοιχεία του προϋπολογισμού, δεν οδηγούν ούτε σε ανακούφιση τον πληθυσμό ούτε αφήνουν πίσω την οικονομική κρίση. Πρόκειται για αισιοδοξία επί χάρτου.
Ο προϋπολογισμός είναι μια κατασκευή των αριθμών και προβλέψεων που μπορεί να επιβεβαιωθούν ή όχι. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική κατάσταση των πολιτών, έτσι όπως αναμένεται να διαμορφωθεί τον επόμενο χρόνο. Είναι η κλασσική περίπτωση: οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι πάσχουν.
Ο προϋπολογισμός συντάχθηκε έτσι ώστε να πριμοδοτεί την επιχείρηση αισιοδοξίας. Αλλά κανένα από τα στοιχεία που συγκροτούν την καθημερινότητα δεν είναι αισιόδοξο.
Μόνο μια κυβέρνηση που δεν έχει αίσθηση αυτής της καθημερινότητας θα έδειχνε ικανοποίηση με την ανεργία στο 25% - κατά τις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών - με την καλπάζουσα αδυναμία των πολιτών να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους -από τα δάνεια τους μέχρι το ηλεκτρικό ρεύμα- με το κόστος ζωής δυσθεώρητο, με το κράτος προνοίας διαλυμένο, με τις συντάξεις όχι απλώς να μειώνονται κι άλλο αλλά να δημιουργείται και ο βάσιμος φόβος για την κατάρρευση των Ταμείων, με όσα εν πάσει περιπτώσει βιώνει καθημερινά ο μέσος Έλληνας.
Ο προϋπολογισμός δεν υποδηλώνει αλλαγή της πολιτικής που δημιούργησε τη σημερινή κατάσταση- αντίθετα τη συνεχίζει
Το μόνο στοιχείο που θα μπορούσε να προκαλέσει κάποια αισιοδοξία από τον προϋπολογισμό ,είναι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αλλά κι εκεί προβλέπεται… μείωση!
Ας κρατηθούν οι χοροί λοιπόν για τον προϋπολογισμό αν η κυβέρνηση νομίζει ότι αυτό την ωφελεί επικοινωνιακά. Πολιτικά όμως και εν τέλει εκλογικά δεν θα την ωφελήσει. Κανείς δεν ορίζει τη στάση του από τις προβλέψεις στα χαρτιά.
Άλλωστε αυτός ο προϋπολογισμός δεν υποδηλώνει αλλαγή της πολιτικής που δημιούργησε τη σημερινή κατάσταση- αντίθετα τη συνεχίζει. Γιατί όσα δημιουργούν πρόβλημα στη ζωή των ανθρώπων επί τέσσερα χρόνια θα τους πείσουν να δουν με αισιοδοξία το πέμπτο; Γιατί ότι ήταν λάθος η συνταγή χθες, θα είναι καλή αύριο;
Αυτό δεν το εξηγεί η χαρωπή παρουσίαση του προϋπολογισμού από την κυβέρνηση.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr