Αλέξη και Νίκο, έχετε μήνυμα...
Τόσο από τις μετεκλογικές δημοσκοπήσεις όσο και από τη γενικότερη εμπειρική εικόνα, αυτό που εισπράττει κάποιος είναι πως η Νέα Δημοκρατία θα κινηθεί με θετικό πρόσημο στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση σε σχέση με το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου.
Τούτο γιατί οι εισροές που δημιουργεί το ρεύμα της νίκης φαίνεται πως είναι μεγαλύτερες από τις εκροές όσων είχε συσπειρώσει ο φόβος της επανόδου του συνονθυλεύματος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία...
Επιπλέον, η επικράτηση στις νέες ηλικίες καταδεικνύει μια γενικότερη μετατόπιση της κοινωνίας εκτός αριστερής επικράτειας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα πλέον μπορεί να πιάσει το ποσοστό των τελευταίων εκλογών παρά τον χαμηλό πήχη που εξασφάλισε η μεγαλοπρεπής καθίζηση. Το πρόσημο των προσεχών εκλογών σε σχέση με τις προηγούμενες είναι αρνητικό και το ερώτημα είναι αν θα έχουμε μια νέα καθίζηση ή μια υποχώρηση η οποία θα αφήνει έστω και απατηλές ελπίδες ανάταξης...
Οι τεκτονικές κοινωνικές μετατοπίσεις που παρατηρούνται μετά το 2016 καταδεικνύουν το τέλος του μεταπολιτευτικού διπολισμού και επάνοδο σε μια πολιτική γεωγραφία που θυμίζει περισσότερο τη μεταπολεμική περίοδο με ένα ισχυρό συντηρητικό κόμμα και μια πανσπερμία μικρότερων κομμάτων στο κέντρο και την κεντροαριστερά.
Σε αυτό το υπό διαμόρφωση τοπίο η Κεντροαριστερά μοιάζει να χρειάζεται μια εκ βάθρων αναγέννηση προκειμένου να αποκτήσει την απαραίτητη "γοητεία" να αποσπάσει από το κέντρο και την κεντροδεξιά το 10-15% που χρειάζεται για να μπει σε τροχιά εξουσίας.
Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ (παρά την ανανέωση του τελευταίου με συμπαθητικά νεανικά πρόσωπα) δύσκολα θα μπορέσουν να ανακτήσουν το απαραίτητο πολιτικό σφρίγος...
Προκειμένου να θέσει τέλος στην πολιτική ηγεμονία Μητσοτάκη η κεντροαριστερά, χρειάζεται κάτι από τη φρεσκάδα και την οπτική γωνία που έφερε την περασμένη δεκαετία το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Να επαναπροσδιορίσει δηλαδή μια ευέλικτη προσέγγιση διαχείρισης της εξουσίας που θα κινείται με άνεση μεταξύ αριστεράς και φιλελευθερισμού ή μεταξύ αγοράς και κράτους πρόνοιας κατ’ άλλους...
Το Ποτάμι άλλωστε ήταν το πρώτο που "εξατμίστηκε" μετά την επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2016 στη Νέα Δημοκρατία. Τούτο ενδεχομένως να σημαίνει πως κάποιο νέο "Ποτάμι" είναι και το μόνο που μπορεί να στερήσει την εξουσία από τη Νέα Δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ είναι η ανερχόμενη δύναμη στην Κεντροαριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ η κατερχόμενη. Με αυτή την τάση σε εξέλιξη στο τέλος της επόμενης τετραετίας θα μπορούσε να βρει το ΠΑΣΟΚ περί το 20% και τον ΣΥΡΙΖΑ περί το 10%. Τούτο όμως δεν λύνει και το πρόβλημα της κεντροαριστεράς συνολικότερα...
Η Κεντροαριστερά για να καταστεί δύναμη εξουσίας θα πρέπει να επικρατήσει στο Κέντρο και να αφαιρέσει δύναμη από την Κεντροδεξιά. Τούτο δεν μοιάζει εφικτό με το παρόν και το παρελθόν όσων συνθέτουν το πολιτικό DNA του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν περιμένουν να χάσουν και τις εκλογές του 2027 για να το αντιληφθούν, ενώ η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη του επιτρέπει να ολοκληρώσει τη μεταμόρφωση της Ν.Δ. με πρόσωπα όπως ο Πιερρακάκης, ο Σκέρτσος, ο Πατέλης κλπ, θα να είναι αργά...
Πιο πιθανό μοιάζει σε δέκα χρόνια η Νέα Δημοκρατία να υπερασπίζεται τις αξίες του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς απέναντι σε μια συντηρητική άκρα δεξιά, με τους ίδιους υπό εξαφάνιση, παρά τους ίδιους σαν πρωταγωνιστές υπεράσπισης του ορθού λόγου και των φιλελεύθερων αξιών.
Δεν πρέπει να ξεχνούν πως όπου υπήρξαν τεκτονικές μετατοπίσεις και πρόσωπα που εξασφάλισαν την πολιτική ηγεμονία όπως π.χ. ο Ρήγκαν και η Θάτσερ κατά τη δεκαετία του ’80 το Εργατικό Κόμμα και το κόμμα των Δημοκρατικών χρειάστηκε να αναμορφωθούν εκ βάθρων και να μετατοπιστούν με Μπλερ και Κλίντον προκειμένου να επανέλθουν στην εξουσία...
Η νέα εκλογική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη με ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο των εκλογών του 2019 τον υποχρεώνει να προχωρήσει με ακόμη πιο τολμηρά βήματα τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα.
Το συνολικό 30% που αθροίζουν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τους υποχρεώνει αντί να "κοκκορομαχούν" ποιος θα έχει το 20 και ποιος το 10% να καταλάβουν πως χρειάζεται εκ του μηδενός ανασύσταση σε νέο "οικόπεδο"...
Και για τους τρεις, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...
Πηγή: capital