Ανασχηματισμός: Μην μπλέκεις με ερασιτέχνες

Αξίωμα πρώτον: Στην πολιτική δεν μπλέκεις με ερασιτέχνες. Θα την πατήσεις και θα εκτεθείς. Όπως την έπαθε ο πρωθυπουργός με τον Ευάγγελο Αποστολάκη. Η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετήσει τον πρώην ΑΓΕΕΘΑ στο νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, ήταν από την πρώτη στιγμή επιλογή υψηλού ρίσκου. Ο ναύαρχος Αποστολάκης μπορεί να ήταν ένας εξαιρετικός ναυτικός, αλλά στη στεριά δεν είχε δώσει δείγματα γραφής. Το αντίθετο...

Δεν είναι απόλυτα σαφές τι συνέβη, μένει να μάθουμε τις λεπτομέρειες. Υποτίθεται ότι ο ναύαρχος Αποστολάκης επιζητούσε να υπάρχει συναίνεση για την ανάληψη της ευθύνης του υπουργείου, χωρίς όμως να εξηγεί το γιατί. Δεν του προτάθηκε η προεδρία της Δημοκρατίας. Το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας του προτάθηκε. Ούτε του ζήτησαν να γίνει μέλος της Νέας Δημοκρατίας. (Και φαντάζομαι ότι δεν είναι μέλος στην τοπική του ΣΥΡΙΖΑ, αν και δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά).

Από τις κομματικές διαρροές προκύπτει, ότι ο ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Αλέξη Τσίπρα και έμαθε από πρώτο χέρι την αντίδραση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στο ενδεχόμενο της υπουργοποίησής του. Κάτι ακατανόητα περί αποστασίας του είπε ο Αλέξης Τσίπρας. Μάλιστα ο κ. Αποστολάκης φέρεται να του δήλωσε ότι θα αρνηθεί τη θέση. Μετά προφανώς άλλαξε γνώμη και την αποδέχθηκε. Και μετά άλλαξε πάλι γνώμη και δεν την δέχθηκε. Ενδιαμέσως είχε επικοινωνήσει με την προεδρία της Δημοκρατίας, για να ανακοινώσει στο επιτελείο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ότι θα παραβρεθεί στην ορκωμοσία του νέου σχήματος... μετά της συζύγου του... Στον δε Μητσοτάκη στο τηλέφωνο, επέμενε ότι θέλει να είναι υπουργός και όχι αναπληρωτής υπουργός. Φιλοδοξίες είναι αυτές.

Αξίωμα δεύτερον: Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Ο ναύαρχος Αποστολάκης, τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ, είχε επιδείξει μάλλον ασύγνωστη ελαφρότητα, όταν αποδέχθηκε να αναλάβει υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ -μια κυβέρνηση ήδη σε αποδρομή και με έλλειμα νομιμοποίησης- αν και εν ενεργεία Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Λίγο έλειψε να ορκιστεί με τη στολή και το σπαθί. Τότε παραδόξως, ο Ευάγγελος Αποστολάκης έκρινε ότι δεν χρειαζόταν συναίνεση για να αναλάβει καθήκοντα διαδόχου του Πάνου Καμμένου. Και τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε λόγο για παραβίαση του άγραφου κανόνα πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και θύμισε το παράδειγμα του Σπαντιδάκη. Του μόνου -όπως είπε- ανώτατου αξιωματικού εν ενεργεία, που ανέλαβε υπουργός. Επί χούντας. Η κατηγορία ήταν βαριά. Αναρωτιέται κανείς γιατί τα ξέχασε ο πρωθυπουργός.

Αξίωμα τρίτον: Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει. Ούτε θα αλλάξει ποτέ. Η πρώτη αντίδραση του κόμματος της ριζοσπαστικής στην υπουργοποίηση του Ευάγγελου Αποστολάκη, ήταν κάτι παλιομοδίτικες ανοησίες περί αποστασίας. Ανοησίες που φαντάζουν ακόμα μεγαλύτερες, αν σκεφτεί κανείς τον αριθμό των ορφανών του Πάνου Καμμένου, που περιμάζεψε από τα αζήτητα ο Αλέξης Τσίπρας, με δέλεαρ μια θέση στη λίστα των υποψηφίων βουλευτών και ευρωβουλευτών. Με το αζημίωτο δηλαδή.

Αν υποθέσουμε ότι η πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν να ορίσει στην Πολιτική Προστασία ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, ένα πρώην μέλος της κυβέρνησης Τσίπρα, όχι όμως μέλος του κόμματος αλλά τεχνοκράτη, ήταν μια αυτονόητη επιλογή.

Στην επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται όμως να είπε στον κ. Αποστολάκη, ότι "μια τέτοια επιλογή και με τον τρόπο που ο κ. Μητσοτάκης την επιδιώκει, δηλαδή σε επίπεδο εντυπώσεων και προσώπων -και όχι ουσίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης- δεν αποτελεί πρόσκληση σε συνεννόηση αλλά πρόσκληση σε αποστασία". Μετάφραση: Τη συναίνεση τη διαφημίζουμε, την απαιτούμε, δεν την δίνουμε κιόλας...

Ακόμα χειρότερα ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε μια ανακοίνωση -copy paste από τις παραδόσεις της προδικτατορικής κομουνιστικής αριστεράς- που συνέδεε τον πρωθυπουργό με την αποστασία του 65, κάνοντας λόγο για "οικογενειακή παράδοση", που τιμά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μια παραλλαγή της οικογενειακής ευθύνης και μια επανάληψη της κατεδάφισης χαρακτήρα, στην οποία επιδίδεται συστηματικά το κόμμα της ριζοσπαστικής.

Τούτων λεχθέντων, να σημειώσουμε ότι ο περιβόητος ανασχηματισμός ήταν ένα απόλυτο φιάσκο. Δυστυχώς, από το φιάσκο πλήττεται η κυβέρνηση στον πυρήνα της υπεροχής της. Στο επιτελικό κράτος, στη σοβαρότητα και στην τεχνοκρατική επάρκεια. Ευτυχώς, το επεισόδιο δεν έχει συνέπειες και θα ξεχαστεί τις επόμενες ημέρες.

Υ.Γ. Στα κωμικά στοιχεία της υπόθεσης, οι δυο διαφορετικές ανακοινώσεις- διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ για το πρόσωπο του κ. Αποστολάκη. Για το πρώτο τηλεφώνημα Τσίπρα-Αποστολάκη, πηγές του ΣΥΡΙΖΑ σημείωναν ότι ο κ. Αποστολάκης διαβεβαίωσε τον κ. Τσίπρα, ότι δεν πρόκειται με αυτούς τους όρους να αποδεχθεί να γίνει υπουργός της δεξιάς (sic). Ωστόσο, συνέχιζαν οι συνεργάτες του κ. Τσίπρα, προφανώς, για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει, στην πορεία άλλαξε γνώμη. Και σημείωναν: "Του ευχόμαστε καλή τύχη. Ωστόσο, καλό είναι να ξέρει ότι η ιστορία ποτέ δεν λυπήθηκε όσους δεν αναγνωρίζουν ότι στη ζωή υπάρχουν και αξίες σημαντικότερες από τα πρόσκαιρα αξιώματα". Η επιβεβαίωση ότι ο κ. Αποστολάκης είχε δεχθεί να γίνει υπουργός και αυτό παρά τη διαφωνία του Αλέξη Τσίπρα.

Αφού ο κ. Αποστολάκης δεν δέχθηκε να γίνει υπουργός, ο ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε: Ευτυχώς υπάρχουν στο δημόσιο βίο και άνθρωποι έντιμοι, που θεωρούν την αξιοπρέπεια σημαντικότερη από τα αξιώματα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr