Ηταν περίπου δεδομένο ότι θα συνέβαινε. Η χρήση της αστυνομίας ως όργανο για όλες τις δουλειές, σπανίως αποδίδει. Ενίοτε δε, γυρίζει και μπούμερανγκ.
Αστυνομία για το προσφυγικό, αστυνομία για τα πανεπιστήμια, αστυνομία για την πανδημία, για την απαγόρευση κυκλοφορίας, για τα ναρκωτικά, το bullying, τη σεξουαλική κακοποίηση, την προώθηση των επενδύσεων, τον χιονιά, τις διαδηλώσεις, τις φυλακές, κλπ.
Από την ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ "αφήστε τα παιδιά να τα σπάνε" φτάσαμε στη "γαλάζια" αυταπάτη ότι "το γκλομπ λυτρώνει" και ότι η αστυνομία είναι η λύση για όλα τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.
Με το κλίμα στην κοινωνία τεταμένο, συνεχείς διαδηλώσεις και επιθέσεις για τον Κουφοντίνα και τους πολίτες σε εκνευρισμό από το πεντάμηνο lockdown, η κυβέρνηση προχώρησε σε έναν ακόμη αμφιλεγόμενο πολιτικό χειρισμό μετά την αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη, με ορατό πλέον τον κίνδυνο κλιμάκωσης της έντασης από τους ελαφρόμυαλους που ονειρεύονται "πόλεμο στους δρόμους της φωτιάς".
Το αποτελέσματα φάνηκαν ήδη με τον τραυματισμό αστυνομικού και το λιντσάρισμά του από εξαγριωμένους τραμπούκους. Τι θα συμβεί αν αυτό επαναληφθεί με μοιραία αποτελέσματα ή αν από την άλλη πλευρά προκύψει ένας νέος επίδοξος Κορκονέας;
Θα κάψουμε την Αθήνα για ορισμένους ανεγκέφαλους, είτε φορούν στολή, είτε όχι;
Οι εκκλήσεις κατά της διχόνοιας άργησαν. Ούτε η καταδίκη της βίας μπορεί να είναι α λα καρτ. Η αστυνομική βία είναι αλληλοτροφοδοτούμενη με την βία των μπαχαλάκηδων, την ώρα που κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ρίχνουν λάδι στη φωτιά, φλερτάροντας συνεχώς με τα άκρα.
Πλανώνται πλάνην οικτρά όσοι νομίζουν ότι θα εγκλωβίσουν και θα διχάσουν τους πολίτες με το ψευτοδίλημμα "αστυνομοκρατία ή Κουφοντίνας".
Τα τρία λάθη που έβαλαν "φωτιά"
Λάθος πρώτο: Η κυβέρνηση αυστηροποιεί συνεχώς τα μέτρα για την πανδημία αφήνοντας την ερμηνεία τους στη διακριτική ευχέρεια του κάθε αστυνομικού. Στέλνεις SMS 4 για παροχή βοήθειας ή 6 για σωματική ασκηση; Ο αστυνομικός θα κρίνει αν λες αλήθεια και αν δεν πειστεί, θα χρεωθείς το θηριώδες πρόστιμο των 300 ευρώ.
Λάθος δεύτερο: Τα "έξυπνα" μέτρα δεν επιβάλλονται με πάνοπλους "Ράμπο" που κόβουν πρόστιμα την Κυριακή σε οικογένειες επειδή κάθονται στο παγκάκι με κωδικό 6 και δεν κάνουν… σωματική άσκηση. Επιβάλλονται με την πειθώ και το δημόσιο παράδειγμα. Αρκεί να μην είναι η Πάρνηθα και η Ικαρία.
Λάθος τρίτο: Όταν προκύπτει ένα προφανές περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας με ξυλοδαρμό πολίτη, η στοιχειώδης πολιτική λογική επιτάσσει μια ξεκάθαρη δήλωση καταδίκης, να τεθούν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί σε διαθεσιμότητα μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα και να ακολουθήσει αυστηρή προειδοποίηση ότι τέτοια φαινόμενα δεν θα γίνονται ανεκτά. Η ένταση θα εκτονωνόταν και η αντιπολίτευση, που ψάχνει ευκαιρία να βγει από το αδιέξοδό της, θα αφοπλιζόταν.
Αντ’ αυτού ακούστηκαν ότι: Ο νεαρός που φαίνεται να συζητά ήρεμα με τους αστυνομικούς εκφράζοντας παράπονα για τη συμπεριφορά τους ήταν "αναρχικός", η φιλήσυχη Νέα Σμύρνη έγινε… γιάφκα αντιεξουσιαστών, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φταίει γιατί μοίραζε… αντικυβερνητικά φυλλάδια, βουλευτής της ΝΔ παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα του συλληφθέντα λέγοντας μέχρι και το όνομά του στον αέρα.
Μέσα σε μερικές ώρες δημοσιοποιήθηκε αναλυτικός "φάκελος" πολιτικών φρονημάτων του 29χρονου από non paper της ΝΔ, σε αντίθεση με τον "γνωστό ηθοποιό σκηνοθέτη" που είχε βιάσει τη μισή Αθήνα με καταγγελίες από το 1984, αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα…
Δυστυχώς, μετά από κάθε γκάφα και κάθε παραστράτημα της κυβέρνησης που συμπληρώνει σε λίγο δύο χρόνια ζωής ακούγονται μονίμως επιχειρήματα όπως "ναι, αλλά το Μάτι, η Μάνδρα, ο Πετσίτης, ο Καλογρίτσας, ο Πολάκης, ο Βαξεβάνης, κλπ".
Θυμίζουν τα άλλα ανεκδιήγητα επιχειρήματα, όπως π.χ. "τι δουλειά είχε ο Γρηγορόπουλος στα Εξάρχεια" ή "τώρα το θυμήθηκαν τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης".
Τα ίδια ακριβώς επαναλήφθηκαν μετά τη γκάφα στην Ικαρία, στην υπόθεση Λιγνάδη, στις πολυήμερες διακοπές ρεύματος λόγω Μήδειας στην Αθήνα, στην προβληματική διαχείριση του τρίτου κύματος της πανδημίας.
Ωστόσο, η ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης και η δημοσκοπική κυριαρχία της ΝΔ δεν συνιστούν λόγους αποποίησης της πολιτικής ευθύνης που ανήκει κατά κύριο λόγο σε αυτόν που κυβερνάει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι άμοιρα ευθυνών όταν κάνουν απερίσκεπτα επαναστατική γυμναστική.
Όμως, το υψωμένο δάχτυλο και το "ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ…" κούρασε. Μερικές φορές αρκεί η γενναιότητα και μια απλή συγγνώμη. Χωρίς "ναι μεν αλλά". Και πάντως πριν θρηνήσουμε θύματα.