Ας μιλήσουμε για ευθύνες!

Καθώς ο πύρινος όλεθρος που κατακαίει την χώρα εδώ και 8 ημέρες καταλαγιάζει αργά, αλλά σταθερά και με την ευκαιρία της ενημέρωσης του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας κυρίου Χαρδαλιά, ήρθε η ώρα για μία πρώτη εκτίμηση των ευθυνών για την πρωτοφανή καταστροφή φυσικού και ανθώπινου πλούτου.

Πιθανότατα η Γορτυνία (την ώρα που γράφεται το κείμενο, μαίνεται μεγάλη και "δύσκολη" πυρκαγιά στην περιοχή) διαφωνεί πως η θεομηνία τελείωσε αλλά, συγκρινόμενη η κατάστασή της με το τι επικράτησε στην χώρα το τελευταίο οκταήμερο, μοιάζει αυτή να έχει την ατυχία να ζει το τέλος του εφιάλτη. Σε κάθε περίπτωση, ευχόμαστε όλοι να συμβούν πράγματι έτσι τα πράγματα.

Δυστυχώς η μετεωρολογική πρόβλεψη θέλει νέον καύσωνα να ξεκινά από σήμερα. Ας ελπίσουμε να κάνει λάθος, αυτήν την φορά. Ή, ακόμη και εάν επαληθευτεί, να μην υπάρξει η παραμικρή εστία φωτιάς.

Όσον αφορά τις ευθύνες, τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Κατανέμονται σε 3 επίπεδα.

Α.Στην κλιματική αλλαγή.

Β.Στην κυβέρνηση και το σημερινό κράτος, με την έννοια του κρατικού μηχανισμού.

Γ.Στο ευρύτερο πλαίσιο που διέπει το περιβάλλον στην Ελλάδα και στον τρόπο που αυτό εφαρμόζεται διαχρονικά, τόσο με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων, όσο και αντίστοιχη του κοινωνικού συνόλου και των πολιτών.

Αρχίζοντας από το πρώτο, η κλιματική αλλαγή φέρει τεράστιο μερίδιο της ευθύνης! Είναι αδιαμφισβήτητο! Ίσως μάλιστα, αυτό το μερίδιο, να είναι το μεγαλύτερο. Αυτό θα πρέπει να κριθεί από ειδικούς. Το θέμα είναι ότι την κλιματική αλλαγή την προκαλούμε εμείς, οι άνθρωποι. Κανείς άλλος.

Το ζητούμενο εδώ είναι να δράσουμε αποτελεσματικά για την άμεση αντιστροφή του φαινομένου. Και στο σημείο αυτό, χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην μπουρδολογία των ημερών για τις ΑΠΕ, διότι εάν τυχόν δεν αναπτυχθεί ικανός αριθμός τους για να καλύψει την απαιτούμενη ηλεκτρική ενέργεια, το φαινόμενο δεν θα αντιστραφεί ποτέ. Είναι τόσο απλό.

Υπάρχουν κάποιοι που ονειρεύονται πυρηνικά εργοστάσια και άλλα… όμορφα. Αυτά είναι πράγματι καλά και αποτελεσματικά για ικανοποιητική παραγωγή, αλλά μόνο σε μη σεισμογενείς περιοχές. Δεν χρειάζεται νομίζω να επεκταθεί κανείς για την σεισμική κατάσταση της Ελλάδας...

Υπάρχουν βέβαια και πειραματικά projects που προσπαθούν να δώσουν λύση με την πυρηνική ενέργεια (αυτή καθ’ αυτή, είναι η καθαρότερη μορφή παραγωγής) αλλά μέχρι π.χ. να βρεθεί βιώσιμος τρόπος να κατασκευάζονται πλωτά και αβύθιστα πυρηνικά εργοστάσια, η μοναδική αξιόπιστη λύση για να σταματήσει και να αντιστραφεί η κλιματική αλλαγή, είναι οι ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, υδροηλεκτρικά κ.ά.).

Οπότε, προσοχή στο πως διαμορφώνει την άποψη του ο καθένας, γιατί ο πλανήτης απέχει πολύ από το να θεωρείται "υγιής" και ο χρόνος που απομένει πριν το σημείο χωρίς επιστροφή, πολύ λίγος.

Αντίθετα από τους ισχυρισμούς πολλών, ευθύνη φέρει και η κυβέρνηση μαζί με τον κρατικό μηχανισμό. Ευθύνη σημαντική. Όπως είπα ήδη όμως, ο καταμερισμός είναι δουλειά των ειδικών και αυτοί θα αποφασίσουν πόσο σημαντική είναι στην πραγματικότητα.

Είναι σαφώς υποκριτικό και υποκρύπτει ατζέντες με κακόβουλη σκοπιμότητα να λέγεται ότι η κυβέρνηση έπρεπε να φροντίσει να σωθούν και οι περιουσίες των ανθρώπων, αλλά αντίστοιχα υποκριτικό είναι επίσης να λέγεται ότι δεν φέρει καμία ευθύνη.

Είναι γεγονός αυταπόδεικτό πως η ελαχιστοποίηση απώλειας ανθρώπινων ζωών αποτελεί κατόρθωμα και όποιος το αμφισβητεί, το πράττει εκ του πονηρού και δόλια. Πεντακόσιες ογδόντα έξι πυρκαγιές (586) σε 8 εικοσιτετράωρα και κοντά στο μισό εκατομμύρια στρέμματα καμένα ολοσχερώς, δεν είναι ούτε αστεία υπόθεση, ούτε αντιμετωπίζεται "δια περιπάτου". Ούτε χρειάζεται να κάνει κάποιος συγκρίσεις με πολύ μικρότερης έκτασης, αντίστοιχες καταστάσεις του πρόσφατου παρελθόντος, με εκθετικά μεγαλύτερες απώλειες ζωών για να το καταλάβει.

Όμως όταν η καταστροφή λαμβάνει τις διαστάσεις που όλοι ζήσαμε, είναι επίσης αυταπόδεικτο και αυτονόητο πως υπήρξαν παραλείψεις, αβλεψίες και λάθη. Σε πολύ περισσότερες περιπτώσεις της μιας, σε πολλά θέματα και ήταν πολύ σοβαρά. Μόνο και μόνο το γεγονός πως ένας σημαντικός αριθμός αυτών των πυρκαγιών οφείλεται σε εμπρησμούς που έχουν αποδειχτεί (με ανεύρεση μηχανισμών), δημιουργεί ευθύνες για το κράτος.

Υπάρχει η παρανόηση πως η πρόληψη και η προστασία του περιβάλλοντος αφορά τους πολίτες, πράγμα που είναι αλήθεια. Αλλά οι πολίτες δεν έχουν ούτε την πρώτη ευθύνη σε αυτό, ούτε αρμοδιότητα για την αποτροπή εγκλημάτων

Αμφότερα αποτελούν αποκλειστικά πρώτιστο καθήκον και υποχρέωση μιας και μόνο οντότητας, του κράτους, προς όλους τους πολίτες! Ανεξαιρέτως! Και το κράτος διοικείται και λειτουργείται από την εκάστοτε κυβέρνηση! Η οποία φέρει και τις ανάλογες ευθύνες. Τα πράγματα παραείναι σοβαρά, για να παίζεται κρυφτό πίσω από δάκτυλα, στο θέμα!

Ευτυχώς ο Πρωθυπουργός με το προχθεσινό του διάγγελμα, έδειξε πως το έχει αντιληφθεί, απολογήθηκε, προχώρησε στα πρώτα βήματα που έχουν θετικό πρόσημο και μένει να δούμε ποια θα είναι η συνέχεια. Ένα από εκείνα που τόνισε είναι πως οι ευθύνες για τις αβλεψίες, τα λάθη και τις παραλείψεις, θα αποδοθούν. Για να δούμε. Δεν χρειάζονται φανφάρες, ανακοινώσεις και τα συναφή. καρέκλες ορισμένων που δεν μπορούν να συντονίσουν το... δεξί με το αριστερό τους χέρι, αρκούν και δεν χρειάζονται... τελάλη!

Αυτό που είναι βέβαιο πως είναι απαραίτητο να λάβει υπόψη και να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες άμεσα για να τ’ αλλάξει ριζικά, είναι το πλαίσιο που διέπει την διατήρηση του περιβάλλοντος και τους τρόπους με τους οποίους αυτό εφαρμόζεται.

Διότι εάν π.χ. δεν είχε μεταφερθεί η ευθύνη δασοπυρόσβεσης από την Δασική Υπηρεσία στην Πυροσβεστική το 1998, τα δάση θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση σήμερα. Αυτό αποδεικνύεται αφενός από τα πολύ μικρότερα μεγέθη, έκταση και συχνότητα των δασικών πυρκαγιών το προηγούμενο του 1998 διάστημα και αφετέρου από την γνώμη των περισσότερων ειδικών σε θέματα περιβάλλοντος και δασοπυρόσβεσης.

Το ζήτημα του φορέα που έχει την ευθύνη για την δασοπυρόσβεση όμως, είναι σταγόνα στον ωκεανό των λαθών του πλαισίου που διέπει το περιβάλλον και την συμπεριφορά αυτών που το εφαρμόζουν αλλά και των απαιτήσεων των πολιτών στο θέμα. Π.χ. οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων. Ξέρετε πόσες έχουν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια;

Μόνο η προηγούμενη κυβέρνηση είχε κάνει δύο. Δύο σε τέσσερα και μισό χρόνια. Συνολικά πρέπει να είναι πολύ περισσότερες των 10. Οι ευθύνες δε, για να είμαστε καθαροί και να μην μασάμε τα λόγια μας, δεν βαρύνουν μόνο τους πολιτικούς αλλά και εκείνους που τις ζητούν. Και αυτοί είναι οι πολίτες που ψάχνουν "ένα κεραμίδι να βάλουν το κεφάλι τους". Το πράγμα είναι κάτι παραπάνω από κρυστάλλινο…

Ολοκληρώνοντας αυτήν την εντελώς επιφανειακή και πρώτη περιληπτική ανάλυση των ευθυνών που διαφαίνονται, για την τεράστια καταστροφή που βίωσε η χώρα, χρειάζεται να τονισθούν δύο σημεία.

Πρώτον, η στάση των υπευθύνων αυτήν την φορά, σε μία σημαντική "έκταση", δείχνει συναίσθηση της πραγματικότητας και των διαστάσεών της. Πράγμα που εγγενώς είναι θετικό και οπωσδήποτε μπορεί να δώσει ακόμη θετικότερα αποτελέσματα.

Και δεύτερον, είναι απαραίτητο να σημειωθεί και να τονισθεί ότι καλό θα είναι αυτοί οι ίδιοι υπεύθυνοι, να λάβουν κάτι παραπάνω από σοβαρά υπόψη τους ότι ο κόσμος πλέον δεν πιστεύει σε λόγια, αλλά μόνο σε έργα τα οποία απαιτεί. Έργα που τυγχάνει να είναι και ο καλύτερος τρόπος για να βουλώσουν διάφορα κακόβουλα, μπουρδολογούντα στόματα. Αν γίνομαι κατανοητός...

Οψόμεθα λοιπόν…

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr