Δεν είναι αθώοι

Μια διευκρίνιση πριν ξεκινήσω. Δεν υποστηρίζω ότι η ηγεσία και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διατηρούσαν ύποπτες και υπόγειες πολιτικές σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή. Όχι.

Μπορεί να ταξίδευαν μαζί σε ωραίες εκδρομές που διοργάνωνε ο αλήστου μνήμης υπουργός Καμμένος, μπορεί να φλέρταραν με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, σε κρίσιμες ψηφοφορίες όπως ο εκλογικός νόμος, και να βάφτιζαν τις ψήφους των εγκληματιών της νεοναζιστικής οργάνωσης "ευπρόσδεκτες”, μπορεί να διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για το ενδεχόμενο να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή και να επιχειρηματολογούσαν (όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος) πως αυτό νοθεύει τη λαϊκή ψήφο, μπορεί να ψήφισαν μαζί για να μην εκλεγεί ο Σταύρος Δήμας Πρόεδρος της Δημοκρατίας (αυτός που αντίθετα με τον Νίκο Βούτση, χαρακτήρισε τις ψήφους τους "μη ευπρόσδεκτες”), μπορεί να ψήφισαν μαζί την υποψηφιότητα -της επίσης αλήστου μνήμης- Βασιλικής Θάνου, μπορεί να ήταν μαζί στις πλατείες των αγανακτισμένων, αλλά όχι, δεν διατηρούσαν ύποπτες και υπόγειες πολιτικές σχέσεις.

Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε το νεοναζιστικό μόρφωμα με τον ίδιο κυνισμό που αντιμετώπισε τον τρόπο άσκησης της εξουσίας του. Οπως έκαναν τα deals με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όπως έκαναν τις συμφωνίες με τους καναλάρχες, όπως έστησαν το παραδικαστικό του Παπαγγελόπουλου, έτσι αντιμετώπισαν, με τον ίδιο κυνισμό, και το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Αν βόλευε να υπάρχει στην άκρα- άκρα δεξιά, ένα κόμμα που (εκτιμούσαν ότι) στερούσε ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία no problem. Το βασικό ήταν να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Πάση θυσία.

Ακόμα και οι καταγγελίες του Σταύρου Κοντονή για τις ρυθμίσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και τις διατάξεις για τα μέλη των εγκληματικών οργανώσεων, μάλλον με την ευαισθησία των ριζοσπαστών αριστερών να πέσουν στα μαλακά τα μέλη των αριστερών τρομοκρατικών οργανώσεων έχει να κάνει και όχι με τη Χρυσή Αυγή. Αν η ρύθμιση περιελάμβανε και τη Χρυσή Αυγή, ήταν μια παράπλευρη απώλεια. Οπως έγινε και με τον διορισμό Ζαρούλια στη Βουλή. Ρουσφέτι στον "εξαερωμένο" Καμμένο ήθελαν να κάνουν. Αν αυτό βόλευε και τον Μιχαλολιάκο no problem. Παράπλευρη απώλεια και αυτή.

Το να υποστηρίξει κανείς ότι υπήρχαν "πολιτικές σχέσεις” ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή, είναι να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε "Η Αυγή” με τον Σαμαρά και τον Μητσοτάκη. Μια χυδαιότητα, μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Αλλά το χυδαίο πρωτοσέλιδο της Αυγής, που επιχειρεί να κατηγορήσει τον Πρωθυπουργό -που έστειλε στη Δικαιοσύνη τη Χρυσή Αυγή- και τον Πρωθυπουργό - επί των ημερών του οποίου η ηγεσία της οργάνωσης οδηγείται στον Κορυδαλλό- δεν είναι μια (ακόμα) χυδαιότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ και το δημοσιογραφικό του όργανο. Είναι κάτι πολύ χειρότερο.

Αυτό που κάνει -πέρα από το διχαστικό μήνυμα που δεν εκπλήσσει κανέναν, με δεδομένο το παρελθόν (το παρόν και το μέλλον) του ΣΥΡΙΖΑ- είναι να επαναφέρει τη Χρυσή Αυγή από την πίσω πόρτα, σαν παράγοντα, σαν συνιστώσα του δημοσίου βίου. Διασπά ταυτόχρονα το δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στον φασισμό.

Ακόμα χειρότερα, με τέτοιας εμπνεύσεως παρεμβάσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να απονομιμοποιήσει τη Νέα Δημοκρατία, την ηγεσία της και τις πολιτικές της. Να τις τοποθετήσει αυθαίρετα στο ακροδεξιό περιθώριο. Και αυτό υπονομεύει το πολιτικό μας σύστημα και τη Δημοκρατία. Γιατί στη Δημοκρατία (ή την αστική δημοκρατία όπως θα έλεγε ο Σκουρλέτης) δεν έχουμε ένοχες πολιτικές και πολιτικούς. Εχουμε αντίπαλες πολιτικές και πολιτικούς. Η αντιπαράθεση δεν γίνεται με όρους δικαστηρίου, με αθώους και ενόχους, αλλά με επιχειρήματα. Και με σεβασμό στον άλλο.

Κάνει και κάτι άλλο όμως ο ΣΥΡΙΖΑ. Τοποθετεί εαυτόν, στο περιθώριο του πολιτικού μας συστήματος. Στο έξαλλο άκρο του πολιτικού μας τόξου. Αλλά αυτό μπορεί να είναι και θετικό...

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr