Διαχείριση ήττας

Ο Αλ.Τσίπρας γνωρίζει ότι θα χάσει τις εκλογές. Δεν έχει λοιπόν λόγο να βιάζεται. Ουδείς βιάζεται να χάσει. Οι όποιες προσπάθειες αντιστροφής του κλίματος (από τις παροχές ως τα πολιτικά ανοίγματα) δεν αποδίδουν και ο μόνος παράγοντας που θα κρίνει το χρόνο της κάλπης είναι τα ρίσκα που εγκυμονεί η εξάντληση της τετραετίας.

Το μεγαλύτερο ρίσκο αφορά στην ήττα στις ευρωεκλογές με μεγάλη διαφορά, η οποία σε συνδυασμό με την αναμενόμενη συντριπτική ήττα στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, θα δίνουν την εικόνα κατάρρευσης και μπορεί να προκαλέσει άλλου είδους εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση ο κ.Τσίπρας εργάζεται σε τρία επίπεδα για την επόμενη μέρα, όταν θα βρεθεί στην αντιπολίτευση.

Το πρώτο είναι η διατήρηση όσο το δυνατόν υψηλότερου ποσοστού (πάνω από 25%) ώστε να μην αμφισβητείται η θέση του στο χώρο απέναντι στη ΝΔ. Μπορεί από τις γέφυρες που προσπάθησε να στήσει, να πέρασαν μόνο κάποιοι πολιτικά απελπισμένοι, αλλά δείχνει αποφασισμένος να επιμείνει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να καταλάβει και το χώρο της κεντροαριστεράς. Φροντίζει γι΄αυτό το σκοπό άλλοτε με επιθετικές κινήσεις κι άλλοτε με επιθέσεις φιλίας να αποδυναμώσει ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι ώστε να είναι απόλυτος κυρίαρχος. Επίσης, όπως έχει δείξει, προτιμά να πάει στην αναμέτρηση με ένα νέο ψευδεπίγραφο δίλημμα (αυτή τη φορά “η πρόοδος απέναντι στην ακροδεξιά και το νεοφιλελευθερισμό”) γιατί η πόλωση εκτιμά ότι είναι το δικό του “γήπεδο”. Αντιθέτως σε συνθήκες ουσιαστικού διαλόγου είναι έξω από τα νερά του. Σε βουλευτικές εκλογές ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες αναμετρήσεις η πόλωση θα αποδυναμωνόταν γι΄αυτό το σενάριο των πολλαπλών εκλογών δεν φαίνεται να είναι η επιλογή του. Θα προσιμούμε μια καθαρή εκλογική αναμέτρηση.

Το δεύτερο επίπεδο αφορά στο εσωτερικό του κόμματός του. Μετά το 2015, όταν αποχώρησε σημαντικό τμήμα βουλευτών με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Αλ.Τσίπρας απαλλάχθηκε από την εσωκομματική αντιπολίτευση. Σταδιακά σχημάτισε έναν ηγετικό πυρήνα της δικής του γενιάς και της απολύτου εμπιστοσύνης του (Παππάς, Σκουρλέτης, Τζανακόπουλος, Λιάκος, Χαρίτσης, Αχτσιόγλου κλπ) και γνωρίζει καλά ότι στην επερχόμενη ήττα θα υπάρχουν γκρίνιες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ουδείς θα αμφισβητήσει στα σοβαρά την ηγεσία του. Οι φιλοδοξίες της κ.Δούρου κάηκαν στο Μάτι.

Το τρίτο επίπεδο αφορά στα προβλήματα που κληροδοτεί στον αντίπαλό του. Ο κ.Τσίπρας προσπαθεί να στρώσει το δρόμο του Κυρ.Μητσοτάκη με νάρκες. Κρύβει “κάτω από το χαλί” μεγάλα προβλήματα όπως η κατάσταση στη ΔΕΗ και τη ΛΑΡΚΟ τα οποία αφήνει να “σκάσουν στα χέρια” της επόμενης κυβέρνησης, η οποία παραλαμβάνει επίσης το μεγάλο θέμα των “κόκκινων δανείων”, αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και το ήδη ψηφισμένο μέτρο της μείωσης του αφορολόγητου που θα έχει σημαντική επίπτωση στην τσέπη των πολιτών.

Ο Αλ.Τσίπρας είναι 44 χρόνων. Υπολογίζει λοιπόν ότι ύστερα από κάποια χρόνια θα επιστρέψει στην εξουσία. Αν μάλιστα η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία, ώστε να μπορεί τουλάχιστον με 151 να αλλάξει τον εκλογικό νόμο έστω για τις μεθεπόμενες εκλογές, τότε όλο το πολιτικό σκηνικό μπορεί να ανατραπεί αφου η απλή αναλογική θα παγιωθεί ως εκλογικό σύστημα με αποτέλεσμα η χώρα να μπει σε μια περίοδο ακόμη μεγαλύτερης αστάθειας, από την οποία θα είναι εξαιρετικά πιο δύσκολο να βγει. Ο ίδιος όμως διατηρώντας συμπαγές το κόμμα του μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις.

Όπως έχει κάνει σε όλη την πολιτική του διαδρομή, ο Αλ.Τσίπρας κάνει τους σχεδιασμούς του με μοναδικό κριτήριο το προσωπικό πολιτικό του μέλλον. Σε αυτούς τους σχεδιασμούς δεν υπάρχει η χώρα και το δικό της μέλλον.

------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr