Έγινε μια αρχή;

Οι δηλώσεις του Προέδρου Μπάιντεν, περί κατάργησης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στα εμβόλια κατά του SARS-CoV-2, ξάφνιασαν τον πλανήτη. Δεν θα έπρεπε.

Το πρόβλημα με την επάρκεια εμβολίων είναι απολύτως υπαρκτό και πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Μπορεί στην ΕΕ και τον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο να πανηγυρίζουμε για την "πλημμυρίδα εμβολίων στο Β’ τρίμηνο του 2021", αλλά όλος ο υπόλοιπος πλανήτης απέχει πολύ από το να διαθέτει έστω και τη στοιχειώδη κάλυψη του πληθυσμού, με εμβόλια.

Κι όταν λέμε απέχει, εννοούμε έτη φωτός. Ο συνολικός πληθυσμός της Γης ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους και οι δόσεις εμβολίων που έχουν ήδη διανεμηθεί δεν ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια. Το πρόβλημα είναι εδώ, είναι τεράστιο και πρέπει να απασχολεί τους πάντες.

Όχι φυσικά για ανθρωπιστικούς λόγους! Ούτε καν για οικονομικούς (τεράστιο ποσοστό της παγκόσμιας παραγωγής αγαθών συμβαίνει σε αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες χώρες)! Μόνο και μόνο για λόγους επιβίωσης.

Όλοι οι ζώντες οργανισμοί, ανάμεσά τους και οι κορονοϊοί, καθώς πολλαπλασιάζονται παρουσιάζουν μεταλλάξεις. Είναι "bug" του DNA και του RNA! Το μάθαμε στη Βιολογία του σχολείου. Όσο μεγαλύτερο το πλήθος των "ατόμων" που αποτελούν τον συνολικό πληθυσμό ενός οργανισμού, τόσο περισσότερες μεταλλάξεις θα παρουσιαστούν σε αυτόν.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, όσο περισσότερο διαδίδεται ο ιός στις χώρες του Τρίτου Κόσμου ανεμπόδιστος από εμβόλια και ανοσία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εμφανίσει μια μετάλλαξη που δεν θα καλύπτεται από τα γνωστά εμβόλια. Η οποία μπορεί επίσης να είναι περισσότερο μεταδοτική ή περισσότερο φονική ή να συνδυάζει και τις δύο ιδιότητες κ.ά. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα έχουμε "νέα" πανδημία, νέα οικονομική κρίση, νέες δοκιμές εμβολίων κ.ο.κ.

Δεν χρειάζεται κανείς ιδιαίτερη ευφυΐα για να επιθυμεί τον εμβολιασμό και του τελευταίου ανθρώπου πάνω στη Γη. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος. Άμεσα και χωρίς καμία αμφιβολία. Όχι όμως μέσω απελευθέρωσης των "πατεντών" στις οποίες στηρίζονται τα εμβόλια κατά του κορονοϊού. Μια τέτοια κίνηση θα δημιουργούσε προβλήματα ενώ θα έλυνε ελάχιστα.

Για τον απλούστατο λόγο ότι το κυρίως πρόβλημα, δεν είναι οι πατέντες. Το βασικό εμπόδιο είναι ο παγκόσμιος όγκος και οι ρυθμοί παραγωγής, όλων των τύπων εμβολίων. Ο οποίος όμως για ν’ αυξηθεί χρειάζεται χρόνο. Ήδη οι εταιρείες που διαθέτουν δικαιώματα πάνω στις "πατέντες" των διάφορων τεχνολογιών που επιτρέπουν την Παρασκευή των εμβολίων, έχουν συνάψει συμφωνίες με άλλες φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες δεν διαθέτουν δικά τους εμβόλια. Π.χ. η Pfizer έχει συμφωνία για χρήση συγκεκριμένων γραμμών παραγωγής της Sanofi-Aventis (η οποία σημειωτέον αναπτύσσει δικό της mRNA εμβόλιο σε συνεργασία με την Translate Bio, το οποίο βρίσκεται προς το τέλος της 2ης φάσης δοκιμών ή στις αρχές της 3ης, άγνωστο που ακριβώς), η Γερμανική Curevac (το εμβόλιο της αναμένεται να πάρει επείγουσα έγκριση από τον ΕΜΑ προς το τέλος Ιουνίου, μέσα Ιουλίου) με τη γιγαντιαία Bayer κ.ο.κ.

Όμως, από την ώρα σύναψης συμφωνίας μέχρι τη λειτουργία κάποιας γραμμής παραγωγής, χρειάζονται πολλοί μήνες (έξι και πλέον). Διότι χρειάζονται ειδικοί χώροι παραγωγής, με πολύ συγκεκριμένες και αυστηρές προδιαγραφές λειτουργίας, χρειάζεται να υπάρχουν εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) εκπαιδευμένοι χειριστές των μηχανών κ.ο.κ. Αυτό το χρονικό διάστημα δε, είναι αναγκαίο σε χώρες με τεχνογνωσία στην παραγωγή εμβολίων. Εάν συζητήσουμε για παραγωγή σε χώρες που δεν έχουν σχετική εμπειρία, το χρονικό διάστημα ξεπερνά τους 18 μήνες. Ασχέτως των μεγεθών της τοπικής φαρμακοβιομηχανίας...

Τα ζητήματα για την αύξηση παραγωγής, δεν σταματούν στην προετοιμασία. Υπάρχει τεράστιο θέμα προμήθειας των πρώτων υλών για την παρασκευή των εμβολίων. Π.χ., σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Pfizer Αλβέρτος Μπουρλά, για την κατασκευή εμβολίου της εταιρείας απαιτείται η προμήθεια 280 διαφορετικών υλικών από προμηθευτές σε 19 χώρες! Πρώτων υλών, των οποίων οι υπάρχουσες ποσότητες, σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για την παραγωγή των δισεκατομμυρίων δόσεων που απαιτούνται για την υλοποίηση μιας "παγκόσμιας ανοσίας". Εάν απελευθερωθούν οι "πατέντες", οι προμηθευτές αυτοί, θα πουλήσουν στο μεγαλύτερο πλειοδότη και το μοναδικό αποτέλεσμα θα είναι η αύξηση της τιμής/δόση χωρίς αξιοσημείωτη αύξηση των όγκων παραγωγής.

Ούτε η διαθεσιμότητα πρώτων υλών είναι το τελευταίο πρόβλημα. Υπάρχουν πολλά ακόμη. Π.χ., όπως γνωρίζουμε, η μεταφορά και συντήρηση των υπαρχόντων εμβολίων, εκτός αυτού της Janssen (Johnson & Johnson), απαιτούν ειδικές, "δύσκολες" και κοστοβόρες συνθήκες.

Τις διαθέτουν οι φτωχές χώρες; Όχι, δυστυχώς!

Μπορούν να τις αποκτήσουν άμεσα; Δύσκολο αν όχι αδύνατο!

Διαθέτουν αυτές οι χώρες τον απαραίτητο αριθμό εκπαιδευμένων υγειονομικών για να πραγματοποιήσουν τους εμβολιασμούς, με ασφάλεια; Ελάχιστες! Ακόμη και η Ινδία, η οποία παράγει εμβόλια, έχει κατορθώσει να εμβολιάσει ποσοστό μικρότερο του 2% του πληθυσμού της, ακριβώς λόγω έλλειψης, εκπαιδευμένου υγειονομικού προσωπικού!

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι όλα τα παραπάνω ζητήματα επιλύονταν με κάποιον μαγικό τρόπο, υπάρχει το πρόβλημα της χρηματοδότησης και του υλικού κινήτρου για περαιτέρω έρευνα σε περίπτωση άλλων πανδημιών, νέας επικίνδυνης μετάλλαξης κ.λπ. Ποιος επενδυτής θα διαθέσει κεφάλαια και ποιος ερευνητής θα διαθέσει χρόνο και ταλέντο για έρευνα, όταν γνωρίζουν πως υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να έρθει το κράτος και να επιβάλλει την αγορά της δουλειάς τους για όσα χρήματα θεωρεί αυτό, ως δίκαιη αμοιβή; Ελάχιστοι έως κανένας, είναι η απάντηση. Και από τις δύο κατηγορίες. Αυτός ο κίνδυνος δε, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ όλα τα άλλα. Αν η Δρ. Katalin Kariko δεν είχε όραμα και εάν οι Τουρκογερμανοί ιδρυτές της BioNTech δεν επεδίωκαν την οικονομική επιτυχία, δεν θα προσελάμβαναν την Ουγγαρέζα επιστήμονα το 2013. Και τότε, σήμερα πιθανότατα θα συζητούσαμε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, υπό άλλους, πολύ χειρότερους όρους.

Όλα αυτά, τα γνωρίζει καλά ο Joe Biden. Θεωρώ αδύνατο να τα γνωρίζει η μισή Υφήλιος, να γράφονται και να λέγονται απ’ όλους τους ειδικούς και να μην τα γνωρίζει ο Αμερικανός Πρόεδρος. Είναι φύσει και θέσει, αδύνατον!

Πράγμα που σημαίνει πως είχε άλλους λόγους να "ρίξει" την συγκεκριμένη πρόταση στο τραπέζι και μάλιστα δημόσια. Μήπως επειδή, ένας από τους καλύτερους τρόπους να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση που να έχει σύντομο αποτέλεσμα, είναι να πέσει στο τραπέζι μια ανατρεπτική πρόταση, η οποία θα σοκάρει και θα "καεί", αλλά θα ξεκινήσει μια διαδικασία με γρήγορους ρυθμούς;

Για να δούμε, τι θα δούμε…

Πηγή: capital

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr