Το πολιτικό σύστημα νοσεί, εκ νέου. Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων για τις επικείμενες εκλογές το καταδεικνύουν. Η αιματοβαμμένη "τράκα” στα Τέμπη πυροδότησε τον θυμό, την ανησυχία, τη δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική εξουσία.
Σε άλλες χώρες μετά το σοκ μιας εθνικής τραγωδίας, παρατηρείται ένα αντανακλαστικό ενότητας γύρω και εντός της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας. Εδώ, αντιθέτως, ένα αντανακλαστικό διχασμού καλλιεργείται στη Βουλή και στα τηλεοπτικά παράθυρα. Οι βαριές ευθύνες μεταβολίζονται σε πολιτικό δηλητήριο.
Στελέχη της κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών κόμματων αναιρούν τον εαυτό τους, υπαναχωρούν, παίζουν με την αλήθεια, απομακρύνουν την προοπτική συνεννόησης. Εξ’ ου και η έντονη δυσπιστία σε μια καχύποπτη χώρα. Πολύς λόγος, πολλές αντιφάσεις, πολλές παραλλαγές. Είμαστε η χώρα του ανορθολογισμού.
Δεν μας αρέσουν οι εξουσίες, καμία εξουσία και ιδιαίτερα η πολιτική. Δεν μας αρέσει να μας κυβερνούν, ούτε να μας κάνουν διαλέξεις, ακόμη λιγότερο να μας πιέζουν και να μας εξαπατούν. Ο Έλληνας είναι επικριτικός πολίτης, δύσκολα "κυβερνήσιμος”. Η ψήφος τιμωρίας έχει γίνει ιεροτελεστία, η απόρριψη κοσμική θρησκεία.
Μας έχουν εξιστορήσει τόσα πολλά ψέματα στο όνομα του Κράτους που χρειάζονται χρόνια χρηστής διακυβέρνησης και καλής πίστης για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία και να λάμψει πάλι η γοητεία της πολιτικής. Οι εκλογικές αναμετρήσεις, την τελευταία δεκαετία, αποδεικνύουν την ελληνική δυσθυμία.
Ύστερα από έναν εθνικό εφιάλτη με 57 νεκρούς αποκαλύπτεται, εμφατικά, ότι είμαστε μία χώρα διαρκώς διχασμένη. Ταυτοχρόνως, σε αυτές τις δραματικές στιγμές, τα παραδείγματα αλληλεγγύης πολλά και συγκινητικά. Το ελληνικό παράδοξο.
Η προεκλογική μάχη άρχισε. Η εικόνα των πολιτικών έχει πληγεί, κόμματα και μέσα μαζικής ενημέρωσης δέχονται σκληρή κριτική. Σε μία μερίδα πολιτών εδραιώνεται η πεποίθηση ότι όσοι επιδιώκουν ή ασκούν την εξουσία είναι διεφθαρμένοι, ανίκανοι και αδιαφορούν παντελώς για την τύχη των ψηφοφόρων τους. Μια παράλογη ισοπεδωτική θεώρηση, ωστόσο αποθαρρύνει άνδρες και γυναίκες με ταλέντο και ικανότητες να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική. Ένας φαύλος κύκλος.
Η απογοήτευση κυριαρχεί, ειδικότερα στους νέους. Οι "διπλές” βουλευτικές εκλογές, κυρίως του Ιουλίου, ενέχουν τον κίνδυνο η αποχή να αναδειχθεί στον πραγματικό νικητή της κάλπης. Πόσο εφικτό θα είναι για τους πολιτικούς αρχηγούς να είναι αυτή τη φορά, όπως μας υπόσχονται, αποτελεσματικοί κυβερνήτες και όχι απλοί διαχειριστές αν η εκλογική συμμετοχή καταγράψει αρνητικό ρεκόρ;
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
