Εμείς, η Τουρκία και τα F16

Ηταν η πρώτη βαριά διπλωματική ήττα Μητσοτάκη. Με αφορμή την απόρριψη από τη Γερουσία της τροπολογίας Μενέντεζ, ότι δηλαδή η πώληση των αμερικανικών F-16 στην Τουρκία δεν θα γίνει, αν προηγουμένως δεν εξασφαλιστεί ότι "δεν θα χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία για παραβιάσεις της ελληνικής επικράτειας", ο ΣΥΡΙΖΑ κατακεραύνωσε την κυβέρνηση "χρεώνοντάς" την με βαριά διπλωματική ήττα.

Σοβαρή ήττα του "δόγματος του προβλέψιμου συμμάχου", σχολίασε την απόφαση ο Νάσος Ηλιόπουλος, που χαρακτήρισε μάλιστα την κυβέρνηση επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα.

Ψιλά γράμματα αν η απόρριψη δεν είναι ακριβώς απόρριψη αλλά διαδικαστικό θέμα, που έχει να κάνει με την συναίνεση που απαιτείτο για την τροπολογία καθώς και για το γεγονός ότι η αμερικανική διοίκηση ήθελε να έχει ελευθερία κινήσεων και τον τελικό λόγο στην πώληση των αεροσκαφών, ψιλά γράμματα και το γεγονός ότι ο Γερουσιαστής Μενέντεζ διατηρεί έτσι κι αλλιώς το δικαίωμα βέτο και η συζήτηση για το άν και το πώς θα δοθούν τα αεροσκάφη στην Τουρκία θα κρατήσει για καιρό ακόμα, ψιλά γράμματα κυρίως, για το αν μια τρίτη χώρα- η Ελλάδα- μπορεί να διαμορφώνει κατά το δοκούν τον αμυντικό προγραμματισμό των ΗΠΑ. Για τον ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση είχε ηττηθεί διπλωματικά, τελεία και παύλα.

Αλλά ήταν άδικο. Αδικο, γιατί λίγες ημέρες μετά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέδωσε τα εύσημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος χαρακτήρισε την τουρκική πολιτική, απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Γιατί δεν έδωσε η Κουμουνδούρου ένα μπράβο στον Μητσοτάκη;

Η αναφορά αφορούσε στη Συρία και στις επιθέσεις των Τούρκων εναντίον των Κούρδων που μάχονται τους ισλαμιστές και περιλαμβάνονταν σε επιστολή του Λευκού Οίκου προς το Κογκρέσο για την κατάσταση εθνικής ανάγκης, χαρακτηρίζοντας την τουρκική πολιτική, "ασυνήθιστη και έκτακτη απειλή για την εθνική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών".

Αλλά ας γυρίσουμε στα F16.

Η πώληση και ο εκσυγχρονισμός των τουρκικών F16 είναι προφανώς για την αμερικανική διοίκηση, ένα καλό χαρτί διαπραγμάτευσης για το μείζον που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην ατζέντα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και έχει να κάνει με την ψηφοφορία στην τουρκική Βουλή, του αιτήματος της Φινλανδίας και της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Εως ότου καταλήξει αυτή η διαπραγμάτευση, απόφαση δεν θα υπάρξει. Και αν η Τουρκία επιμείνει στο βέτο, αεροσκάφη δεν θα δει φυσικά ούτε ζωγραφιστά. Αντίθετα, αν συμφωνήσει στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, όπως αναφέρουν στρατιωτικές πηγές στην Αθήνα, είναι πολύ πιθανό να κλείσει το deal, αφού οι ΗΠΑ θέλουν την Τουρκία σύμμαχο της Δύσης και δεν θέλουν να την στείλουν στην αγκαλιά του Πούτιν.

Σε κάθε περίπτωση η καθυστέρηση είναι προς όφελος της Ελλάδας, που συνεχίζει τον εκσυγχρονισμό των δικών της αεροσκαφών, ενώ ο απρόβλεπτος και "μη δεδομένος" Ερντογάν, παλεύει και διαπραγματεύεται γι΄αυτά που έχει ήδη εξασφαλίσει η "δεδομένη" ελληνική κυβέρνηση. Για να μην μιλήσουμε για τα F35.

Για τον Ερντογάν, η αγορά είναι κρίσιμης σημασίας, αφού η ισορροπία δυνάμεων έχει ανατραπεί στο Αιγαίο και δεν διαθέτει ουσιαστικά εναλλακτικές, καθώς η επιλογή ενός άλλου αεροσκάφους, θα δημιουργήσει μεγάλη επιχειρησιακή αναστάτωση και τεράστιες καθυστερήσεις. Αν οι ΗΠΑ κλείσουν την πόρτα, η αγορά ενός ευρωπαϊκού αεροσκάφους θα είναι μια πραγματικά πολύ, πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση για την Αγκυρα… Αν επιλέξει αεροσκάφος από τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ πιθανότατα να αντιδράσει. Αδιέξοδο.

Η Ελλάδα τι θέλει; Η τι πρέπει να θέλει; Επισήμως, η Ελλάδα ζητά από τις ΗΠΑ να μην δώσουν τα F16 στην Τουρκία, αφού αυτά χρησιμοποιούνται για παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά, ενώ η Αγκυρα απειλεί την Ελλάδα. Το είπε καθαρά στην Ουάσινγκτον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προειδοποιώντας τα μέλη του Κογκρέσου, για "τον κίνδυνο αστάθειας στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, όταν παίρνουν αποφάσεις για την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού στην περιοχή."

Με αφορμή όμως αυτή τη διαπραγμάτευση της Τουρκίας του Ερντογάν με τις ΗΠΑ, διαπραγμάτευση όπου η Αγκυρα βάζει στο τραπέζι ακόμα και το σενάριο μιας πολεμικής αναμέτρησης με την Ελλάδα για να εκβιάσει την Ουάσινγκτον, πολλοί στην Αθήνα διερωτώνται: Τι συμφέρει τελικά την Ελλάδα; Μια Τουρκία δεμένη με τη Δύση και εξαρτημένη από τις παραγγελίες εξοπλιστικών από τις ΗΠΑ, εξαρτημένη από τα ανταλλακτικά που παράγουν οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες ή μια Τουρκία εκτός ορίων και ανεξέλεγκτη;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη φυσικά. Αλλά η ερώτηση έχει ενδιαφέρον. Και σε κάθε περίπτωση γνωρίζουμε ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν, δεν θα περνάνε φυσικά από το χέρι της Ελλάδας.

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr