Εμείς κι εκείνοι

«Κι έτσι

τόσο απλά

φτιάχνουμε εμείς

μόνοι μας

τα σύνορα της ζωής μας»

Λεωνίδας Μπόμπας, Καθημερινό

Όσο δύσκολο κι αν είναι σήμερα να εντοπίσεις τον πραγματικό ‘εχθρό’, να τον αισθανθείς σαν τέτοιο και να του [συμπερι]φερθείς ανάλογα, αφού Κράτος, κοινωνία, κόμματα, πολιτικοί, συμπολίτες γίνονται και ξεγίνονται φίλοι, σύμμαχοι κι αντίπαλοι κατά περίπτωση, άλλο τόσο δύσκολο είναι να παραδεχθείς ότι η βασική διάκριση στη χώρα μας δεν είναι αριστερός/δεξιός αλλά εμείς κι εκείνοι.

-Εμείς με τις ιδεοληψίες μας, τις αγκυλώσεις μας, τις ιστορικές μας αναφορές, με τα πάθη και τα λάθη μας

-Εμείς οι αθεράπευτα ονειροπόλοι [να δεις που τα πράγματα θ’αλλάξουν με αρχηγό τον...] και οι αφόρητα ρομαντικοί [όλοι είμαστε αδέλφια]

-Εκείνοι με τη λογική του κέρδους, τη διαχειριστική προσέγγιση της Διακυβέρνησης, την αναπαραγωγή της νέας ελίτ των ισχυρών

-Εκείνοι που συναντάνε εμάς κάθε τέσσερα χρόνια αφού ζούμε στην ίδια χώρα αλλά σε “άλλους κόσμους’’. Ζούμε στην ίδια πόλη αλλά “σε άλλες συνθήκες’’. Ζούμε στο ίδιο καθεστώς αλλά “με άλλες ευκαιρίες και ελευθερίες επιλογών’’.

Πολλοί από εμάς θέλουν να γίνουν σαν εκείνους. Ουδείς από εκείνους θέλει να γίνει σαν κι εμάς.

Σ’αυτή τη χώρα προέχει η πάλη εξουσίας επί ανθρώπων που δεν μας μοιάζουν και έπεται η οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική αντιπαράθεση ιδεών και οραμάτων για κάθε άνθρωπο.

Πιστεύει κανείς ότι ο μεγαλογιατρός ή ο μεγαλοεργολάβος, που για ιστορικούς λόγους βρίσκεται σ’ένα αριστερό κόμμα, συμπάσχει με τα βάσανα των ‘συντρόφων του’ και δεν εξ-υπηρετεί τα συμφέροντα του κύκλου του; Πιστεύει κανείς ότι οι μεγαλοκαταθέτες τραπεζών του εξωτερικού, επειδή εκλέγονται σε ‘υποβαθμισμένες περιφέρειες’, κόπτονται για τη νομοθεσία ή φορολόγηση της δίκαιης ανακατανομής κι όχι για τη συγκάλυψη των ιδίων χαρτοφυλακίων;

Εκείνοι, αριστεροί/δεξιοί/κεντρώοι, προσποιούνται ότι αμφισβητούν οι μεν τους δε, στην πράξη όμως ποτέ δεν θέτουν σε κίνδυνο τις δομές που τους παράγουν και τα προνόμια που έχουν ως πολιτική τάξη.

Κόμματα-παρέες [ίσως και ‘παρίες’], κόμματα-κάστρα, κόμματα με ονοματεπώνυμο ζουν κι αναπτύσσονται στο δικό τους περιχαρακωμένο χώρο ασφαλείας αφήνοντας τις συνέπειες της κρίσης σ’εμάς, τους μη-ανήκοντες.

Η Δημοκρατία δεν είναι όμως ένα μαύρο κουτί κι ένα κλειστό σύστημα εξουσίας. Οι πλούσιοι αριστεροί δεν ήρθαν για να συμψηφίσουν τις ανομίες τους με τους πλούσιους δεξιούς [κάνοντας ότι κλαίνε περισσότερο για τα πάθη του λαού].

Χορτάσαμε από Διακηρύξεις και τσιτάτα. Καιρός είναι να μας δείξουν οι καλοχορτάτοι [επί επαράτου Δικτατορίας και Δεξιάς] ‘αριστεροί’ με ποιόν πράγματι είναι.

YΓ. Οι διανοούμενοι απεδείχθη ότι ούτε αυτοί ήσαν άγιοι. Εντάχθηκαν αυτομάτως στο μπλοκ εξουσίας αφού πάντοτε είναι κυβερνητικοί [όποια κι αν είναι η Κυβέρνηση].

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr