1) Επιτέλους φως στην άκρη του τούνελ...
"Περί τα τέλη Μαΐου του 2020 είχαμε προγραμματίσει με τη σύζυγό μου να επισκεφθούμε για 10 ημέρες τη Νέα Υόρκη" έγραφε προχθές στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο φίλος της στήλης.
"Περί τα μέσα Μαρτίου πέρυσι η έκρηξη της επιδημίας του "Covid-19" ακύρωσε το ταξίδι και μετά από δεκάδες e-mail με τις αεροπορικές εταιρείες και τις διαδικτυακές πλατφόρμες που παίζουν τον ρόλο ταξιδιωτικών πρακτόρων αναβάλαμε το ταξίδι επ’ αόριστον μέχρι να προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες".
Την εβδομάδα που πέρασε, μου έγραφε ο ίδιος, καταλήξαμε με βάση τις εξελίξεις σε σχέση με την επιδημία και τους εμβολιασμούς πως πρέπει να ξεκινήσουμε να επαναπρογραμματίζουμε το ταξίδι αυτό για τα τέλη της Άνοιξης του 2022, καθώς όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί συγκλίνουν πως το τέλος της Άνοιξης είναι η καλύτερη περίοδος να επισκεφθεί κάποιος τη Νέα Υόρκη...
Τα δεδομένα με τα οποία επαναπρογραμματίζει ο φίλος της στήλης το αναβληθέν ταξίδι της Άνοιξης του 2020, μοιάζουν ρεαλιστικά με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες και εκτιμήσεις που έχουμε όλοι μας για την πορεία της ανάσχεσης της επιδημίας.
Στην Ελλάδα οι εκτιμήσεις συγκλίνουν πως περί τα τέλη του Καλοκαιριού το ποσοστό του πληθυσμού που θα έχει εμβολιαστεί θα είναι πάνω από το 50% και θα προσεγγίζει ίσως και το 70% που συνιστά και μέγεθος που εγγυάται ένα ισχυρό τείχος ανάσχεσης.
Με βάση αυτές τις εκτιμήσεις το Καλοκαίρι του 2021 θα είναι καλύτερο από το Καλοκαίρι του 2020 αλλά την επιδημία θα την έχουμε "ξεχάσει" περί τα μέσα του 2022.
Αυτό που θα έχει μείνει θα είναι η απώλεια των ανθρώπων που δεν πρόλαβαν την έλευση των εμβολίων, των φαρμάκων και της ιατρικής γνώσης που συσσωρεύτηκε τον τελευταίο χρόνο.
Το σχέδιο του ταξιδιού του φίλου της στήλης στη Νέα Υόρκη αποτελεί έναν καλό "μπούσουλα" για την ανάλυση και πρόβλεψη της πορείας της οικονομίας για φέτος και του χρόνου.
Η εύλογη ανησυχία του και αυτό που ρωτούσε είναι αν θα πρέπει να ξεκινήσει από τώρα να κάνει κρατήσεις σε ξενοδοχεία και αεροπορικές πτήσεις καθώς όταν θα είναι βέβαιο πως επιστρέφουμε στην κανονικότητα, η ζήτηση θα είναι μεγάλη και η προσφορά ίσως δεν θα έχει προλάβει να αποκατασταθεί...
Σ’ αυτό έχει δίκιο. Σαν και αυτόν θα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες που είχαν προγραμματίσει να επισκεφθούν τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο ή την Αθήνα και την Κρήτη την Άνοιξη του 2020, του 2021 και του 2022. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα συμπέσει την Άνοιξη του 2022, δημιουργώντας ενδεχομένως κάποιο αδιαχώρητο...
Τούτα σημαίνουν αυξημένη ζήτηση. Το γεγονός πως κάποιες αεροπορικές έχουν χρεοκοπήσει και όλες έχουν βγάλει το μεγαλύτερο μέρος του στόλου των αεροσκαφών σε αργία σημαίνει περιορισμένη προσφορά. Το ίδιο ισχύει και με τα ξενοδοχεία αφού μικρές επιχειρήσεις με οριακή κερδοφορία και μικρή ρευστότητα δεν θα έχουν αντέξει.
Η ώρα της αλήθειας για τις περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις θα είναι τους επόμενους μήνες όταν σταδιακά θα αποσύρονται οι επιδοτήσεις και θα "από-διασωληνώνονται" από τα κρατικά και τραπεζικά ταμεία.
Οι αεροπορικές εταιρείες όταν μειώνονται οι πτήσεις "παρκάρουν" τα αεροπλάνα σε τεράστιους υπαίθριους χώρους για μήνες ή χρόνια και η επάνοδος σε λειτουργία απαιτεί μήνες συντήρησης από περιορισμένο αριθμό ειδικευμένων συνεργείων τα οποία επίσης έχουν υποστεί πλήγμα λόγω της μακράς αργίας...
Όλα αυτά σημαίνουν φυσικά πως τους πρώτους μήνες της αποκατάστασης αναμένεται να προκύψει συνωστισμός και αύξηση της ζήτησης και κατά συνέπεια και των τιμών...
Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί φοβούνται μια έξαρση των πληθωριστικών πιέσεων από το ερχόμενο Καλοκαίρι και μετά.
Για πρώτη φορά λοιπόν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ της επιδημίας με μεγέθη που είναι μετρήσιμα. Αυτό είναι μια θετική εξέλιξη. Η αποκατάσταση της κανονικότητας όμως θα αρχίσει να αποκαλύπτει το μέγεθος της ζημιάς που έχει υποστεί η οικονομία.
Μετά θα αρχίσουν οι συζητήσεις και οι πιέσεις για τη λήψη μέτρων τιθάσευσης του χρέους, την εκλογίκευση των επιτοκίων κλπ. και αυτό σημαίνει πως πολλές χώρες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά που έχουν συνηθίσει πλέουν να επιβιώνουν διασωληνωμένα θα χρειαστεί να επιστρέψουν στην πραγματικότητα.
Επιτέλους φως στην άκρη του τούνελ... όμως κάποιο τραίνο ενδέχεται να πλησιάζει με ταχύτητα.
2) Ποιος θυμάται τα PSI 1-2
Έχει αρχίσει ήδη να αναπτύσσεται ένας διάλογος για τους τρόπους αντιμετώπισης του χρέους στην Ευρώπη. Ακόμη και ευυπόληπτες οικονομικά χώρες όπως π.χ. η Γαλλία έχει χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ το οποίο προσεγγίζει το 120%.
Η μία πλευρά υποστηρίζει πως πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος το χρέος της επιδημίας να διαγραφεί από την ΕΚΤ. Η άλλη πλευρά υποστηρίζει πως κάτι τέτοιο εκτός από παράνομο σύμφωνα με τις συνθήκες είναι και επικίνδυνο.
Εμείς οι Έλληνες ως αυθεντικότεροι των "αεριτζήδων" του Νότου φυσικά υποστηρίζουμε τη διαγραφή... Αυτό όχι γιατί μια διαγραφή θα μας δώσει την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα που θα στηρίζεται λιγότερο στο χρέος και περισσότερο στη βελτίωση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων αλλά για να δώσει την ευκαιρία στο πελατειακό κομματικό κράτος να δημιουργήσει ευημερία με νέα δανεικά με την προσμονή πως όλο και κάποια επιδημία να προκύψει στο μέλλον για να υπάρξει κάποια νέα διαγραφή.
Αυτό που αξίζει να θυμόμαστε πάντως είναι πως μετά από μια εκτίναξη του χρέους αυτό που ακολουθεί συνήθως είναι η αύξηση των συντελεστών φορολογίας. Ακόμη και να διαγραφεί ένα μέρος του χρέους αυτό δεν θα γίνει αν αυτοί που χρωστάνε δεν δεσμευτούν με τη λήψη σοβαρών μέτρων λιτότητας.
Το παρακάτω διάγραμμα είναι αποκαλυπτικό σε σχέση με τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν.
3) Μήπως τὸ τερματίσατε σήμερα ; - Προσοχή ! Μὴ πολιτκῶς ὀρθό
Ἀπὸ τὴν μιά, φταῖνε οἱ Ναζῆδες γιὰ τὴν ἀκριβὴ ἐνέργεια στὴν Εὐρώπη. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ ὑπέρμετρη πιστωτικὴ ἐπέκταση μᾶς ὀδηγεῖ σὲ παγκόσμια χρεωκοπία. Δὲν μᾶς παίρνει, δυστυχῶς, νὰ παραπονούμεθα ταυτοχρόνως καὶ γιὰ τὰ δύο. Διότι ἀντιφάσκουμε. Ἐξηγοῦμαι :
Μήπως οἱ Ναζῆδες, μιὰ κι ἔχασαν, βάσει τῶν κανόνων πλειοψηφίας μέσα στὴν Εὐρωζὼνη, τὸν ἔλεγχο τῆς νομισματικῆς στράφιγγας, προσπαθοῦν νὰ συμμαζέψουν τὴν ἄμετρη νομισματικὴ ἐπέκταση μὲ ἐργαλεῖο ἀκριβῶς τὴν ἀκριβὴ ἐνέργεια ; Ἀνορθόδοξη μέθοδος, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ πρόσφατο προηγοὺμενο : Δὲν αὔξησαν οἱ Γερμανοὶ τὸν συντελεστὴ ΦΠΑ μέσα στὴν κρίση τοῦ 2008; Ἀφοῦ ἔβλεπαν πὼς δὲν μποροῦσαν νὰ πείσουν ὅλους νὰ ἀκολουθήσουν τὸν δικό τους ἐνάρετο ὀρντολιμπεραλισμό, ὅπου οἱ ἐργάτες θυσιάζουν λίγα γιὰ νὰ σώσουν πολλά, κοίταξαν νὰ συμμαζέψουν τὰ τοῦ οἴκου τους μὲ τὸ ἀτελὲς ὅπλο τῆς δημοσιονομικῆς πολιτικῆς. Ἐκεῖ ποὺ ἡ "Εὐρώπη" τῶν σπατάλων, μέ βάση τὶς ἴδιες τὶς συνθῆκες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐνώσεως, δὲν εἶχε καμμία δικαιοδοσία.
Ἂν τό σκεφτοῦμε λίγο, ἡ ἐνέργεια μοιράζεται μὲ τὸ χρῆμα μιὰν κρίσιμη ἰδιότητα: ἡ τιμή της ἐπηρεάζει, ἂν καὶ σὲ ἄνισο βαθμό, σχεδόν ὅλα τὰ ἀγαθὰ καὶ ὑπηρεσίες, συνεπῶς, τὸ παραμορφωτικὸ ἀποτέλεσμα ἀπὸ τὴν χειραγώγηση τῆς τιμῆς της εἶναι καὶ δύσκολο νὰ τεκμηριωθῇ με ἀκρίβεια καὶ εἶναι ἀντικειμενικῶς σχετικῶς περιορισμένο καὶ εὐρέως διακεχυμένο σὲ βραχυπρόθεσμο ὁρίζοντα.
Δέν γνωρίζω Γερμανικά, ποτὲ δὲν μελέτησα τὴν Γερμανία καὶ τὸν πολιτισμό της σὲ βάθος. Ξέρω, ὅμως, πολύ καλὰ ὅτι τὴν ὑπερβολὴ καὶ τὸν ὑπερδανεισμὸ τῶν ἐτῶν 1926-1929 ἡ Γερμανία τὰ πλήρωσε πολύ ἀκριβά. Δὲν πρόκειται μὲ τίποτε νὰ ἀφήσῃ τὸν κόσμο της νὰ ξανακακομάθῃ στὰ εὔκολα δανεικά, νὰ ξυνίσῃ καὶ νὰ ψηφίσῃ κανέναν ἀντισυστημικό, ὅπως τὸν Χίτλερ. Ἀλλὰ γι` αὐτό, πρέπει νὰ τὴν ἐπαινοῦμε καὶ νὰ τὴν ἐνθαρρύνουμε, ὄχι νὰ τὴν ἐπικρίνουμε, ἐπειδὴ δὲν μᾶς ἀφήνει τὸ Ἑλλαδικό μας πελατειακό, παρασιτικὸ περακράτος τῶν ἰδιοτελῶν καὶ ἀμετανοήτων νὰ τὴν μιμηθοῦμε.
Ἐπὶ πλέον, κανεὶς δὲν ὑποχρεώνει τὴν "Εὐρώπη" νὰ ἀκολουθήσῃ τὴν Γερμανία. Ἡ Γαλλία καὶ τὸ Βέλγιο ἔχουν τεράστιο ποσοστὸ τῆς ἠλεκτροπαραγωγῆς τους ἀπὸ πυρηνικά. Ὅποιος θέλῃ, εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἀκολουθήσῃ αὐτὸ τὸ μοντέλο.
Τέλος, θὰ περίμενα ὅτι ἡ χρεωκοπία τοῦ 2010 θὰ εἶχε βάλει τέρμα στην τάση τῶν Ἑλλαδιτῶν (τρακαδόρων, ζητιάνων, ἐπαιτῶν, διακονιάρηδων) νὰ δείχνουν μὲ τὰ δάκτυλο ἄλλους ὡς ὑπευθύνους γιὰ τὰ χάλια μας. Τοὐλάχιστον σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν δημόσιο βῆμα.
Μὲ φιλικοὺς χαιρετισμούς,
Γ. Γεωργάνας
ΥΓ. Τὸ (πραγματικὸ) ἀνέκδοτο μὲ τὸν Τοῦρκο (Νταρὸν Ἀτζέμογλου), τὸν Βενεζολάνο (Ρικάρντο Χάουσμαν) καὶ τὸν Ἕλληνα (Γιῶργο Ἀλογοσκούφη) τὸ θυμᾶσθε ; Ὁ Τοῦρκος : Ο Τούρκος: να εκσυγχρονίσει η Ελλάδα τους θεσμούς της, να τους κάνει πιο συμμετοχικούς έτσι ώστε να γίνει πιο εύκολη η δημιουργία πλούτου αλλά και πιο δίκαια η κατανομή του. Ὁ Βενεζολάνος : η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί το ανθρώπινο δυναμικό της και να αυξήσει τις εξαγωγές της. Η διασπορά της να βοηθήσει στη δημιουργία επιχειρηματικών δικτύων στο εξωτερικό. Ὁ Ἕλληνας : να αλλάξει πολιτική η Γερμανία.
Πότε θὰ μάθουμε ;
ΓΓ
Απάντηση: Σε καμιά περίπτωση η στήλη δεν συγκρίνει τη σημερινή Γερμανία με τη ναζιστική περίοδο.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου θα μπορούσαν να συμβούν ανάλογες καταστάσεις (της τυφλής υποταγής σε εγκληματικές και απάνθρωπες μεθοδεύσεις κυριαρχίας και εξόντωσης ανθρώπων...) υπό την επιρροή δημαγωγικών ηγεσιών. Δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε περισσότερο.
Πιστεύω όμως πως την Ευρωπαϊκή Υπόθεση στην Ελλάδα δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε από το ευκαιριακό πρίσμα του "επαίτη" που συνεχώς παρακαλεί για δανεικά και διαγραφές χρεών.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν πρέπει να συναρτούμε τη στάση μας απέναντι σε άλλες χώρες της Ε.Ε. μόνο από αυτά που θεωρούμε "στενά" εθνικά συμφέροντα.
Ως ισότιμοι ευρωπαίοι πολίτες έχουμε την υποχρέωση να προτάσσουμε και αυτό που θεωρούμε ως συλλογικό ευρωπαϊκό συμφέρον ( γεωπολιτικό ή οικονομικό..). Υπό αυτή την έννοια η λειτουργία του Nordstream 2 φαλκιδεύει το μέλλον της ευρωπαϊκής υπόστασης και υπόθεσης…
Η Γερμανία κάνει λάθος και μας βάζει όλους σε κίνδυνο.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr