
Έχει κάποιο δίκιο ο Νικήτας Κακλαμάνης. Η μήτρα της Νέας Δημοκρατίας είναι η λαϊκή, πατριωτική δεξιά, όπως σωστά το επεσήμανε σε πρόσφατη συνέντευξή του διαμαρτυρόμενος για τη μεταγραφή της Εύης Χριστοφιλοπούλου. Και έχει δίκιο να ανησυχεί γιατί η Νέα Δημοκρατία απομακρύνεται λέει από τα νάματα της παραδοσιακής Δεξιάς, καθώς στελέχη από το άλλοτε εκσυγχρονιστικό ρεύμα Σημίτη προσχωρούν στο κόμμα και του αλλάζουν το DNA. Ανησυχεί για τις μεταλλάξεις και είναι απολύτως δικαιολογημένος. Γιατί έτσι, καθώς το κόμμα διευρύνεται, ο δικός του ρόλος και η επιρροή του μειώνονται. Αυτό που ήταν το δικό του σπίτι, έχει γίνει σπίτι και άλλων πολλών.
Αντίθετα όμως, δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί ο Μητσοτάκης. Ούτε η Νέα Δημοκρατία. Γιατί καθώς απομακρύνεται από τις δεξιές παραδόσεις, επεκτείνεται στο κέντρο και η επιρροή της φθάνει πλέον μέχρι και την κεντροαριστερά. Ετσι η μεταλλαγμένη κεντροδεξιά κέρδισε δυο απανωτές εκλογές, έτσι διατηρεί την απόλυτη κυριαρχία του πολιτικού σκηνικού, έτσι εξαερώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατάφερε να κάνει ότι ακριβώς πέτυχε ο Μητσοτάκης. Λίγο το κακό αν ανησυχεί λοιπόν για τις παραδόσεις ο Νικήτας.
Άλλωστε και ο πατήρ της λαϊκής δεξιάς αυτό ακριβώς έκανε και τη δεκαετία του 70, όταν κάλεσε στο κόμμα και υποδέχθηκε τον πατέρα Μητσοτάκη- παρά τα βαρίδια της αποστασίας- αλλά και άλλα στελέχη της τότε Ένωσης Κέντρου. Αν δεν κάνω λάθος μάλιστα, όταν ο Αντώνης Σαμαράς σάλπισε την επιστροφή στις δεξιές αξίες και παραδόσεις και κάλεσε τους οπαδούς να είναι υπερήφανοι που είναι δεξιοί και μόνο δεξιοί, το κόμμα έφθασε στο 18%. Δεν το λες και επιτυχία.
Αντίθετα η απαξιωτική αναφορά του Νικήτα στους κεντρώους ότι ασκούν επάγγελμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, είναι μάλλον άδικη. Τι σημαίνει ότι "το Κέντρο δεν είναι ιδεολογία αλλά επάγγελμα"; Πώς γίνεται μια πολιτική τοποθέτηση να είναι επάγγελμα; Δηλαδή οι δεξιοί πολιτικοί είναι ερασιτέχνες; Οι οπορτουνιστές είναι μόνο στο κέντρο;
Και από πότε είναι καταδικαστέο να αντιλαμβάνεσαι και να προσαρμόζεσαι στις εξελίξεις και να αλλάζεις γνώμη; Να ακούς τα νέα μηνύματα και να αντιλαμβάνεσαι τις νέες τάσεις; Και εν πάση περιπτώσει, αν αποδίδει την ευθύνη για τη δολοφονία του Ιωνα Δραγούμη στο Κέντρο όπως είπε (νομίζω το είπε στα σοβαρά…) που είναι μια μάλλον πολύ πρόχειρη ανάλυση του Εθνικού Διχασμού, υποθέτω θα έχει πολλά να μας πει και για τις ευθύνες της πατριωτικής δεξιάς για την πρόσφατη χρεοκοπία. Η όχι;
Δίκιο έχει και ο Νίκος Ανδρουλάκης που διαμαρτύρεται και θυμώνει. Δίκιο έχει που ενοχλείται που στελέχη "σαρξ εκ της σαρκός" της παράταξης, όπως εσχάτως η κ. Χριστοδουλοπούλου- έχουν προηγηθεί και άλλα βαρύτερα ονόματα- εγκαταλείπουν τον χώρο και προσχωρούν στη Νέα Δημοκρατία. Η στάση τους δείχνει μια απόρριψη του νέου ΠΑΣΟΚ που διαμορφώνει ο κ. Ανδρουλάκης- κάτι σε παλαιό ΠΑΣΟΚ plus- και οι ίδιοι άλλωστε δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους με την αναπαλαίωση. Και με την ηγεσία Ανδρουλάκη. Δεν τους καλύπτει, δεν τους εκφράζει ένας ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα, ναι μεν χωρίς τις εξαλλοσύνες της ριζοσπαστικής, αλλά πιστός στην παράδοση του όχι σε όλα. Χωρίς νέες ιδέες και κυρίως, χωρίς να προκαλεί κανέναν ενθουσιασμό.
Αντίθετα δεν είναι απολύτως κατανοητή η κατηγορία που τους απευθύνει (συμπεριλαμβάνει και τον Λοβέρδο) ότι είναι "δορυφόροι" του Μητσοτάκη. Υποθέτω εννοεί ότι έχουν προσχωρήσει εδώ και καιρό στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ότι έχουν εγκαταλείψεις τις ιδέες τους. Υποθέτω δεν εννοεί ότι λειτουργούσαν ως 5η φάλαγγα εντός του ΠΑΣΟΚ και σε αυτούς χρεώνεται η ευθύνη για την καθήλωση του κόμματος, σε αυτό το μίζερο 12%- 13% που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Είτε όμως έχουν φύγει εδώ και καιρό και απλώς περίμεναν την ευκαιρία να το ανακοινώσουν είτε όχι, το γεγονός είναι ότι το ΠΑΣΟΚ μάλλον δεν τους χωρούσε πλέον. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα του Μητσοτάκη, είναι του Ανδρουλάκη.
Γιατί όσο και αν ηθικολογεί ο κ. Ανδρουλάκης, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, όσο και αν διαμαρτύρονται και οι δύο και επιμένουν στην ανάγκη να μένουμε πιστοί στις ιδεολογικές μας παραδόσεις (ή ανακαλύπτουν συνωμοσίες), η μετάλλαξη της Νέας Δημοκρατίας είναι μια συνταγή επιτυχίας που επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή και να διατυπώνει τη μοναδική πρόταση εξουσίας. Και όσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιμένουν να μην το αντιλαμβάνονται, όσο επιμένουν απλώς να διαμαρτύρονται και εγκλωβίζονται στο στενό κοινό των ορκισμένων οπαδών τους, το φαινόμενο του ενός κόμματος εξουσίας θα είναι το σκηνικό στο οποίο θα εξελίσσεται η πολιτική μας ζωή. Εως ότου προκύψει φυσικά η έκπληξη.
Πηγή: Capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr