H «Aγρια Δύση» των ΗΠΑ

Ήταν πριν περίπου ένα χρόνο, ίσως λίγο παραπάνω, όταν έκανε το γύρο του διαδικτύου ένα ρεπορτάζ σχετικά με κάποιους ψυχικά διαταραγμένους και το πως αυτοί αντιμετωπίζονται στην Ινδία. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι συγκεκριμένοι ασθενείς αντιμετωπίζονταν ενίοτε ως... γκουρού! Το αξιοσημείωτο δεν είναι αυτό βέβαια, αλλά το γεγονός πως σε χώρες όπως η Ινδία περιπτώσεις μακελειών ή ομαδικών φόνων από παράφρονες είναι λίγες, πολύ λιγότερες δε από αντίστοιχες στις ΗΠΑ. Μάλιστα, τα στοιχεία έδειχναν πως η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, οι πάσχοντες από ψυχική νόσο, συμπεριφέρεται πολύ βιαιότερα στην Αμερική.

Δεν γινόταν να μην σκεφτώ το κατά πόσο ο τρόπος ζωής στις ΗΠΑ επηρεάζει πράγματι τη συμπεριφορά των ανθρώπων, πόσο μάλλον των ψυχικά πιο ευάλωτων. Συνομιλώντας με ελληνοαμερικανό ο οποίος χρόνια ζει σε διάφορες πολιτείες της Αμερικής έμαθα πως το περιβόητο "αμερικανικό όνειρο" δεν υφίσταται πλέον, όπως το ξέραμε. Αντίθετα, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα κυρίως από την κρίση και τις συνέπειές της.

Σύμφωνα με την USA Today πριν το 1970 μέχρι και σήμερα οι μαζικές δολοφονίες, περιστατικά δηλαδή όπου φονεύονται πάνω από 12 άτομα, έχουν πολλαπλασιασθεί και ειδκότερα μετά το 2010. Με αποκορύφωμα το μακελειό στο Λας Βέγκας.Το εγκυρότατο δίκτυο ABC ανέφερε πως οι νόμοι για την οπλοκατοχή στη Νεβάδα θυμίζουν την "Άγρια Δύση", το "Wild West", όπως σημείωναν ειδικοί στο δίκτυο.

Φαίνεται, πως ο οικονομικός παράγοντας παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην καθημερινότητα των αμερικανών. Άλλωστε, η οικονομία είναι κινητήριος μοχλός της κοινωνίας. Εντούτοις, για να επανέλθουμε στο αρχικό, ο οικονομικός παράγοντας, λογικά τουλάχιστον, δεν μπορεί από μόνος του να είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για τα λογής μακελειά στις ΗΠΑ, ούτε εξηγεί, πιστεύω, την αύξηση αυτών των περιστατικών. Απαιτείται το κατάλληλο ψυχολογικό υπόβαθρο σε συνδυασμό με μία νοοτροπία.

Για παράδειγμα, ο τελευταίος υπεύθυνος μακελειού ήταν 64 ετών, είχε δύο μικρά αεροπλάνα και δεν αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα. Το αντίθετο, αφού διέθεσε χρήματα για να αγοράσει όπλα και πυρομαχικά αλλά και για να τζογάρει διαρκώς στην πόλη των καζίνο.

Ένα διευρυνόμενο τμήμα έρευνας δείχνει ότι σε πολλές υποθέσεις μαζικών δολοφονιών εμπλέκονται νεαροί, ψυχικά άρρωστοι, περιθωριοποιημένοι λευκοί άνδρες που εξαπολύουν την οργή τους σε τυχαίους πολίτες.

Πόσο περιθωριποιημένοι; Ενδιαφέρον. Ας θυμηθούμε λίγο τον διχασμό στις πρόσφατες εκλογές, ανάμεσα σε Τραμπ και Κλίντον. Ναι, οι ψηφοφόροι που εξέλεξαν τον Τραμπ ήταν αριθμητικά λιγότεροι από εκείνους της Κλίντον, ωστόσο ο "κυριος κορμός" τους ήταν, λευκοί, από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, από ημιαστικές περιοχές, απογοητευμένοι και έτοιμοι για τη λεγόμενη ψήφο της κατάθλιψης! Ήτοι, πολίτες που νιώθουν αποξενωμένοι αλλά και υποδεέστεροι στην ίδια τους τη χώρα. Όλους αυτούς "αγκαλιάζει" η NRA, η National Rifle Association, αλλιώς η Εθνική Ένωση Οπλοκατοχής. Ένα τεράστιο κα πανίσχυρο λόμπι το οποίο στήριζε παραδοσιακά όσους προέδρους και πολιτικούς ήταν κατά του ελέγχου των όπλων. Η NRA έχει επιτύχει το εξώφθαλμα παράλογο, να αλλοιώσει το δικαίωμα που παρέχεται στους πολίτες βάση του Second Amendment. Έχει επιτύχει δυστυχώς να παρουσιάζεται ως λογική ακόμα και διάθεση σιγαστήρων, ως ένα είδος ελευθερίας! "My gun my freedom"! Τα κέρδη της είναι τεράστια, με ακριβοπληρωμένους δικηγόρους, "ακτιβιστές" υπέρ της οπλοκατοχής και του δικαιώματος στην άμυνα και γραφεία σε όλη την επικράτεια.

Να σημειωθεί εδώ πως ο Στίβεν Πάντοκ ζούσε μοναχικά σε έναν οικισμό στο Μεσκίτε της Νεβάδα, σε οικισμό συνταξιούχων, έχοντας ως μεγάλη του αγάπη εκτός από τον τζόγο, τα όπλα.

Το υπόβαθρο λοιπόν είναι έτοιμο και λείπει μόνο το δάχτυλο που θα πιέσει τη σκανδάλη. Αυτόν τον ρόλο τον αποδέχονται όσοι πληρούν τα παραπάνω κριτήρια. Μοναχικοί άνδρες, απογοητευμένοι από την πορεία της ζωής τους σε μία κατάσταση μηδενιστική. Επιθυμούν να εκδικηθούν αλλά και να νιώσουν κάποιοι. Να τιμωρήσουν τους γύρω τους μα και να τους θυμούνται.

Αξιοσημείωτο: Σύμφωνα με τους εγκληματολόγους, οι αυτοκτονίες στις ΗΠΑ βρίσκονται σε καθοδική πορεία. Όχι όμως οι επιθέσεις εναντίον άλλων. Οι δράστες κάνουν τα πάντα για να μην περάσουν απαρατήρητοι. Και τα καταφέρνουν.

Θα συνεχίσουν να το επιτυγχάνουν όσο η Αμερική δεν τολμά να ανοίξει τη συζήτηση σε όλο της το εύρος. Όσο δεν τολμά να αγγίξει την ουσία του προβλήματος. Εφόσον δηλαδή δεν τολμά να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Μέχρι την επόμενη φορά...

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr