Η εκλογική αβεβαιότητα απομακρύνεται...

Δυο εβδομάδες ακριβώς πριν τις εκλογές οι ενδείξεις συγκλίνουν πως το πιθανότερο σενάριο είναι να προκύψει μια συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, ακόμη και από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση με απλή αναλογική...

Το σενάριο της αυτοδυναμίας φαίνεται πως απομακρύνεται, λόγω και της αδυναμίας που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει ένα ποσοστό πάνω από το 30-31% με το οποίο θα μπορούσε να ελπίζει είτε σε μια κυβέρνηση ηττημένων από την πρώτη Κυριακή είτε στη δεύτερη...

Μόνο η απειλή της επανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία φαίνεται ικανή να επανασυστήσει σε πλήρη έκταση το "αντι-ΣΥΡΙΖΑ" μέτωπο της προηγούμενης τετραετίας που οδήγησε στο αποτέλεσμα του 2009. Τούτο θα αύξανε τη συσπείρωση περί τη Ν.Δ.

Στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis, στην εκτίμηση ψήφου και μετά τις αναγωγές που έχουν γίνει η διαφορά ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύεται στο 7,7%.

Αναλυτικά, το κυβερνών κόμμα λαμβάνει ποσοστό 35,4%, ο ΣΥΡΙΖΑ 27,7%, ενώ το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στο 10,7%.

Το ΚΚ σκαρφαλώνει στο 6,6%, το ΜεΡΑ 25 ανεβαίνει στο 4,5%, ενώ η Ελληνική Λύση είναι στο 3,2%.

Με βάση αυτή την έρευνα στις πρώτες εκλογές η Νέα Δημοκρατία θα ελάμβανε 121 έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ 94, το ΠΑΣΟΚ 36, το ΚΚ 23, το ΜεΡΑ 25 15 και η Ελληνική Λύση 11.

Με αυτούς του αριθμούς ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ 25 αθροίζουν 145 έδρες, γεγονός που απομακρύνει το ούτως ή άλλως δύσκολο σενάριο συνύπαρξης ΠΑΣΟΚ με ΜεΡΑ 25.

Από την άλλη, οι 121 έδρες της ΝΔ με τις 36 του ΠΑΣΟΚ σχηματίζουν ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας με 157 βουλευτές από την πρώτη κάλπη.

Ανάλογα ήταν τα στοιχεία της τελευταίας μέτρησης της GPO.

Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας της Metron Analysis ήταν εκείνο που καταγράφει τα όρια της επιρροής των δυο μεγαλύτερων κομμάτων σε σχέση με τις απαντήσεις που αφορούν την θετική ή αρνητική αξιολόγηση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Ως προς την αξιολόγηση των κομμάτων, το 37% κρίνει θετικά την κυβέρνηση και μόνο το 20% θετικά την αξιωματική αντιπολίτευση. Αρνητικά κρίνει το κυβερνών κόμμα το 56% αλλά και 72% τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δικαιολογεί και τη διαφορά που διαχρονικά εμφανίζεται μεταξύ των δύο κομμάτων.

Από την τελευταία αυτή μέτρηση μπορεί να συναχθεί πως η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τα αστάθμητα ευρήματα μάλλον είναι πολύ χειρότερη σε σχέση με αυτή που εμφανίζουν τα σταθμισμένα...

Τούτο όμως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε απειλή για το προβάδισμα της κυβέρνησης. Μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη συσπειρώνεται εκεί γιατί ανησυχεί για το ενδεχόμενο της επανόδου του ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας. Αν κάτι τέτοιο αρχίσει να αποκλείεται από τις μετρήσεις οι ανησυχίες αυτές μπορεί να "ξεθωριάσουν"...

Άλμα επί κοντώ...

Αγαπητέ κ. Στούπα,

Διαβάζω τα άρθρα σας εδώ και χρόνια και είστε απ' τους ανθρώπους που εκτιμώ πραγματικά στον χώρο. Γι' αυτόν τον λόγο δεν μπόρεσα να μη σας γράψω όταν θεωρώ πως κάνετε τόσο λάθος σε ένα σοβαρότατο θέμα όπως αυτό της παιδείας.

Ισχυρίζεστε στο άρθρο σας με τίτλο "Ο πρίγκιψ από τη Νιγηρία κι ο άλλος από το Χάρβαρντ..." ότι λίγο πολύ, η εισαγωγή σε ανώτατες σχολές υποψηφίων που έχουν γράψει κάτω απ' τη βάση του 10, θα υποβάθμιζε το επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τούτο ίσως να ήταν αληθινό αν τα μαθήματα των σχολών αυτών είχαν την παραμικρή σχέση με τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι (πλην κάποιον προφανών εξαιρέσεων). Υποβαθμίζεται άραγε το τμήμα ψυχολογίας απ' τον φοιτητή που δεν ξέρει να μεταφράσει ένα αρχαίο κείμενο στη νεοελληνική ή απ' τον διπλανό του που δεν ξέρει να κλείνει ρήματα στα λατινικά; Υποβαθμίζει ο φοιτητής του μαθηματικού το τμήμα του αν δε γνωρίζει φυσική, χημεία και βιολογία; Τι σχέση έχει ο νοσηλευτής με την έκθεση, ο λογιστής με τη φυσική και ο μουσικός με το "λύω" και το "ειμί";

Οι πανελλήνιες ως θεσμός υποβαθμίζουν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι σύνηθες άλλωστε το φαινόμενο οι μαθητές της δεύτερης και της τρίτης τάξης του Λυκείου να αγνοούν εντελώς τα μαθήματα γενικής παιδείας που διδάσκονται στο σχολείο και να διαβάζουν μόνο τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε πτυχιούχους με μεταπτυχιακά και διδακτορικά να παρκάρουν σε διαβάσεις πεζών και αναπήρων (χωρίς να κατηγορώ μόνο το σχολείο για το φαινόμενο αυτό).

Τι θα έπρεπε να γίνει κατά τη γνώμη μου; Θα έπρεπε οι σχολές των πανεπιστημίων να καθορίζουν οι ίδιες τα μαθήματα που θεωρούν απαραίτητα για να φοιτήσει κάποιος σε αυτές, οι μαθητές να δηλώνουν σε ποια μαθήματα θέλουν να εξεταστούν πανελλαδικά και η εισαγωγή σε αυτές να γίνεται όπως και σήμερα: με βάση το ποιος έγραψε τον καλύτερο βαθμό. Εδώ θα είχε νόημα η συζήτηση γύρω απ' τη βάση του 10. Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε πως πράγματι, ο φοιτητής του μαθηματικού αν δεν έχει γνώσεις μαθηματικών λυκείου, δεν μπορεί να σπουδάσει μαθηματικά. Το να τον εξετάζουμε όμως στη φυσική και τη χημεία είναι εξίσου αξιοκρατικό με το να τον εξετάζουμε στο άλμα επί κοντώ.

Μιας και διανύουμε προεκλογική περίοδο λοιπόν, δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη "φτώχεια" (για άλλη μια φορά) του πολιτικού διαλόγου: το κόμμα νούμερο ένα επιθυμεί διατήρηση της βάσης του 10, το κόμμα νούμερο δύο την κατάργησή της και κανένας απ' τους δύο δεν ασχολείται με την ουσία του θέματος, που είναι το σαθρά δομημένο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όλοι ξέρουμε όμως γιατί συμβαίνει αυτό: τυχόν κατάργηση των πανελληνίων ή μείωση σε 2-3 των μαθημάτων που είναι απαραίτητα για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, θα σήμαινε ταυτόχρονα πως πολλοί καθηγητές φροντιστηρίων και ιδιαίτερων μαθημάτων θα καλούνταν την επομένη να βρουν αλλού δουλειά. Κανένα κόμμα δεν πρόκειται με ένα νόμο και ένα άρθρο, να στείλει στην ανεργία τόσες χιλιάδες ψηφοφόρους, πόσο μάλλον να το ανακοινώσει προεκλογικά. Προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τον κομματικό μας στρατό με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και το σύστημα παραμένει ως έχει: ο γονιός πληρώνει το φροντιστήριο απ' το υστέρημά του, ο μαθητής λαμβάνει γνώση την οποία δε χρειάζεται και δε χρησιμοποιεί ποτέ ξανά μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις, μπαίνει στο πανεπιστήμιο και ξεκινά να μαθαίνει απ' την αρχή.

Αναρωτιέμαι, όλα αυτά τα χρήματα που ξοδεύονται σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα κάθε χρόνο, δε θα ήταν καλύτερα, έστω ένα μέρος αυτών, να κατέλληγε με κάποιο τρόπο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Δε θα την αναβάθμιζε; Δε θα ανέβαζε την ποιότητα των μαθημάτων και την τελική αξία του πτυχίου; Δεν είμαι οικονομολόγος και δε μπορώ να απαντήσω. Ίσως εσείς να απαντήσετε καλύτερα κύριε Στούπα.

Με εκτίμηση

Αλέξανδρος Γιαλαμίδης

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr