X

Η επιστροφή έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις

Τύχη, παραλογισμός και ιδεολογική τύφλωση. Με αυτές τις δυνάμεις παλεύουμε σε όλες τις εποχές.

Γράφει: Μανολης Καψης

Η αλήθεια είναι ότι αλλιώς τα σχεδιάζαμε. Η ελπίδα μας ήταν ότι ύστερα από το "μαρτύριο” της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η χώρα θα έμπαινε σε μία φάση ρουτίνας. Επιτέλους θα ανασαίναμε και το νερό θα έμπαινε στο αυλάκι.

Ονειρευόμασταν να αρχίσουμε να βαριόμαστε ει δυνατόν. Αντ' αυτού βρεθήκαμε να αντιμετωπίζουμε μια επιδημία για την οποία δεν υπάρχει αντίδοτο και εμβόλιο, μια επιδημία που απειλεί τις ζωές μας και φυσικά μας τρομοκρατεί, ενώ την ίδια στιγμή στα σύνορα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες προσπαθούν να εισρεύσουν - ή να εισβάλουν, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός- στην Ελλάδα.

Σε μια μεγάλη ανατροπή της τύχης και των προβλέψεων, το ισχυρό χαρτί του Κυριάκου Μητσοτάκη, δηλαδή η οικονομία, η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, αρχίζει να θολώνει. Η εκτίμηση είναι ότι η ανάπτυξη -εξαιτίας του κοροναϊού- θα παγώσει και ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ομολογεί εμμέσως, ότι οι στόχοι της κυβέρνησης δεν θα επιτευχθούν. Οι εκτιμήσεις των διεθνών οίκων για τις επιπτώσεις της επιδημίας στην Οικονομία τρομάζουν. Οι αγορές καταρρέουν.

Ακόμα μεγαλύτερη ανατροπή, η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το μεταναστευτικό, αποδεικνύεται τώρα το καλό της χαρτί. Η ελληνική κοινωνία συσπειρώνεται γύρω από τον Πρωθυπουργό, που με την πολιτική του προστατεύει αποτελεσματικά τα σύνορα από μια οργανωμένη από την Τουρκία απόπειρα αποσταθεροποίησης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σαρώνει στις δημοσκοπήσεις λόγω μεταναστευτικού και ο Μουτζούρης τρώει τη σκόνη του.

Σε πείσμα των ακραιφνών ορθολογιστών και όσων πιστεύουν ότι η βούληση και η θέληση ορίζουν τις ζωές μας, οι τελευταίες εξελίξεις θυμίζουν σε όσους πιστεύουν στις εκσυγχρονιστικές ουτοπίες, ότι η ενδεχομενικότητα και η τύχη, η απλή τύχη, ορίζουν την πορεία του κόσμου. Οι ανατροπές παραμονεύουν σε κάθε γωνιά της ζωής μας.

Μια δεύτερη υπενθύμιση, εξίσου ισχυρό πλήγμα στις αντιλήψεις των ορθολογιστών, είναι η επιβίωση του παράλογου, του ανορθολογικού ή για άλλους του μεταφυσικού, στις ζωές των ανθρώπων.

Η υπόθεση της Θείας Κοινωνίας είναι ένα καλό παράδειγμα του πόσο ο ανορθολογισμός καλά κρατεί (ακόμα και) στις σύγχρονες κοινωνίες. Γιατροί με περγαμηνές επιστημοσύνης προσπάθησαν τις τελευταίες ημέρες να μας πείσουν ότι δεν κινδυνεύεις από το μυστήριο της μετάληψης. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επίσης επιμένει ότι δεν μπορείς να προσβληθείς από τον κοροναϊό, αφού μεταλαμβάνεις -μεταφυσικά και συμβολικά- το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Την ίδια στιγμή οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιμετωπίζουν τους ξένους σαν εχθρούς, σαν κακοήθεις κοροναϊούς, που μεταφέρουν ασθένειες και απειλούν τη συνοχή και τις αντιλήψεις της Ευρωπαίων. Ο Νίκος Μαρατζίδης σε πρόσφατο άρθρο του στην "Καθημερινή" της Κυριακής, έγραφε για την έκπληξη που του προκάλεσε Τσέχος φίλος του που υποστήριζε ότι οι ξένοι απειλούν τη Χριστιανική ταυτότητα της τσέχικης κοινωνίας. Όταν η Τσεχία έχει δεχθεί μόλις 16 οικογένειες προσφύγων... και σε ποσοστό 75% οι πολίτες της δηλώνουν άθεοι η χωρίς θρησκεία.

Ενδεχομενικότητα, τύχη και παραλογισμός είναι εδώ, ορίζουν και διαμορφώνουν τις τύχες μας. Να προσθέσουμε και κάτι ακόμα. Την ιδεολογική τύφλωση. Για τους ορθολογιστές, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με βάση τη λογική. Δεν είμαι σίγουρος. Όχι πάντως με την κοινή λογική.

Ένα παράδειγμα ανάμεσα σε δεκάδες, είναι η πρόσφατη συνέντευξη της Τασίας Χριστοδουλοπούλου που έτυχε να διαβάσω, από επαγγελματική (φυσικά) διαστροφή. Η πρώην υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής επαίρεται μιλώντας στα "Νέα" για τις επιδόσεις της και όπως λέει, αισθάνεται υπερήφανη που 1 εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες κατάφεραν να περάσουν από τα ελληνικά σύνορα προς την Ευρώπη, τους μόλις 6 μήνες της θητείας της. Τότε που οι πρόσφυγες και μετανάστες "λιάζονταν στην Ομόνοια" αν θυμάστε.

Ουδόλως την προβληματίζει και αδυνατεί να αντιληφθεί, ότι ακριβώς αυτή της η "επιτυχία” είναι εκείνη που οδήγησε στο αυστηρό πλαίσιο της συμφωνίας Ευρώπης- Τουρκίας, που έδεσε τα χέρια της Αθήνας χειροπόδαρα. Ότι ακριβώς αυτή η μεγάλη της "επιτυχία” -που διαφημίζει μάλιστα με ύφος πολλών καρδιναλίων- είναι που οδήγησε στην εξέγερση των ευρωπαϊκών κοινωνιών εναντίον των μεταναστών και προκάλεσε το ερμητικό κλείσιμο των συνόρων. Συν την άνοδο της ακροδεξιάς.

Από κοντά και οι νεολαίοι του κόμματος που προπαγανδίζουν τα ανοιχτά σύνορα, δηλώνουν μουσουλμάνοι και φιλοσκοπιανοί. Η απόλυτη πεποίθησή τους για το δίκαιο των απόψεών τους, τους καθιστά ανίκανους να αντιληφθούν το μέγεθος αλλά και την ουσία των αντιδράσεων.

Τύχη, παραλογισμός και ιδεολογική τύφλωση. Με αυτές τις δυνάμεις παλεύουμε σε όλες τις εποχές.