Η Novartis σε 6 σκέψεις

1. ‘Όπως όλες οι μεγάλες υποθέσεις (από την Siemens και τα μεταλλαγμένα έως τους φορο-παραδείσους και τη Volkswagen), έτσι και αυτή της Novartis έχει διάσταση υπερεθνική και «ενδοκαπιταλιστική»: Αποκαλύφθηκε, όπως όλες, στο πλαίσιο του εμπορικού πολέμου Η.Π.Α-Ευρώπης και σε περιβάλλον παγκοσμιοποίησης. Εδράζεται στις διαβόητες «αθέμιτες πρακτικές» των πολυεθνικών οι οποίες αντιμάχονται σκληρά, ισορροπώντας μεταξύ διεθνούς και εθνικών δικαίων. Και παντού αναζητεί κάθαρση με όρους ελεύθερης αγοράς -μέσω, δηλαδή, των κανόνων ανταγωνισμού. Με άλλα λόγια: Το θέμα Novartis δεν είναι ελληνικό, αλλά παγκόσμιο με «πλοκάμια» και στη χώρα μας. Δεν αναδείχθηκε από κάποιους αριστερούς σερίφηδες, αλλά από τους ποικίλους αντιπάλους της ελβετικής εταιρίας στη Ν. Υόρκη. Και, σε περίπου 10 κράτη, δεν αντιμετωπίζεται ως βέλος σε κομματικές φαρέτρες, αλλά ως βίαιη σύγκρουση οικονομικών γιγάντων από όπου προκύπτει ένα επιχειρηματικό σκάνδαλο δίπλα σε υπαρκτές δυσλειτουργίες των τοπικών αγορών φαρμάκου. Έτσι συμβαίνει στον κόσμο…

2. Αν υπάρχει «ελληνική» εκδοχή του θέματος, αυτή πρέπει να εκκινεί από κάποιες στοιχειώδεις παραδοχές: α. Η υψηλή φαρμακευτική δαπάνη συνοδεύει τη χώρα τουλάχιστον από το 2005 και έπρεπε να καταφθάσει η μισητή Τρόικα για να την μειώσει δραστικά. β. Όπλο εξορθολογισμού υπήρξε η καθιέρωση των γεννοσήμων τα οποία, ωστόσο, πολεμήθηκαν σκληρά από εταιρίες, συντεχνίες, αλλά κόμματα που σήμερα πρωτοστατούν στην υπόθεση. γ. Οι πρακτικές προώθησης των προϊόντων της Novartis ήταν παρόμοιες με των υπολοίπων εταιριών και όλες απευθύνονταν στον ίδιο ευρύ κύκλο γιατρών, φαρμακοποιών, ιατρικών επισκεπτών, ταμείων, αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων. δ. Οι τυχόν κεντρικές αμέλειες για το περίφημο «πάρτι στην Υγεία» θα πρέπει να κατανεμηθούν αναλογικά σε όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 15ετίας. Και σε μία τέτοια περίπτωση, οι περισσότερες ευθύνες θα βάραιναν τις θητείες Καραμανλή και Τσίπρα που, συγκριτικά, εμφανίζουν και τα μεγαλύτερα ρεκόρ δαπανών. Έτσι συμβαίνει στην Ελλάδα…

3. Μία εύλογη νομική αντιμετώπιση του σκανδάλου Novartis στην Αθήνα θα ακολουθούσε, προφανώς, τα αθόρυβα βήματα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των Η.Π.Α. με τη συνδρομή του F.B.I. Θα ερευνούσε, δηλαδή, με ποιους τρόπους η συγκεκριμένη εταιρία διεκδικούσε προνομιακές σχέσεις με χιλιάδες γιατρούς, πώς πριμοδοτούσε τη διάδοση των δικών της προϊόντων έναντι των ανταγωνιστών της, τί σχέσεις ανέπτυσσε με ιατρεία, φαρμακεία, φαρμακαποθήκες, και νοσοκομεία. Πώς χρηματοδοτούσε την προβολή της και αν, πράγματι, με μεθόδους ύποπτες, επηρέαζε την κεντρική τιμολόγηση των φαρμάκων σε βάρος των ανυποψίαστων καταναλωτών των σκευασμάτων της. Η διαδικασία θα ήταν γρήγορη, στοχευμένη, αδιαμφισβήτητη και κυρίως αποτελεσματική και λυτρωτική για τον απλό πολίτη. Ακριβώς όπως αυτή που διεξήχθη πέραν του Ατλαντικού και κατέληξε σε ποινές, πρόστιμα και -κυρίως- σε εταιρικές συμμορφώσεις. Έτσι συμβαίνει στην Αμερική...

4. Παραδόξως, η εδώ διερεύνηση ακολούθησε ...τεθλασμένη πορεία: Τον Μάρτιο του 2017 η Εισαγγελέας Διαφθοράς Ράϊκου καταγγέλλει ότι, λίγο πριν από το πόρισμά της για την Novartis, θυσιάζεται στο βωμό «μεγάλων συμφερόντων», στερούμενη «θεσμικής προστασίας» από τον υπουργό Δικαιοσύνης απέναντι στις διαβολές μιας εφημερίδας. Σε χρόνο-ρεκόρ η δικαστικός αλλάζει, ταυτόχρονα όμως αλλάζει και ...η κατεύθυνση της έρευνας: ενώ έως τότε είχαν εντοπιστεί οι μίζες και οι διαδρομές τους προς γιατρούς και αξιωματούχους, ο πρωθυπουργός βάζει στο κάδρο πολιτικά πρόσωπα, σε συγχορδία με το έντυπο που είχε εκτελέσει την Ράϊκου. Το οικονομικό σκάνδαλο πλασάρεται, πλέον, ως πολιτικό και προς τούτο, μήνες αργότερα, προκύπτουν τρείς (3) φαντομάδες για να ενισχύσουν (ετεροχρονισμένα!) την προαναγγελία του πρωθυπουργού. Καταθέτουν ανά δόσεις, επικαλούνται φήμες αντί στοιχείων και παρατύπως ονομάζονται «προστατευόμενοι» ώστε να αποφύγουν τη βάσανο τεκμηρίωσης των μαρτυριών τους. Όλα αυτά συζητούνται, ένα βράδυ, στον Άρειο Πάγο με κυβερνητικά στελέχη που υποτίθεται ότι έπρεπε να αγνοούν τη δικογραφία. Κι ένας υπουργός, μάλιστα, εκδίδει και απόφαση: «Είναι το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο από ιδρύσεως του κράτους». Έτσι συμβαίνει στις Μπανανίες...

5. Το σύννεφο της Novartis απλώνεται, λοιπόν, πάνω από τη χώρα, επιχειρώντας να την σκεπάσει μαζί με τα προβλήματά της: Τη διαχείριση του Σκοπιανού μετά τους κυβερνητικούς χειρισμούς, τις τριβές στο δίδυμο της εξουσίας και τα ηχηρά συλλαλητήρια. Τον «λογαριασμό» του Γ΄ Μνημονίου, τη φιλολογία για «καθαρή» (αλλά «επιτηρούμενη»!) έξοδο στις αγορές και την επικείμενη νέα επιδρομή στις συντάξεις βάσει του ήδη ψηφισμένου Δ΄ Μνημονίου. Τους φόρους, τα κόκκινα δάνεια και τα μόνιμα capital controls. Τα ζητήματα ασφαλείας που ξεκινούν από σπίτια και δρόμους, διατρέχουν το χάος των πανεπιστημίων, φθάνουν στην εκχώρηση ολόκληρων περιοχών (είτε λέγονται Εξάρχεια, είτε Ζεφύρι), και καταλήγουν σε αμφισβητούμενες αποφυλακίσεις. Την αναταραχή σε Τύπο και Δικαιοσύνη, τους διορισμούς στο Δημόσιο και την προώθηση «φίλιων βαρόνων» που μυρίζουν καπνό, πετρέλαιο ή μπαρούτι και τζογάρουν ηλεκτρονικώς. Τους μετανάστες που έγιναν, πλέον, μόνιμοι κάτοικοι της δυστυχίας. Και την καθημερινότητα που πότε πνίγεται στη Μάνδρα ή στις κηλίδες του Σαρωνικού και πότε ταλαιπωρείται με το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Έτσι συμβαίνει στους πολιτικούς αντιπερισπασμούς...

6. Όταν ένα διεθνές σκάνδαλο αντιμετωπίζεται ως αυστηρά τοπικό και αιφνιδίως αποσυνδέεται από μία έρευνα που είχε ήδη φέρει αποτελέσματα, τότε επί της ουσίας συσκοτίζεται. Και όταν με εξωθεσμικές παρεμβάσεις μεταβάλλεται από οικονομικό έγκλημα σε πεδίο δίωξης πολιτικών αντιπάλων, τότε εκτρέπεται σε σκευωρία. Όταν, επίσης, το πλαισιώνουν «γκρίζες» μέθοδοι (εξόντωση δικαστικών, μάρτυρες-αλεξιπτωτιστές, ισχυρισμοί αντί ντοκουμέντων, επιλεκτική στοχοποίηση κάποιων με εξαίρεση άλλων κ.λπ.), τότε συγχέονται οι ρόλοι ενός πρώην διοικητή της Ε.Υ.Π που έγινε ...υπουργός Δικαιοσύνης μιας (αντίπαλης;) κυβέρνησης. Τέλος, όταν όλα αυτά νομιμοποιούνται με πρωθυπουργική σφραγίδα, τότε σηματοδοτούν οργανωμένο σχέδιο μεταφοράς της πολιτικής αντιπαράθεσης από τα πραγματικά προβλήματα στα αίολα και διχαστικά επιχειρήματα περί «κλεφτών» και «ηθικών πλεονεκτημάτων». Έτσι συμβαίνει στη νότια άκρη της Βαλκανικής στο δρόμο προς τις κάλπες της...

------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr