
Tελικά έγινε. Το περιμέναμε ίσως λίγο αργότερα, ίσως όχι τόσο απόλυτο όσο την περασμένη άνοιξη, αλλά πέσαμε έξω και δεν το αποφύγαμε.
Το νέο lockdown είναι γεγονός και η χώρα βυθίζεται σε ένα δεύτερο γύρο υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικής ανασφάλειας. Με τους πολίτες σαφώς πιο κουρασμένους και με πολύ λιγότερη διάθεση για περιορισμούς και νουθεσίες.
Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν είμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι και αν κάναμε όλα όσα μπορούσαμε για να καθυστερήσουμε την άφιξη του δεύτερου κύματος.
Η εξέλιξη των πραγμάτων δίνει από μόνη της μια αρνητική απάντηση.
Η πραγματική εθνική επιτυχία στην αντιμετώπιση της α’ φάσης της πανδημίας άρχιζε να ξεφτίζει ήδη από τον Ιούνιο με την κατάργηση της ενημέρωσης από τον Σωτήρη Τσιόδρα που "μας αποχαιρέτισε", γιατί όλα πήγαιναν καλά. Μερικά θετικά δημοσιεύματα ξένων ΜΜΕ για τις επιδόσεις της Ελλάδας σε συνδυασμό με μια αντίστοιχη αλλά υπερβολική προπαγάνδα στο εσωτερικό έσπειραν από νωρίς τον εφησυχασμό στην κοινή γνώμη.
Ακολούθησε το οικονομικά επιβεβλημένο –και σωστά- άνοιγμα του Τουρισμού. Όμως αντί να απαιτούμε τεστ κορονοϊού στα χερσαία σύνορα από τις βαλκανικές χώρες που είχαν τότε έξαρση της πανδημίας και δεν κατέγραφαν επαρκώς τα κρούσματά τους λόγω μικρού αριθμού τεστ, κάναμε τεστ σε Βορειοευρωπαίους που έρχονταν με το αεροπλάνο. Τα αποτελέσματα φάνηκαν γρήγορα.
Η διαχείριση των κρουσμάτων στα νησιά ήταν επίσης προβληματική. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί δεν ανακοινώνονταν τα πραγματικά κρούσματα και μάλιστα ανά νησί, αντίθετα βλέπαμε αποφάσεις τοπικού lockdown στην Πάρο με οκτώ κρούσματα σε μια ημέρα, στοιχείο πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Ουδείς γνωρίζει γιατί ο σχεδιασμός για ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς όλο αυτό το διάστημα δεν προχώρησε και ψάχναμε τελευταία στιγμή δανεικά και μεταχειρισμένα λεωφορεία, αφού άρχισε ο συνωστισμός του φθινοπώρου.
Αγνωστο παραμένει τι απέγιναν οι δεκάδες δωρεές προσώπων, εταιρειών, φορέων και οργανισμών, για κρεβάτια ΜΕΘ, καθώς μόνο οι κλίνες που δώρισε η Βουλή στο "Σωτηρία" και αυτές του ιδρύματος Νιάρχος φαίνεται να προχώρησαν. Το ίδιο ισχύει και με τις προσλήψεις, καθώς μπήκε Νοέμβριος για να προχωρήσουν άλλες 300 στο ΕΣΥ με πρόσφατη τροπολογία.
Ακολούθησε εν μέσω τουριστικής περιόδου το β’ κύμα της πανδημίας που στην Ελλάδα ξεκίνησε νωρίς, ήδη από τον Αύγουστο, παρά τον καλό καιρό. Μέσα σε μερικές εβδομάδες η σταθερά αυξητική τάση των κρουσμάτων εξανέμισε ολόκληρο το πλεονέκτημα που κατέκτησε με κόπο η χώρα την άνοιξη.
Λοιμωξιολόγοι όπως ο Νίκος Σύψας ζητούσαν μέτρα ήδη από το Σεπτέμβριο, όπως π.χ. μάσκα υποχρεωτικά μέσα – έξω, αλλά δεν εισακούστηκαν και "εξαφανίστηκαν" από τα ραντάρ των ΜΜΕ.
Η κυβέρνηση βλέποντας να χάνεται ο έλεγχος άρχισε να κατηγορεί σπασμωδικά τους νέους στις πλατείες και να επιμένει στην ακατανόητη προπαγάνδα "τα πάμε τέλεια, είμαστε πολύ καλύτερα από άλλες χώρες".
Ενοχοποιήθηκαν ακόμη και οι λιγοστές πολιτιστικές εκδηλώσεις, την ώρα που οι επίσημες αρχές ακόμη και σήμερα δεν έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι ο κορονοϊός κολλάει και στην Εκκλησία, ειδικά με τη θεία κοινωνία, και ότι όλοι οι ιερείς πρέπει να φοράνε μάσκα.
Και πώς να το κάνουν όταν ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας φιλάει χέρια παπάδων εν μέσω πανδημίας, αλλά την ίδια ώρα απειλεί με πρόστιμο στο ύψους του μισού βασικού μισθού αν ένας φουκαράς δεν στείλει ένα από αυτά τα –παγκόσμιας πρωτοτυπίας- SMS για να κυκλοφορήσει.
Η αυτοκριτική για –αναμενόμενα και ανθρώπινα – λάθη απούσα. Π.χ. όταν η Θεσσαλονίκη έχει οκταπλάσια κρούσματα από την Αθήνα και παίρνονται οριζόντια μέτρα, ίδια στις δύο περιοχές, πρέπει η κυβέρνηση να μας πει αν άργησε στη Θεσσαλονίκη ή αν τα πήρε πολύ νωρίς στην Αθήνα. Τρίτο ενδεχόμενο δεν υπάρχει.
Οι σπασμωδικές κινήσεις ολοκληρώθηκαν με τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα μπούμε σε lockdown και την αναίρεσή τους λίγες ώρες αργότερα, την ανακοίνωση νέων μέτρων κάθε 3-5 μέρες και τελικά την επιβολή ενός νέου lockdown, ίδια περίοδο με τις χώρες της βόρειας Ευρώπης που έχουν κρύο εδώ και 1,5 μήνα.
Από το "τα πάμε τέλεια" μέχρι το "τα κλείνουμε όλα" μερικές ημέρες λαϊκισμού δρόμος.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά και ο προβληματισμός εύλογος. Ακόμη περισσότερο όταν η κυβέρνηση δείχνει να μην κατανοεί ότι αυτή τη φορά μπορεί να εισπράξει πραγματικό πολιτικό κόστος, πέρα από το βαρύ κόστος σε ανθρώπινες ζωές και την οικονομία.
Ούτε μπορεί να επαναπαύεται στο ότι η –αξιωματική κυρίως- αντιπολίτευση είναι κατώτερη των περιστάσεων και προσπαθεί να πείσει ότι για το β’ κύμα κορονοϊού που σαρώνει την Ευρώπη φταίει ο Μητσοτάκης ή ότι θα λυθούν τα προβλήματα με υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, όπως π.χ. είχε ο Τσίπρας τον… Πολάκη.
Η πραγματικότητα είναι, όπως πάντα πεισματάρα, οι μιντιακές δοξολογίες δεν επαρκούν και τα εσωτερικά προβλήματα της κυβέρνησης με τα αλληλοαδειάσματα υπουργών αρχίζουν να φαίνονται.
Αλλά είπαμε: "Φταίνε οι νέοι που πίνουν μπύρες στις πλατείες. Η χώρα πάει τέλεια. Το λένε και τα διαγράμματα του Πέτσα". Ποιο lockdown;
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr