Το πρόβλημα των Κόκκινων Στεγαστικών Δανείων και η προοπτική των μαζικών πλειστηριασμών, αποτελούν σήμερα ένα μεγάλο παράγονται κοινωνικής αναστάτωσης και βεβαίως μία από τις αιτίες( όχι την κυριότερη) κλονισμού του τραπεζικού συστήματος.
Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία πρέπει να σχεδιάσει το πλαίσιο επίλυσης του προβλήματος, με κοινωνική ευαισθησία, και ρεαλισμό.
Το πρόβλημα έχει τη ρίζα του, στην περίοδο της Διακυβέρνησης της ΝΔ, όπου είναι ενδεικτικό ότι αυξήθηκαν κατά 284%, οι χορηγήσεις από τις Τράπεζες στεγαστικών Δανείων και 271%, καταναλωτικών Δανείων. Μάλιστα την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε τόσο η φούσκα της τιμής της αξίας των ακινήτων, τα οποία σήμερα έχουν απωλέσει μεγάλο μέρος της εμπορικής τους αξίας ( μολονότι ο δανειολήπτης καλείται να εξοφλήσει ένα Δάνειο αναφερόμενο σε ανύπαρκτες εμπορικές αξίες), όσο και η τάση χρηματιστηριακά προϊόντα να πωλούνται να ως δανειακά προϊόντα ( Δάνεια σε Ελβετικό Φράκο).
Κατά την εκδήλωση της κρίσης, το ΠΑΣΟΚ, προστάτευσε με το Νόμο 3869/2010, την πρώτη κατοικία των Ελλήνων. Προστασία που αφαιρείται επί της ουσίας για τη Μεσαία Τάξη, με τις διατάξεις του Τρίτου και επαίσχυντου Μνημονίου, της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ ΑΝΕΛ.
Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, διαμόρφωσαν τους διαχρονικούς όρους εμπλοκής των funds, στην αγορά των Στεγαστικών Δανείων, ώστε να καθίσταται επιτακτικός ένας άθλος απομειώσής τους κατά 40%, στην επόμενη διετία ώστε να αποτραπούν οι μαζικοί πλειστηριασμού.
Οι εμπρηστές δεν μπορούν να γίνουν πυροσβέστες
Είναι εφικτή η κατάστρωση μίας πολιτικής αντιμετώπισης του Προβλήματος; Ασφαλώς.
Τα στεγαστικά Δάνεια αποτελούν το 35% του όγκου των άληκτων Δανειών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Δανειοληπτών έχει μεσαίες και μικρές οφειλές και αντιστοίχως μεσαία και μικρά. Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι περίπου το 10% των δανειοληπτών, που κατέχουν και μεγάλο όγκο, των δανείων και αφορούν μεγάλα Δάνεια για την απόκτηση ιδιαίτερα μεγάλων περιουσιών.
Το πάγωμα των οφειλών για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες
- Ρυθμίσεις με κλασματική δόση, που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες του δανειολήπτη ( συσχέτιση με υποχρεώσεις στο σύνολο των Τραπεζών και σε Ασφαλιστικά Ταμεία και Εφορία)
- Αναδιάρθρωση των Δανείων με χρησιμοποίηση του Εργαλείου του διαχωρισμού και του παγώματος της οφειλής, ώστε ο Δανειολήπτης να εξοφλεί την εμπορική αξία του Ακινήτου, εντόκως και ως αντάλλαγμα να λαμβάνει τη διαγραφή σταδιακά του παγωμένου μέρους της οφειλής.
- Ισότιμη αντιμετώπιση όλων των Στεγαστικών Δανείων ( και αυτών με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου), μέσω των Πιστωτικών Ιδρυμάτων με χαμηλά επιτόκια ρυθμίσεως σε σχέση με το 6% που διαπραγματεύονται σήμερα οι Τράπεζες.
- Παράταση της ισχύος του Νόμου 3869/2010, με νομοθετικές βελτιώσεις.
Αυτοί είναι και οι βασικοί άξονες που παρουσίασε ως πλαίσιο προτάσεων η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρόσφατα.
Η υιοθέτηση αυτού του πλαισίου, καθιστά απόλυτα ρεαλιστική την απομείωση και των στεγαστικών κόκκινων Δανείων προσφέροντας στον δανειολήπτη βιώσιμες λύσεις αλλά και στο Τραπεζικό σύστημα άμεση βελτίωση των δεικτών του.
Το μείζον θέμα, είναι να αντιληφθεί η κοινωνία αλλά και οι δυνάμεις της αγοράς, ότι το μεγάλο θέμα αυτό μπορεί να λυθεί μόνο συνεργατικά και με Δίκαιο Καταμερισμό του κόστους επίλυσής του.
Δεν είναι λύση, ούτε οι Τράπεζες να είναι νεκροζώντανες, και να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη, ούτε οι μαζικοί πλειστηριασμοί, που θα οδηγήσουν σε διάρρηξη τον κοινωνικό ιστό και εν τέλει την Ελληνική Οικονομία σε κατάρρευση.
* Ο Παντελής Καμάς είναι Δικηγόρος, μέλος της Επιτροπής ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ