Ή ΣΥΡΙΖΑ ή φτωχός και άρρωστος

Ο ένας έγραψε ότι "η εβδομάδα που πέρασε μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η εβδομάδα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές". Ο άλλος έγραψε ότι η στρατηγική "ταιριάζει περισσότερο στην πολιτική ψυχοσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο στις πολιτικές του ανάγκες". Και ο τρίτος σχολίασε ότι "δεν μπορείς να καλύψεις μια τρύπα στο νερό με μια άλλη τρύπα στο νερό". Γενικώς δηλαδή δεν υπήρξε και μεγάλος ενθουσιασμός. Ας πούμε μια επιφύλαξη.

Ολοι αναρωτιούνται πάντως τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Αλέξης Τσίπρας και αποφάσισε μετά την πρόταση δυσπιστίας που ήξερε ότι θα πέσει στο κενό, να καλέσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αποχωρήσει από τις ψηφοφορίες της Βουλής. Τρεις σκασίλες είχε ο Μητσοτάκης, η μία ήταν αν θα ψηφίσει ο Σπίρτζης τις νέες παροχές.

Το περίεργο είναι ότι έχουν όλοι δίκιο. Οι πρωτοβουλίες ήταν μια τρύπα στο νερό, που μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές για το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά σε κάθε περίπτωση ταιριάζουν με την ψυχοσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά θα μπορούσαν να το διατυπώσουν και αλλιώς όμως. Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν.

Συζητώντας στο τηλέφωνο με συνάδελφο, έμπειρο πολιτικό συντάκτη του ρεπορτάζ ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον ρώτησα γιατί κάνει την πρόταση δυσπιστίας ο Αλέξης Τσίπρας, μου έδωσε μια αφοπλιστική απάντηση. "Κάτι πρέπει να κάνει", μου απάντησε. Και είχε κι αυτός δίκιο. Όταν έχεις φθάσει στα άκρα την αντιπαράθεση για τις υποκλοπές, όταν θέτεις διλήμματα του τύπου ή Μητσοτάκης ή Δημοκρατία, αφού έχεις κινητοποιήσει το κόμμα και έχεις βγει στα κάγκελα καταγγέλλοντας την εκτροπή, "κάτι πρέπει να κάνεις". Δεν μπορείς μετά να πεις, συγνώμη, δεν έχω ετοιμάσει άλλες ατάκες, πάμε να συνεχίσουμε τις business as usual. Θέλει μια κορύφωση.

Διαφορετικά πιάνεσαι από τα μαλλιά σου, όπως πιάστηκαν οι Ραγκούσης και σία, αφού ανακάλυψαν ότι οι δημοσκοπήσεις στην Κύπρο έπεσαν έξω για την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη και ελπίζεις ότι έτσι θα συμβεί και στην Ελλάδα.

Και τι απέδωσε η κορύφωση; Τι απέδωσε η καταγγελία ότι αν συνεργαστεί ο Ανδρουλάκης με τον Μητσοτάκη, θα είναι αποτέλεσμα εκβιασμού; Πόσο βοηθάει τον ΣΥΡΙΖΑ η αποχώρηση από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες; Πόσο τον ωφελεί τελικά η ακραία πόλωση;

Ο ένας έγραψε ότι "όταν λες ότι επιδιώκεις μια συμμαχική κυβέρνηση το πρώτο που κάνεις είναι να προσπαθείς να στήσεις "γέφυρες" με τα όμορα κόμματα. Με τα περί εκβιασμού του Ανδρουλάκη, υπονόμευσαν μόνοι τους την αξιοπιστία μιας τέτοιας λύσης." Ο άλλος έγραψε ότι "όταν ο πρόεδρος του κόμματος ανακοινώνει την αποχώρηση από τις ψηφοφορίες της Βουλής, θυμίζει τον ακτιβισμό των πλατειών και των δημοψηφισμάτων… αντισυσπειρώνει έτσι όσους κάποτε συγκρότησαν το αντι- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, σε μια περίοδο μάλιστα που αυτό έμοιαζε να ατονεί, περιορίζοντας έτσι ουσιαστικά τη φθορά που θα μπορούσε να έχει η Ν.Δ." Και ο τρίτος συνόψισε τη στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ με έναν σχεδόν απλοϊκό τρόπο:

"Χωρίς κέρδος κέρατα δηλαδή. Διότι τι κέρδισε από αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ; Εμφανώς τίποτα, μάλλον ζημιωμένος βγαίνει. Ο λόγος είναι προφανής. Στην πολιτική δεν αρκεί να σου προκύψει μια ευνοϊκή συγκυρία, πρέπει να ξέρεις και να την εκμεταλλευτείς. Κάτι στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει διαχρονικά την ανεπάρκειά του".

Αλλά ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας δεν απογοητεύεται έτσι εύκολα και ας λένε οι Κασσάνδρες. Να προχθές στη Θεσσαλονίκη, ίσως διέκρινε ότι το σύνθημα "Δημοκρατία ή Μητσοτάκης" δεν πουλάει πολύ και έριξε και το άλλο σύνθημα. Το εναλλακτικό. Υπάρχει και το δίλημμα "ΣΥΡΙΖΑ ή αισχροκέρδεια" είπε στους συγκεντρωμένους οπαδούς του, που ίσως μάλιστα εμπλουτιστεί στο μέλλον και με άλλα κρίσιμα διλήμματα. ΣΥΡΙΖΑ ή δυστυχία για παράδειγμα, ΣΥΡΙΖΑ ή φτωχός και άρρωστος, που δένει και με την πανδημία και με τον πληθωρισμό.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr