Η χώρα του "πάμε και όπου βγει"

"Πάρε με όταν φτάσεις". Η φράση μετά το σοκαριστικό δυστύχημα με τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη που μετατράπηκε σε σύνθημα που ραγίζει καρδιές.

"Πάμε και όπου βγει". Η φράση που άκουσε επιβάτης από το προσωπικό του τρένου λίγο πριν την μοιραία σύγκρουση. Και που αποτυπώνει την άσχημη εικόνα της Ελλάδας που (νομίζαμε ότι) είχαμε ξεχάσει.

Το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία ανέδειξε όλες τις παθογένειες του ελληνικού κράτους στον τομέα αυτό: Ανευθυνότητα, προχειρότητα, γραφειοκρατία, ανικανότητα, ανεπάρκεια, ανοργανωσιά, σκάνδαλα, κακοδιαχείριση και τελικά μια καταστροφή με 57 νεκρούς που μόνο αναπόφευκτη δεν ήταν.

Όσο "επιτελικό κράτος" και αν προπαγανδίσει η σημερινή κυβέρνηση, όσες ψηφιακές εφαρμογές και να φτιάξει ο υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης, καταλήξαμε πάλι στο "αυτή είναι η Ελλάδα" που έλεγε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Αυτή τη φορά δεν είχαμε φυσική καταστροφή με ένα κράτος ανίκανο να αντιδράσει. Είχαμε το ανίκανο κράτος που με ευθύνη του οδήγησε στο θάνατο 57 ανθρώπους.

Η συγγνώμη του πρωθυπουργού καλοδεχούμενη, αλλά δεν ακούγεται πειστική όταν τέσσερις ημέρες πριν είχε βγάλει πόρισμα ότι για όλα φταίει ο σταθμάρχης. Ούτε όταν συστήνεται ελεγκτική επιτροπή από τον ελεγχόμενο (κυβέρνηση) για να ερευνήσει τι έγινε, στην οποία θα συμμετείχε ο (επίσης ελεγχόμενος) πρώην επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ την περίοδο 2010-2015. Ούτε η κυβέρνηση "θα αποδώσει άμεσα και δίκαια τις ευθύνες", όπως είπε ο μπερδεμένος υπουργός Άκης Σκέρτσος. Ευθύνες θα αποδώσει, όπως πάντα, η δικαιοσύνη. Η δουλειά της κυβέρνησης είναι να τις αναλαμβάνει.

Η κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ) επίσης αμφιλεγόμενη, καθώς κυβέρνησε τα προηγούμενα 4,5 χρόνια, στον ΟΣΕ επικρατούσε, όπως φαίνεται, η ίδια τραγική κατάσταση και επί των ημερών της διαφήμιζε στην εμποροπανήγυρη της ΔΕΘ τρένα "Ασημένια Βέλη" σε ένα δίκτυο ανεπαρκές για μεγάλες ταχύτητες.

Οι παραιτήσεις του αρμοδίου υπουργού Κ. Καραμανλή και των επικεφαλής των ΟΣΕ-ΕΡΓΟΣΕ ήταν απαραίτητες, αλλά χωρίς να δοθούν δημοσίως εξηγήσεις από τους ίδιους για το τι δεν έγινε σωστά στον σιδηρόδρομο, δίνουν την εντύπωση υπεκφυγής και όχι πραγματικής ανάληψης ευθύνης.

Το εθνικό πένθος των 57 νεκρών θα κρατήσει καιρό, στο μεταξύ όμως η ελληνική πολιτεία οφείλει να κάνει δύο πράγματα:

Πρώτον, να ερευνήσει, να εξηγήσει διεξοδικά και πειστικά τι έγινε και φτάσαμε το 2023 να εξαρτάται από έναν άπειρο σταθμάρχη η ζωή εκατοντάδων επιβατών τρένων. Ποιοι και γιατί τον τοποθέτησαν σε αυτή την θέση; Πώς γίνεται δύο τρένα να βαδίζουν για μετωπική σύγκρουση και να μην υπάρχει ένα ηλεκτρονικό σύστημα που να το "βλέπει" και να το εμποδίζει; Η πολιτεία δεν πρέπει να καθυστερήσει, να πελαγοδρομήσει, να κουκουλώσει, να συμψηφίσει και τελικά να "ξεχάσει".

Δεύτερον, να φροντίσει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ποτέ ξανά. Ολοκληρώνοντας τα έργα, ξεκαθαρίζοντας το δαιδαλώδες και αμαρτωλό πλαίσιο συμβάσεων και ενστάσεων που απαιτούν δέκα χρόνια για να μπει ένα ηλεκτρονικό σύστημα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης στη μία και μοναδική (ουσιαστικά) γραμμή τρένου στην Ελλάδα. Πόσοι άλλοι σταθμάρχες σαν τον συγκεκριμένο υπάρχουν και πού; Πώς θα ξαναμπεί κάποιος σε τρένα που βαδίζουν στα τυφλά χωρίς κανείς να ξέρει αν θα συγκρουστούν επειδή π.χ. λιποθύμησε ένας σταθμάρχης;

Αναρίθμητα τα ερωτήματα. Ας ξεκινήσουν λοιπόν οι αρμόδιοι να δίνουν εξηγήσεις για το τι συνέβη. Κατά προτίμηση, χωρίς να δέρνουν όσους ρωτούν "γιατί" και όσους ανάβουν κεριά στο Σύνταγμα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr