Η Χρυσή Αυγή της Αριστεράς

Η εικόνα του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ να προπηλακίζεται και να εξευτελίζεται από αυτόκλητους τιμωρούς-οπαδούς της επαναστατικής δράσης, ήταν για όλους εμάς μια γροθιά στο στομάχι. Με εξαίρεση ίσως την βουλευτή Γκαρά. Ήταν τόσο σκληρή και αποτρόπαια η εικόνα, που ενδεχομένως να λειτουργήσει όμως και θετικά. Να δώσει τέλος στην ανοχή που επιτρέπει τα τελευταία 40 χρόνια, σε ομάδες τραμπούκων μέσα στα πανεπιστήμια, να εφορμούν από τα στέκια που βρίσκονται στα υπόγεια των ΑΕΙ και να επιβάλουν τον δικό τους τραμπούκικο νόμο, υπερασπιζόμενες υποτίθεται τα ιδανικά της αριστεράς. Η κατάργηση του ασύλου είναι προφανές ότι δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται και αστυνόμευση.

Προϋπόθεση όμως είναι να αποδεχτεί το πρόβλημα και η ίδια η αριστερά. Το άλλο μισό της ελληνικής κοινωνίας. Όπως συνέβη και με τη 17 Νοέμβρη, με τη δολοφονία Μπακογιάννη. Ήταν η επίθεση καμπή, που σόκαρε τους πάντες και διέλυσε τους μύθους της αριστεράς για τους κοινωνικούς αγωνιστές, που απλώς έχουν επιλέξει έναν λάθος τρόπο να προβάλουν τις διεκδικήσεις τους. (Ήταν η εποχή που η "Ελευθεροτυπία" δημοσίευε άρθρο με τίτλο: "Ακου με, ένοπλε σύντροφε” αν θυμάστε).

Και αυτή ήταν η δολοφονία που διέλυσε την υποβόσκουσα συμπάθεια -ναι, συμπάθεια- ενός μέρους της ελληνικής κοινωνίας, για τους γελοίους τρομοκράτες τύπου Ξηρού.

Δεν είναι ακόμα αυτονόητο. Δεν ήταν μόνο η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γκαρά, που εξερράγη με την επικήρυξη των δραστών και διαμαρτυρήθηκε με οργή -κάνοντας λόγο για "καταδότες”- για το ότι οι πολίτες καλούνται να κάνουν το αυτονόητο. Να δώσουν δηλαδή πληροφορίες στην Αστυνομία για τη δράση των τραμπούκων, έστω και αν όλοι μας εκφράζουμε επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του μέτρου, που μάλλον την επικοινωνία εξυπηρετούσε.

Πιο σοβαρά πρόσωπα, όπως για παράδειγμα ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης, επίσης εξερράγη όταν ετέθη θέμα για το "χρώμα” των τραμπούκων των πανεπιστημίων. Η τοποθέτηση του Νίκου Φίλη είναι χαρακτηριστική για την αμφιλεγόμενη στάση της επίσημης αριστεράς απέναντι στην αριστερή βία. Κάτι ανάμεσα σε άρνηση της πραγματικότητας και εθελούσια τυφλότητα.

"Υπάρχει αλήθεια όργιο τρομοκρατίας στα πανεπιστήμια, αναρωτιέται ο κ. Φίλης; Και απαντά: Όχι, δεν υπάρχει! Είναι ψευδής αυτή η εικόνα. Υπάρχουν τραμπούκοι και αλητήριοι που μπαίνουν μέσα και δημιουργούν επεισόδια; Οχι Γιάννης, Γιαννάκης δηλαδή και εύκολα διακρίνει κανείς μια προσπάθεια υποτίμησης του προβλήματος. Απλώς "μπαίνουν μέσα και δημιουργούν επεισόδια” οι αλήτες. Λίγο το κακό.

Ακολουθεί η άρνηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος: "Τι διατυμπάνιζε όμως η Νέα Δημοκρατία εδώ και χρόνια; Ότι φταίει το άσυλο! Ποιος ήταν ο πρώτος νόμος που ψήφισε, μόλις εκλέχτηκε κυβέρνηση, συνέχισε ο Νίκος Φίλης; Η κατάργησή του, για να μπαίνει (μας έλεγε) η αστυνομία ελεύθερα και να κάνει το καθήκον της! Και τι αποδείχθηκε με την προχτεσινή αγριότητα; Ότι το ζήτημα δεν είναι η αστυνόμευση.”

Το γεγονός ότι οι τραμπούκοι της επαναστατικής αριστεράς ξεκίνησαν την έφοδό τους από το "αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ” είναι για το Νίκο Φίλη μια λεπτομέρεια. Όπως και ότι ανάλογα στέκια υπάρχουν σε όλες τις σχολές, σε όλα τα ΑΕΙ ανά την Ελλάδα και ουδείς τολμά να αντιδράσει. Παρά την άρση του ασύλου.

Σημειώστε ότι το στέκι της ΑΣΟΕΕ, είχε διαλυθεί σε μια παλαιότερη επέμβαση της Αστυνομίας και φυσικά στήθηκε ξανά μέσα στη Σχολή χωρίς κανείς να τολμά να το καταγγείλει. Ναι λοιπόν, το ζήτημα είναι η αστυνόμευση. Η κατάργηση του ασύλου δεν αρκεί.

Τι μπορεί να γίνει τώρα; Αν πιστέψουμε τον Νίκο Φίλη αρκεί η αυτοοργάνωση των φοιτητών. Θυμίζει κάτι από τις αφέλειες του Γιάνη Βαρουφάκη, η τοποθέτηση του πρώην υπουργού Παιδείας. "Στο πανεπιστήμιο χρειάζεται κλίμα περιφρούρησης και κανόνων, από την ίδια την κοινότητά του. Υπάρχει διεθνής εμπειρία, τα πανεπιστήμια έχουν αυτοτέλεια, μπορούν να οργανωθούν μαζί με τους φοιτητές και να λύσουν τέτοια ζητήματα.” Μπούρδες. Σε όλα τα πανεπιστήμια του εξωτερικού υπάρχουν σεκιούριτι -ήδη από τον καιρό που σπουδάζαμε εμείς και πάνε από τότε 40 χρόνια...- που ελέγχουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει και φυσικά δεν επιτρέπουν τη λειτουργία αυτοδιαχειριζόμενων στεκιών από αναρχικούς και αντεξουσιαστές. Τόσο απλό.

Και ακολουθεί η άρνηση της πραγματικότητας. Για την "φασίζουσα αριστερά”.

"Ήταν… αριστεροί οι δράστες της επίθεσης στον πρύτανη, διερωτάται ο Νίκος Φίλης; Αναρχικοί ισχυρίζονται ότι ήταν, καρικατούρα αναρχικών θα έλεγα εγώ, που το μόνο που κάνανε ήταν να επιβάλουν τη δική τους αυθαίρετη εξουσία και να βλάψουν το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ήταν η αθλιότητα στην οποία προέβησαν, βγαλμένη μέσα από τις παραδόσεις της Αριστεράς και των αγώνων της; Καμία απολύτως σχέση, ακόμα και με τις παραδόσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς... Εμένα μου θύμισε βαθιά Δεξιά, κράτος του 1960, τότε που η εμφυλιοπολεμική ακόμα αστυνομία έβαζε ταμπέλες "είμαι γαϊδούρι", "είμαι τέντι μπόις" στους νέους και τους προπηλάκιζε στο δρόμο.”

Υποθέτω στις "παραδόσεις” της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είναι και οι νεκροί της Μαρφίν, αλλά ο Νίκος Φίλης δεν θέλει να τους θυμάται. Ούτε τα θύματα της 17 Ν, που ως γνωστόν ήταν οργάνωση της άκρας δεξιάς και ουχί της αριστεράς... Τώρα γιατί οι ίδιοι οι τραμπούκοι της επίθεσης διατυμπανίζουν την αριστερή τους ταυτότητα είναι ένα άλλο ερώτημα, αλλά ας μην βάλουμε δύσκολα στον πρώην υπουργό.

Η άρνηση της πραγματικότητας συνοδεύεται από μια άρνηση φυσικά, για τη λήψη μέτρων που θα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Οποιαδήποτε επέμβαση της αστυνομίας είναι αυταρχισμός, αστυνομοκρατία και καταστολή.

Τελευταίο παράδειγμα της στρεβλής αντίληψης του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημόσια τάξη, η απίθανη ιστορία με τους αστυνομικούς των ΜΑΤ που έδειραν λέει ένα 5χρονο παιδάκι. Προφανώς το μπέρδεψαν με τρομοκράτη, μέλος της ομάδας "πιπίλες της φωτιάς”.

Το θέμα συγκλόνισε τον ΣΥΡΙΖΑ, ευαίσθητους αριστερούς ακτιβιστές και τα social media. Μια ακόμα απόδειξη του αυταρχισμού της "χούντας του Κούλη” που θα έλεγε και ο Πολάκης. Ακόμα και ο σοβαρός υποτίθεται Νίκος Φίλης υιοθέτησε την απίθανη αυτή ιστορία…

Για να αποδειχθεί τελικά ότι η γιαγιά του παιδιού διαμαρτυρήθηκε στην αστυνομία για τα χημικά που έπεσαν στο Γαλάτσι -στη γνωστή επέμβαση της αστυνομίας- και προκάλεσαν αλλεργία στο παιδί. Αφού η γιαγιά με το παιδί πέρασαν από το σημείο της σύγκρουσης των ΜΑΤ με τους αναρχικούς, λίγη ώρα μετά.

(Ακολουθεί η διόρθωση της είδησης από την Αυγή: Δεν χτυπήσαμε το 5χρονο, δακρυγόνα του ρίξαμε, δηλώνει η ΕΛ.ΑΣ.)

Οσο η αριστερά θα αρνείται το πρόβλημα, θα κλείνει τα μάτια στην βία των ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, στους χρυσαυγίτες της αριστεράς, τόσο θα αρνείται και τις λύσεις.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr