Η Ζωή πρωθυπουργός

Η Ζωή ετοιμάζεται λέει να γίνει πρωθυπουργός και το δουλεύει καθημερινά. Κάτι είχα υποψιαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αλλά…

Πώς ακριβώς το δουλεύει δεν διευκρίνισε, αλλά υποθέτω απέναντι από έναν καθρέφτη. Γιατί όχι; Δικαίωμά της.

Τα κακά νέα είναι όμως ότι το συζητάει με τον εαυτό της (σ.σ. και μόνο η φράση "το συζητάω με τον εαυτό μου" είναι νομίζω αποκαλυπτική για την ψυχική της συγκρότηση), γεγονός που σημαίνει ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ώστε να τα βρουν οι δύο τους. Αν μπορεί κανείς να συνεννοηθεί με τη Ζωή (εκτός από τον Διαμαντή εννοείται).

Η προφυλάκιση λοιπόν του Κυριάκου Μητσοτάκη θα καθυστερήσει λίγο -κάντε υπομονή- ώστε να ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες της Ζωής. Ελπίζω μόνο να μην την προλάβει ο Κασσελάκης που και αυτός ετοιμάζεται. Αυτός κάνει εντατικά μαθήματα πρωθυπουργικής στο "bongiorno" και κάτι σεμινάρια στην Τσιμτσιλή. Και μετά θα αναλάβει. Να οργανωθούμε όμως, παιδιά. Λίγη οργάνωση.

Ναι, το ομολογώ, παρακολούθησα τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Άλφα και στον Σρόιτερ. Όχι από καμία νοσηρή επιθυμία φυσικά, αλλά αυστηρά για λόγους επαγγελματικούς. Άντεξα περίπου μέχρι τη μέση της εκπομπής. Έως το σημείο που δηλώνει ότι προετοιμάζεται για πρωθυπουργός. Και νιώθει πολύ μεγάλη ευθύνη και συγκίνηση παρακαλώ. (Νομίζω ότι το έχει πιστέψει.)

Προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό στη Ζωή Κωνσταντοπούλου που αρέσει στον κόσμο, γιατί φαίνεται σαφώς ότι αρέσει στον κόσμο. Προκύπτει από όλες τις δημοσκοπήσεις. Στη συνέντευξή της -σε ένα στιλ παράδοξης οικειότητας με τον παρουσιαστή, με τον οποίο μιλούσαν στον ενικό σαν να είναι παλιόφιλοι και παλιοσειρές, γεγονός που δεν επέτρεπε φυσικά ούτε σκληρές ερωτήσεις ούτε την επιμονή του δημοσιογράφου σε άβολες ερωτήσεις- σε όλη τη συνέντευξή της, δεν άκουσα ούτε μια ιδέα, ούτε μια πρόταση, κάτι που να εξηγεί γιατί μετέχει στην πολιτική, πέρα από την ακόρεστη φιλοδοξία της.

Υπήρχε όμως βολονταρισμός και η αποθέωση, τόσο από την ίδια όσο και από τον φίλο της δημοσιογράφο, της προσωπικότητάς της. Η Ζωή δουλεύει σκληρά, η Ζωή είναι αποφασιστική, δεν κάνει πίσω, νιώθει την ευθύνη, η Ζωή δεν θα εγκαταλείψει τη μάχη, είναι ειλικρινής, κοντά στον απλό κόσμο (που του έχει δώσει ακόμα και το τηλέφωνό της), είναι ταπεινή και μετριόφρων και σε κάθε περίπτωση έχει θητεύσει και ως Πρόεδρος της Βουλής και έχει παράξει έργο. Θα βάλει φυλακή τον Μητσοτάκη, θα χώσει στο λαγούμι τον Τσίπρα, θα αποκαλύψει την αλήθεια για την οποία διψάει ο κόσμος.

Όταν μιλάει για κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό της, σπανίως, αναφέρεται κυρίως στο παρελθόν -γιατί προφανώς δεν έχει κάτι να πει για το μέλλον- και στα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τσίπρα. Μόνο και μόνο για να αντιπαραβάλει τη δική της ειλικρίνεια και ανυπότακτη στάση, με την προδοτική στάση του πρώην πρωθυπουργού, που "ξεπούλησε" την εντολή του δημοψηφίσματος και κατ' εντολή του ΝΑΤΟ και του Τραμπ, έφερε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν την ενδιαφέρουν τα νομίσματα και κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα για την "κωλοτούμπα". Ακούγοντάς την να εξηγεί ότι η έξοδος από το ευρώ και την Ευρώπη δεν θα ήταν και μια τόσο μεγάλη καταστροφή -μεγαλύτερη σημασία έχει να μην προδώσεις τον λαό και την επιθυμία του, εξηγεί- ένιωθα ότι η Ζωή δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Γιατί δεν την ενδιαφέρει. Ακούει μόνο τη φωνή της.

Γιατί αρέσει λοιπόν αυτή η εισαγγελική αγριάδα, η αποθέωση του εγώ της Ζωής Κωνσταντοπούλου, γιατί αρέσει αυτό το brutal ύφος και στιλ της Ζωής, που μοιράζει ποινές αριστερά και δεξιά; Και πάντα κάτι "βαρύ" έχει να πει για τον αντίπαλό της και την προσωπικότητά του;

Είναι η ερμηνεία για τη δημοφιλία της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας η πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης και η απογοήτευση που νιώθουν πολλοί ψηφοφόροι; Σίγουρα η άνοδος στις δημοσκοπήσεις της νέας υποψηφίας πρωθυπουργού, πατάει πάνω στη δυσφορία για τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Και γιατί δεν ωφελούνται οι άλλοι και ωφελείται μόνο η Ζωή; Γιατί μπόρεσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα την τραγωδία των Τεμπών και εξέφρασε πιο αυθεντικά το αίσθημα της οργής που ένιωσαν πολλοί συμπολίτες μας.

Είπε τα πράγματα όπως ήθελαν να τα ακούσουν. Τα Τέμπη είναι έγκλημα και όλοι οι πολιτικοί, Καραμανλής και Σπίρτζης, αλλά και Μητσοτάκης και φυσικά ο Τριαντόπουλος, πρέπει να πάνε φυλακή. Ποινή δεν ανακοίνωσε.

Είναι μια ερμηνεία. Μήπως όμως η δημοφιλία της Ζωής είναι και ένα ευρύτερο φαινόμενο, είναι δηλαδή η κ. Κωνσταντοπούλου αυτό το νέο είδος πολιτικών ηγετών και κομμάτων, που δεν ερμηνεύονται από το κλασικό διαχωριστικό σχήμα δεξιά-αριστερά, αλλά είναι κόμματα και προσωπικότητες που ποντάρουν στη λαϊκίστικη καταγγελία των ελίτ και του συστήματος, εισπράττοντας ψήφους από όλο το ιδεολογικό φάσμα και κυρίως από μια απολίτικη νέα γενιά;

Αυτό ένιωσα όταν την άκουσα να λέει -μεταξύ άλλων- ότι δεν αγαπάει τα κόμματα, ότι τα κόμματα έχουν αποδειχθεί σαθρές υποδομές, που δεν έχουν ωφελήσει τη χώρα και πρέπει να δοθεί έμφαση στην αμεσοδημοκρατία. Όλα αυτά από την πολιτική αρχηγό που έφτιαξε όπως εκείνη ήθελε (γούσταρε είναι το σωστό) τη λίστα των υποψηφίων βουλευτών, αδιαφορώντας για τη σειρά κατάταξης που είχε προκύψει από τις πρώτες κάλπες και τη βούληση των ψηφοφόρων. Για να ελέγχει πλήρως την Κοινοβουλευτική Ομάδα και να βάλει μέσα στη Βουλή και τον κηπουρό της και τον σύντροφό της. Ε λίγο μετά δεν άντεξα, το έκλεισα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr