Kakistocracy (κακιστοκρατία). Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία του 17ου αιώνα και σημαίνει την διακυβέρνηση ενός κράτους από τους χειρότερους και πλέον ανίκανους πολίτες με καταστροφικά αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο. Από τότε έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για να περιγράψει κακές κυβερνήσεις, ενω πρόσφατα έχει χρησιμοποιηθεί από αρκετούς αναλυτές στις ΗΠΑ, για να χαρακτηρίσουν την διοίκηση Τράμπ.
Ο τρόπος διαχείρισης της καταστροφής στο Μάτι από την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με την μέχρι τώρα θητεία της, παραπέμπει σαφώς σε αυτό τον όρο. Γιατί τα στελέχη της, ξεκινώντας από τον πρωθυπουργό δεν απέδειξαν μόνο προφανή ανικανότητα, αλλά έδειξαν και τον χειρότερο χαρακτήρα που μπορεί να δείξει άνθρωπος σε μια τραγωδία: αμετροέπεια, εμπάθεια αλαζονεία. Κανένας λόγος συμπόνοιας για τις ζωές που χάθηκαν, καμιά συγγνώμη, καμιά μεταμέλεια. Κάτι ψέλισαν μόνο όταν η κατακραυγή γενικεύθηκε. Για τους κυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα πάντα υποτάσσονται στην επικοινωνιακή διαχείριση με στόχο να μην υποστούν οι ίδιοι πολιτική φθορά. Τα υπόλοιπα τους είναι αδιάφορα.
Σε αντίθεση με την παράδοση ενός φιλελεύθερου τμήματος της αριστεράς που έχει στο κέντρο της τοποθέτησής του την ανθρώπινη ύπαρξη και παράλληλα με την βελτίωση του οικονομικού επιπέδου επιδιώκει να εξασφαλίσει για κάθε άτομο, τη διαφορετικότητα, την ελευθερία της σκέψης, οι σημερινοί κυβερνώντες ανήκουν στη σταλινική παράδοση που θεωρεί τον άνθρωπο “λίπασμα της ιστορίας”. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη δεν έχει σημασία πόσους εξόντωσαν ο Στάλιν ή ο Μάο. Σημασία έχει ότι αγωνίζονταν για τον σοσιαλισμό. Ο σκοπός μετράει, οι άνθρωποι δεν έχουν σημασία. Ετσι λοιπόν και στην τωρινή τραγωδία η ηγεσία της κυβέρνησης δεν βλέπει δικά της τραγικά λάθη και παραλείψεις αλλά προσπάθειες αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση, από ξένους πράκτορες, από υπονομευτές γενικώς.
Η αλαζονεία, που οδηγεί σε ύβρι, έχει προκαλέσει την κοινωνία. Γι΄αυτό τα κυβερνητικά στελέχη τις πρώτες μέρες απέφυγαν και να βγουν να μιλήσουν αλλά και να κυκλοφορήσουν. Γιατί εκεί που το επεχείρησαν, όπως έκανε ο Π.Καμμένος στον τόπο της καταστροφής, η οργή έγινε ακόμη μεγαλύτερη.
Η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχε μέχρι σήμερα τεράστιο οικονομικό κόστος για τον ελληνικό λαό. Η ζημιά του 2015 υπολογίζεται από τα πλέον επίσημα χείλη στην Ευρώπη (Ρέγκλινγκ, Βίζερ) πάνω από 100 δισ. σε μια οικονομία που προσπαθούσε να συνέλθει. Αλλά το κόστος δεν ήταν μόνο οικονομικό. Οι κρατικές θέσεις ευθύνης γέμισαν από κομματικούς εγκάθετους που το μόνο προσόν που διέθεταν ήταν τα κομματικά ένσημα και οι “αγώνες τους” για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γράφουν και στα βιογραφικά τους. Άνθρωποι παντελώς ακατάλληλοι σε κρίσιμες θέσεις ευθύνης. Υπουργοί με μηδαμινή πραγματική εργασιακή εμπειρία, διοικητές οργανισμών με χαμηλή εκπαίδευση και χωρίς προϋπηρεσία, σύμβουλοι σε επιτελικές θέσεις με μεγαλύτερο εφόδιο ότι είναι συγγενείς ή κολλητοί της νέας εξουσίας. Ο όρος “kakistocracy” αποδίδει αυτό που ζούμε.
Σε μια δημοκρατία, οι άρχοντες είναι αιρετοί. Ως εκ τούτου η εκλογή των χειρότερων αποτελεί σύμπτωμα ενός βαθύτερου κοινωνικού προβλήματος. Αντικατοπτρίζει την επι δεκαετίες κυριαρχία του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού, το έλλεμμα παιδείας. Η υποκρισία των κυβερνώντων αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την υποκρισία σημαντικού τμήματος των κυβερνωμένων. Αυτών που μιλούν στο όνομα ιδεών και του κοινωνικού συνόλου, το μόνο που υπηρετούν όμως είναι το στενά ατομικό τους συμφέρον.
Η τραγωδία στο Μάτι ίσως λειτουργήσει ως ένα σήμα συναγερμού. Γιατί οι συνέπειες της κακιστοκρατίας δεν είναι μόνο οικονομικά και κοινωνικά καταστροφικές. Είναι πλέον και θανατηφόρες κυριολεκτικά.
------
Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
