1) Κυριάκο, αν όχι τώρα, πότε;
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει στρατηγικής σημασίας επενδύσεις στην Ελλάδα που συνεισφέρουν στην αλλαγή της εικόνας της χώρας. Οι επενδύσεις στα data centers από παγκόσμιου βεληνεκούς εταιρείες όπως η Google, η Microsoft, η Amazon Web Services, η Digital Realty και η Cisco βάζουν τη χώρα στον παγκόσμιο χάρτη της νέας οικονομίας...
Οι επενδύσεις αυτές αναδεικνύουν τη στρατηγική γεωγραφική θέση της χώρας σε κόμβο διασύνδεσης της Ευρώπης με την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και κατ' επέκταση την Ασία...
Η λειτουργία των ναυπηγείων, η πώληση πρόσφατα της Intracom Defense σε ισραηλινή αμυντική βιομηχανία, οι εξαγορές της ΔΕΗ στα Βαλκάνια και η ανάδειξη της Αλεξανδρούπολης σε ενεργειακό κόμβο για την ευρύτερη περιοχή αλλάζουν τη βαρύτητα της χώρας στον διεθνή περίγυρο...
Παρά ταύτα απέχουμε πολύ ακόμη από την κατάσταση που η χώρα μπορεί να προσφέρει σε επαρκή αριθμό καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης. Απέχουμε από μια περίοδο σαν εκείνη των δεκαετιών του ’50 και του ’60 με συνεχείς για πολλά έτη υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και την προσέλκυση εμβληματικών στρατηγικών επενδύσεων όπως ήταν η Πεσινέ, η Έσσο Πάππας που δημιούργησαν τη βαριά βιομηχανική υποδομή η οποία εκτόξευσε τη χώρα από τα ερείπια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
Τηρουμένων των αναλογιών, η βαριά βιομηχανία της τεχνολογικής περιόδου που διανύουμε είναι οι μονάδες ανάπτυξης και παραγωγής μικροεπεξεργαστών.
Η παρούσα χρονική συγκυρία αποτελεί μοναδική ευκαιρία καθώς η Δύση αντιλαμβανόμενη την εξάρτηση από την Ασία όπου παράγεται πάνω από το 80% των μικροεπεξεργαστών, υλοποιεί σχέδιο επαναπατρισμού της παραγωγής. Η Intel που είναι από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο έχει ανακοινώσει τις τελευταίες εβδομάδες επενδύσεις δεκάδων δισ. ευρώ στη Γερμανία, την Πολωνία και το Ισραήλ.
Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των επενδύσεων είναι το ειδικό φορολογικό καθεστώς με ιδιαίτερα χαμηλούς συντελεστές και οι γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις με ποσά που φτάνουν μέχρι και το 1/3 τη συνολικής επένδυσης...
Ενδεικτικά της ευκαιρίας που δημιουργείται για τη χώρα είναι αυτά που είχε αναφέρει πρόσφατα σε συνέντευξη στο Capital.gr ο Κώστας Μάλλιος, Corporate Vice President & General Manager της Applied AI του πολυεθνικού κολοσσού Applied Materials, που πριν από λίγα χρόνια εξαγόρασε την πατρινή Think Silicon.
Ο Έλληνας μάνατζερ έκανε λόγο για την EU Chips Act, δηλαδή στην ευρωπαϊκή πράξη για τα μικροκυκλώματα, που στοχεύει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την ανθεκτικότητα της Ευρώπης σε τεχνολογίες και εφαρμογές ημιαγωγών.
"Με την ευρωπαϊκή πράξη για τα μικροκυκλώματα, η ΕΕ στοχεύει να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις ημιαγωγών και να ενισχύσει την τεχνολογική υπεροχή της Ευρώπης. Η πράξη αναμένεται να κινητοποιήσει δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις ύψους άνω των 43 δισ. ευρώ, ενώ θα θεσπίσει μέτρα για την προετοιμασία, την πρόβλεψη και την ταχεία αντιμετώπιση τυχόν μελλοντικών διαταραχών στην αλυσίδα εφοδιασμού, από κοινού με τα κράτη-μέλη και τους διεθνείς εταίρους...
Σύμφωνα με τον κ. Μάλλιο, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή την τεράστια ευκαιρία. "Μετά τις εκλογές, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εστιάσει σε αυτό, να κινηθεί γρήγορα, να συγκεντρώσει μια ομάδα ανθρώπων με γνώση και να κάνει μια μεγάλη κίνηση”, είπε….".
Οι επενδύσεις της Ιντέλ στη Γερμανία, την Πολωνία και το Ισραήλ θα απασχολήσουν τουλάχιστον από 2.000 άτομα η κάθε μία. Το μεγαλύτερο όφελος για την οικονομία προκύπτει από το γεγονός πως τέτοιες επενδύσεις για να λειτουργήσουν χρειάζονται ένα ολόκληρο οικοσύστημα από μικρότερες επιχειρήσεις στις οποίες αναθέτουν διάφορες συμπληρωματικές και παραπληρωματικές εργασίες... Τα οφέλη είναι πολλαπλάσια από αυτά που φαίνονται από την αρχική στρατηγική επένδυση.
Να υπενθυμίσουμε πως η δημιουργία της μονάδας Αλουμινίου στη δεκαετία του ’60 από την Πεσινέ εκτός από τα οφέλη της ίδιας της επένδυσης, συνεισέφερε στη δημιουργία του κλάδου έλασης και διέλασης αλουμινίου. Ο κλάδος αυτός απαρτίζεται ακόμη από εκατοντάδες επιχειρήσεις κουφωμάτων αλουμινίου που απασχολεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και με σημαντικές εξαγωγικές επιδόσεις...
Πιστεύω πως η δημιουργία ενός ελκυστικού πλαισίου προσέλκυσης, μεταξύ άλλων και μιας σημαντικής επένδυσης παραγωγής μικροεπεξεργαστών θα πρέπει να είναι ο στόχος της τετραετίας που τρέχει…
Αν όχι τώρα, πότε;
2) Οι ταραχές της Γαλλίας μας αφορούν...
Αγαπητέ κ. Στούπα,
Όπως κάθε μέρα διαβάζω σήμερα 4/7/2023 το άρθρο σας στο Capital. Ενώ συνήθως τα γραφόμενά σας με βρίσκουν σε μεγάλο βαθμό σύμφωνο, όπως και το συγκεκριμένο άρθρο σας με τίτλο 'Οι ταραχές στη Γαλλία μας αφορούν', μία παράγραφός του με βρίσκει κάθετα αντίθετο.
Συγκεκριμένα ως μια προέκταση της θέσης σας περί μη επιθυμίας ένταξης κάποιων μειονοτήτων στις Δυτικές κοινωνίες αναφέρετε το κίνημα Βlack Lives Matter, χρησιμοποιώντας το εξής λεκτικό:
Οι ΗΠΑ πρόσφατα έζησαν παρόμοιες ταραχές με το κίνημα black lives matter, μετά τη δολοφονία ενός έγχρωμου που εμπλεκόταν σε υποθέσεις παραβατικής έως και εγκληματικής συμπεριφοράς.
Φυσικά δεν συναινώ στις ταραχές που σχετίζονταν με το BLM, αλλά τα αίτια/αφορμές του κινήματος αυτού ουδεμία σχέση έχουν με επιθυμία μη ένταξης στην αμερικανική κοινωνία. Απεναντίας μιλάμε για μειονότητα που στο μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής ιστορίας, έχει συνειδητά περιθωριοποιηθεί ξεκινώντας από την πιο ακραία μορφή περιθωριοποίησης (δουλείας) και φτάνοντας ακόμα και στις μέρες μας σε πιο 'διακριτικές' μορφές συστημικού ρατσισμού (βλέπε 'the talk', δηλαδή την κουβέντα που κάνουν οι μαύροι γονείς με τα παιδιά τους για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούν όταν τους σταματήσει η αστυνομία πχ για έλεγχο διπλώματος οδήγησης... χαρακτηριστική αναφορά σε βιβλίο Obama...).
Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι η συγκεκριμένη αναφορά ήταν μάλλον ατυχής.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Γ. Αστρεινίδης
Απάντηση: Ως σχολιασμό στις παρατηρήσεις παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου "Η επερχόμενη αταξία" που κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες. Στο κεφάλαιο "Καουμπόιδες, ντραγκ κουίν και Αγιατολάδες" σημειώνονται τα εξής: "Ενώ η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, με αιχμή του δόρατος τις κοινότητες των μουσουλμάνων με τα βαρβαρικά τους ήθη, απειλεί να διαβρώσει τις δυτικές κοινωνίες σε βάθος χρόνου, στον ενεστώτα έχει καταφέρει να προκαλέσει αλυσιδωτές εκρήξεις στα θεμέλιά τους.
Η μετανάστευση έχει συμβάλει στη διαλυτική πόλωση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς όσο κανένας από τους άλλους παράγοντες. Η αριστερά μετά την απώλεια του προλεταριάτου ως μοχλού του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού έχει αναδείξει ως σανίδα πολιτικής επιβίωσής τους μετανάστες και τα κινήματα ταυτοτικού προσδιορισμού ή κατ’ άλλους ναρκισσισμού. Από την άλλη πλευρά, η δεξιά αισθανόμενη πως βαδίζει σε μια κινούμενη άμμο, η οποία απειλεί να την καταπιεί, οπισθοχωρεί ταχέως στα παραδοσιακά καταφύγια ταυτοτικού αυτοπροσδιορισμού, όπως το μοντέλο της οικογένειας του Τσαρλς Ινγκλς στην παλιά τηλεοπτική σειρά Το μικρό σπίτι στο Λιβάδι, το έθνος όπως ήταν τη δεκαετία του ’50 και η θρησκεία ακόμη παλαιότερα…
Όταν αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζουν οι "θρησκείες" και οι θεσμοί. Για του λόγου το αληθές αναφέρω την προσπάθεια του αυτοκράτορα Ιουλιανού να επαναφέρει την παλιά θρησκεία. Όταν ρώτησε το μαντείο των Δελφών σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας του εγχειρήματος, έλαβε τη γνωστή απάντηση: "Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσα, απέσβετο και λάλον ύδωρ". Δηλαδή: "Να πείτε στον βασιλιά ότι ο Δαίδαλος έπεσε κατάχαμα στην αυλή. Ο Φοίβος δεν έχει πια ενδιαίτημα ούτε μαντική δάφνη, ούτε πηγή που να μιλά. Βουβάθηκε και το λάλο του νερού ανάβρυσμα".
Είναι σύνηθες οι άνθρωποι όταν φοβούνται το μέλλον και νιώθουν αποξενωμένοι από το παρόν να στρέφονται στο παρελθόν, το οποίο εν τω μεταξύ έχουν εξιδανικεύσει. Το πρόβλημα στην παρούσα φάση είναι πως οι δύο πόλοι απομακρύνονται τόσο πολύ ο ένας από το άλλον και ετεροπροσδιορίζονται σε τέτοιο βαθμό που απειλούν τις δυτικές κοινωνίες με παράλυση και κατάρρευση…".
Πηγή: capital