Σε λίγο συμπληρώνονται δύο χρόνια και η εθνική πληγή της τραγωδίας των Τεμπών παραμένει ανοιχτή. Δύο χρόνια από το βράδυ που το ελληνικό κράτος σκότωσε 57 ανθρώπους, επειδή εν έτει 2023 κανείς δεν φρόντισε να υπάρχει ένα σύστημα σε μια οθόνη που να δείχνει ότι δύο τρένα πάνε για μετωπική. Την ώρα που διόριζαν ρουσφετολογικά άχρηστους "γαλάζιους” σταθμάρχες και οι αρμόδιοι υπουργοί φώναζαν "ντροπή σας" στην αντιπολίτευση, που λίγες ημέρες πριν έθετε ζήτημα ασφάλειας στα τρένα.
Αυτό ήταν το πρώτο έγκλημα. Το δεύτερο ακολούθησε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα: Εβγαλαν αμέσως "πόρισμα" πριν την έρευνα, μπάζωσαν άρον άρον και αλλοίωσαν τον χώρο του δυστυχήματος, μόνταραν ηχητικά για να βγουν επικοινωνιακά λάδι, σαμποτάρουν και καθυστερούν την ουσιαστική έρευνα, κάλυψαν τους πολιτικούς προϊσταμένους, χυδαιολογούν κατά των χαροκαμένων συγγενών, αποκρύπτουν τι μετέφερε το εμπορικό τρένο και προκάλεσε τη φωτιά από την οποία πέθαναν αρκετοί.
Ενδιαφέρουσα η άποψη που εκφράζει αυτές τις ημέρες η αμήχανη και αποσβολωμένη από τις μεγάλες διαδηλώσεις κυβέρνηση, διά του εκπροσώπου της, ότι "δικαιοσύνη μόνο από τους δικαστές, δικαιοσύνη μόνο από την ίδια τη δικαιοσύνη. Ούτε από τηλεοπτικά πάνελ, ούτε από πολιτικούς οποιουδήποτε κόμματος”. Μόνο που αυτό έπρεπε να το πει και στον πολιτικό του προϊστάμενο, όταν λίγες ημέρες μετά τα Τέμπη δήλωνε ότι η αιτία είναι ένα ανθρώπινο λάθος και ότι "γνωρίζει με βεβαιότητα” τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, όσο και να τη δοξάζουν οι "ημέτεροι” παπαγάλοι που θάβουν το θέμα των Τεμπών, η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει. Όπως ξεπέρασε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης και γέμισε μαζικά τις πλατείες την Κυριακή. Τέτοιες διαδηλώσεις δεν μπορούσε να οργανώσουν τα κόμματα ούτε στον ύπνο τους, ακόμη και αν προσπαθούσαν από κοινού όλα μαζί. Η κοινωνική αντιπολίτευση ξεπέρασε τόσο την αξιωματική όσο και την ελάσσονα.
Και αυτό γιατί ο οργισμένος κόσμος που σκέφτεται ότι στο τρένο του θανάτου θα μπορούσε να ήταν ο ίδιος ή τα παιδιά του και οι φίλοι του, γέμισε τις πλατείες όλης της χώρας σε εκδηλώσεις που δεν προανήγγειλαν καν τα περισσότερα ΜΜΕ και κάλυψαν εκ των υστέρων και καταϊδρωμένα. Η "ξινίλα" και οι ντροπιαστικές αναρτήσεις διαφόρων κολαούζων της κυβέρνησης είναι χαρακτηριστικές.
Ακόμη πιο προσβλητικές είναι και οι ατάκες ότι οι συγγενείς των θυμάτων "μπορούν να λένε ό,τι θέλουν”. Έχουν δηλαδή κάποιου είδους ακαταλόγιστο, στο οποίο δεν πρέπει να δίνουμε και πολύ σημασία και να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Τη δικαιοσύνη που στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης (Siemens) μετά από 15 χρόνια μας είπε ότι όλα παραγράφηκαν και κανείς δεν φταίει. Τη δικαιοσύνη που για τις μίζες ενός πρώην υπουργού δέχτηκε ότι ήταν λεφτά από τη θεία του στη Νιγηρία.
Σε λίγες ημέρες θα γίνει και μια συζήτηση στη Βουλή, από την οποία κανείς δεν θα βγει σοφότερος. Αν η κυβέρνηση ήθελε να απαντήσει, θα το είχε κάνει εδώ και δύο χρόνια.
Δεν έχει όμως καταλάβει ότι οι εκλογές του '23 δεν ήταν απαλλακτικό βούλευμα πολιτικών (και όχι μόνο) ευθυνών για τα Τέμπη. Ο λογαριασμός θα πληρωθεί, αργά ή γρήγορα. Απλά, όπως και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αργήσει λίγο ακόμα.