Μία μικρή «πράσινη» είδηση...

Υπάρχουν μικρές ειδήσεις που κρύβουν μεγάλο παρασκήνιο, όπως και γεγονότα που ηχούν αδιάφορα, αλλά μπορεί να παραπέμπουν σε χρήσιμα συμπεράσματα. Παράδειγμα, η πρόσφατη αποχώρηση πολλών στελεχών των Οικολόγων-Πράσινων, που κατήγγειλαν τη σύμπραξη του κόμματός τους με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και καταδίκασαν τη στάση των δύο βουλευτών του -με πρώτον και καλύτερο τον μόνιμο αναπληρωτή υπουργό (πρώην Περιβάλλοντος και νυν Αγροτικής Ανάπτυξης) Γιάννη Τσιρώνη.

Το θέμα μπορεί να απασχόλησε τα στενά πλαίσια μιας ανέκαθεν μικρής πολιτικής δύναμης. Εμμέσως, ωστόσο, ξαναθύμισε στο ευρύτερο ακροατηρίο την ξεχωριστή προσφορά του κ. Τσιρώνη στον τόπο. Ενός «οικολόγου» υπουργού, που θα περάσει στην ιστορία σφραγισμένος από τρία απροσδόκητα στοιχεία: Τον πραπλανητικό όρο «οικιστικές πυκνώσεις» με τον οποίο βάφτισε τα αυθαίρετα της χώρας, προκειμένου να τα νομιμοποιήσει! Το νομοσχέδιο για τα αδέσποτα που έζησε μόλις μερικές ώρες πριν αποσυρθεί υπό τη γενική κατακραυγή! Και τον απίθανο χαρακτηρισμό «κινηματικό νόμισμα», που επινόησε, ο αθεόφοβος, για να υμνήσει τα διαβόητα I.O.U με τα οποία θα αντικαθιστούσε τα ευρώ ο αξέχαστος Γιάνης Βαρουφάκης!

Μαζί με την ανάδειξη ενός εκ των πρωταγωνιστών της, όμως, η μικρή είδηση της διάσπασης των Πράσινων ανοίγει το δρόμο του πολιτικού απολογισμού και για την ίδια την παράταξη. Επαναφέρει, έτσι, στη μνήμη ότι το συγκεκριμένο κόμμα υποσχόταν να μετατρέψει σε πάρκα και κοινοτικά μποστάνια(!) την έκταση του Ελληνικού. Και ότι, τελικά, ψήφισε ασμένως όχι μόνο τα δύο μνημόνια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την ένταξη του νερού και της ενέργειας στο ταμείο των ιδιωτικοποιήσεων! Μία «πράσινη» ερμηνεία εκείνου του καιροσκοπισμού είχε δώσει, μάλιστα, ο έτερος των βουλευτών Γιώργος Δημαράς, ο αποκαλούμενος και «γκρινιάρης»: «Θρηνώ για την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στους ξένους, θρηνώ γιατί την υποδούλωσή μας και θρηνώ γιατί ...ψηφίζω τα μέτρα αν και δεν θέλω».

Οι λίγες δεκάδες δημοσιογραφικών λέξεων που κάλυψαν τις τελευταίες εξελίξεις στο στρατόπεδο των Οικολόγων αποδεικνύονται, πάντως, αρκετές για να ανοίξουν και μία νέα παράγραφο: αυτή των διαβόητων «πολιτικών συμμαχιών» του ΣΥΡΙΖΑ. Της προσεκτικής επανεξέτασης των συντελεστών τους και της ανίχνευσης του πολιτικού ήθους τους. Γιατί από την πρώτη, προκύπτουν τα αποτελέσματα της δεύτερης. Όποιος αμφιβάλει, ας συνειδοποιήσει ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που κυβερνά σήμερα συγκροτείται από: τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμένου, την Πυρίκαυστο Ελλάδα του Κώστα Ζουράρι, τους Οικολόγους των Τσιρώνη-Δημαρά, το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα του Νίκου Νικολόπουλου και την Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου που αυτομόλησε από τον Βασίλη Λεβέντη...

Η παράθεση και μόνο δυνάμεων και προσώπων που υπηρετούν -από κοινού και με πειθαρχία στρατιωτική- την τρέχουσα εξουσία αποτυπώνει σαφέστατα τις κυνικές σκοπιμότητες μιας ετερόκλητης σύμπραξης. Ένα παζλ το οποίο συμπληρώνεται κωμικοτραγικά αν προστεθούν απίθανες οργανωτικές πατέντες, όπως η Σοσιαλιστική Τάση(;) του ΣΥΡΙΖΑ -με πρωτεργάτες τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, τον Νάσο Αθανασίου και τον αειθαλή Γιώργο Πάντζα! Αλλά και κάμποσα δήθεν εσωκομματικά άλλοθι όπως η Κίνηση των 53, η οποία συνήθως κριτικάρει το έργο της κυβέρνησης αν και τα μέλη της συμμετέχουν σε αυτήν. Και, βεβαίως, πάντα απειλεί και διαμαρτύρεται για όσα σταθερά ψηφίζει στη Βουλή αμέσως μετά...

Ο αμοραλισμός που καταργεί αρχές και ιδεολογίες ενώνοντας τάχα αριστερούς με δεξιούς εθνικιστές είχε, πάντως, από χρόνια εμφανιστεί. Και η νομή της εξουσίας φάνταζε εδώ και καιρό ελκυστική. Άλλωστε, ακόμη και το ίδιο το όνομα του κυνηγού της επιστρατεύτηκε στην τυχοδιωκτική διεκδίκησή της: Αρχικά, λεγόταν απλώς «Συνασπισμός» για να δηλώνει, υποτίθεται, τις δύο τάσεις της Αριστεράς. Μετά, έγινε «ΣΥΝ της Αριστεράς και της Οικολογίας» γιατί η τελευταία ήταν της μόδας. Αργότερα και «Ριζοσπαστική», ώστε να ψηφίσουν και οι εξωκοινοβουλευτικοί. Μπήκαν και «συνιστώσεις», αφού «όλοι οι καλοί χωρούν». Κι όταν ξεμύτισαν οι Αγανακτισμένοι, ξαναβαφτίστηκε ως «ΣΥΡΙΖΑ-Κοινωνικό Μέτωπο», ώστε να μεγαλώσει όπως όπως -έστω και με όποιους όποιους. Τώρα, το πρώτο είναι κυβέρνηση και ξαναέγινε σκέτος ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι δεύτεροι ξαναβρήκαν το όνομά τους και έγιναν πολιτικοί εταίροι. Κάτι σαν τους Οικολόγους-Πράσινους, δηλαδή...

------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr